Gebroeders Haen: Een begrip in de Watergraafsmeer

Jacques Voorhamm

Achter op de fiets van mijn vader om ijs te halen aan de zijkant bij Haentje, voor moeder en broertje en ons natuurlijk.
Soms een snack altijd lekker. Ben er later regelmatig met mijn vrouw geweest.

NOG STEEDS DE BESTE

Leuk om te zien hoe iedereen terug kijkt naar die oude tijden. Toch wil ik iedereen erop wijzen dat Haentje nog steeds een top snackbar is. De nieuwe eigenaar doet altijd zijn best om zijn klanten zeker koning te laten voelen. Daarom vond ik de reactie van 'de koude hotdog in de zaak gooien' echt te belachelijk voor woorden. Maargoed, de surinaamse gerechten zijn werkelijk te heerlijk voor woorden. Een echte aanrader dus!

PS. Een dertien in een dozijn tent, vrees ik?? Ik vraag mij af, wat die reactie te betekenen heeft??

Mvg,

De beste!

Het is gewoon zo!Haentje was de beste snackbar,jammer dat ie weg is,ik woon nu al 28 jaar in Almere,maar als we in Amsterdam waren,gingen we altijd nog even langs!Ooooooooooooooooooh! Die bamiballen en inderdaad die nierbroodjes!En met de feestdagen,bestelde mijn moeder altijd een hele grote salade,prachtig opgemaakt! En lekkerrrrrrrrrrrr!Tja die goeie oude tijd!Mij schoonzus heeft er ook nog gewerkt!

Haentje Heerlijk...

Van 1961 tot 1990 in de Watergraafsmeer gewoond, hoekje Arntzeniusweg / Galileiplantsoen. Mijn oma woonde van voor de 2e wereldoorlog op de Radioweg. Wat een geweldige tijd, en wat een heerlijke snackbar. Ik dacht als klein kind dat het Gebr. wat in het logo stond dat voor de snackbar hing, stond voor 'gebraden haen' - en dat je daar dus gebraden haantjes kon kopen.
Maar ja, vele kroketjes, patatjes oorlog en wat nog meer later wist ik wel dat het 'gebroeders' betekende.
Man man, wat hebben wij daar vaak gehaald...en wat een leuke tent was het.
Mijn vader, toen hij al lang en breed in een verzorgingshuis zat, en het niet zo goed meer ging met hem, konden wel altijd nog een plezier doen door even langs Haentje te rijden een nierbroodje (inderdaad de beste van amsterdam) te halen.

Had je trek in hele vette patat, waar de olie nog uit het zakje droop, moest je naar Schep op de Hogeweg. Had ook wel wat, maar niet te vergelijken. En toen kwam er een snackbar op de Wethouder Frankeweg. Was ook niet slecht, eigenlijk.
Maar niets was te vergelijke met Haentje...

ben benieuwd wat er nu zit, eigenlijk? Een dertien in een dozijn tent, vrees ik??

Huzarenslaatje

Als leerling van de Middenmeerschool en wonende in de Joh. Keplerstr. kwam ik vaak bij Haantje om te snacken, al moest dat woord toen nog uitgevonden worden. Mijn grootste ervaring was het moment dat de huzaren-slaatjes automatiek zonder geld ingooi bleek te openen te zijn. Waarschijnlijk was het systeem stuk. Ik heb me toen te barsten gegeten aan huzaren slaatjes. En waarom: omdat ze zo verdomd lekker waren!

Een ijshoorntje met slagroom voor 15 cent

Ik woonde op het Mariotteplein, van 1964 tot 1974. In die tijd, weet niet meer precies wanneer, ging "Haantje" uitbreiden. De hoek wer er bij getrokken er kwamen een heleboel kroketten ed achter een klepje en een porti epatat werd 45 cent!

Om de hoke was de ijsafdeling. Een bolletje ijs kostte toen 25 cent en slagroom erop koste 15 cent. Ik had toen niet veel geld en kwam af en toe een hoorntje halen met alleen slagroom. Ik vond het de gwoonste zaak om dan 15 cent af te rekenen. En dat lukte ook bijna altijd.

Haantje. Een stuk jeugdsentiment. Leuk om weer browsend tegen te komen.

Michel Bos
(michel-bos@xs4all.nl)

NIWEBROODJES

ONVERGETELIJK DIE NIERBROODJEA VANn haEntje, ik Woonde in de VoltATRAAT, GEESKE.

De enige echte onvervalste satesaus

Ook ik was met regelmaat te vinden bij Haentje. Er ging toch niets boven een patatje satesaus: de beste satesaus van heeeel Amsterdam. Ik woonde op de Artzeniusweg tot 1986. Ben er later nog wel eens geweest voor een stukje jeugdsentiment, er was niet veel veranderd. Jammer te horen dat het verkocht is. Maar ja, tijden veranderen.

Bijna vaste klant

oude liefde roest niet, zegt een nederlands spreekwoord. Mijn cullinaire liefde voor de surinaamse broodjes die bij Haen worden verkocht zeker niet. Ik heb deze snackbar en voormalige automatiek her-ontdekt. Broodjes Rund met zuur en heerlijke sambal werkelijk geweldig van smaak en kwaliteit. De nieuwe eigenaar doet er werkelijk alles aan om het zijn klanten zoveel mogelijk naar de zin te maken. vandaar dat ik dan ook wel even schrok van de reactie van de lezer die zijn hotdog zo de zaak i smeet en dacht met zijn actie vrienden met de nieuwe uitbaters te kunnen worden. met etenswaren moet je niet gooien en als je klachten hebt over een koude hotdog, hetgeen kan gebeuren, dan moet je daar met elkaar over pratenen dit wapenfeit niet als en soort publieke anti reclame op deze site zetten, dat is niet netjes. Ik ben imidddels met grote regelmaat in de winkel te vinden voor een broodje pom of bakeljouw maar een broodje rund met zuur en sambal met een blikje fernandes maakt mijn dag helemaal compleet ik ben dan ook bijna vaste klant.

Boy Zoet

op 07 september 2008 heb ik gereageerd op een stukje "Gebr.Haen een begrip in de Watergraafsmeer" (staat nu tussen 81-90)
geschreven door Dhr. Schotte.
mijn email adres is gewijzigd en is nu : boyz@telfort.nl dus zie ik graag uw reactie(s) tegemoet.
Wie weet waar de fam. Blom van het Mariotteplein is gebleven ????

boyz@telfort.nl

theo kraaij wij woonden in de bataviastraat

de garnalen kroketten waren wel het aller beste, van toen heerlijk.

Henk van Hunnik

Ik heb sinds kort de surinaamse broodjes ontdekt bij de uitbaters van snackbar Haen. Ik eet niet zo snel buiten de deur en dan zeker geen exotisch voedsel ,omdat je nooit weet of dit op een hygienische wijze is bereid maar de reputatie van de gebroeders Haen zie je zeker terug aan deze broodjes, gewoon heerlijk zo,n broodje rundvlees al dan niet met kousenband en de prijs daar hoef je het niet voor te laten. Ik ben echt verslaafd geraakt aan dit voedsel en heb nog lang geen zin om er van af te kicken. Ik ben met recht een surinaamse broodjes junk.

Boy Zoet

Hr. Schotte ik lees dat u gewoond heeft op het Mariotteplein.
Sinds enkele jaren zijn wij ( mijn vrouw en ik ) op zoek naar de familie Blom, die in uw tijd ook daar woonden.
Hans Blom en Erica Blom-Bax woonden bij de moeder van Hans in en hadden wij kinderen , Edwin en Dorine.
Door verhuizingen zijn wij elkaars adres kwijt geraakt. Kunt U ons helpen met waar zij gebleven/verhuisd zijn ?
mijn email is : boyz@wish.nl

Leuk herkenbaar verhaal

Leuk herkenbaar verhaal. Ook de reacties zijn leuk om te lezen.
Ook ik liep, als ik van voetballen afkwam, rechtdoor om eerst bij Haentje een patatje satesaus / een kroket te kopen.
HEERLIJK.
Jammer dat de zaak verkocht is.

Ron de Wit

c.swchalm

Leuk om dit verhaal te lezen. Ben in 1948 geboeren op het galileiplantsoen, scvhuin tegenover Heantje zoals wij het noemde. Weet nog dat we er voor de Zaterdagavond petit fours kochten. Het ijs kon je kopen om de hoek (radioweg).
Later toen het de snackbar werd, herinner ik mij de patat met de overheerlijke satesaus. Er was volgens mij geen betere. Nu stelt het helaas niets meer voor, maar ja dat is nu eenmaal niet anders.

Harry van de Ven

Hallo Jo, hartverwarmend om te lezen hoeveel waardering iedereen had en nog heeft voor jullie Haentje. Terecht, jullie hebben er hard voor gewerkt en wat jullie maakten, smaakte uitstekend. En wat een leuke verzameling van verhalen over jullie deel van de stad. Ga zo door!
Je neef Harry van de Ven

Bewoner Voltaplein

Mooi, die nostalgie. Toch wil ik melden dat ik altijd vriendelijk behandeld ben door de 'nieuwe' eigenaar(s) en ik blij ben met de heerlijke exotische gerechten die ik er kan halen. Ik krijg er honger van.

p schotte

Inderdaad , van de zaak haentje is niet veel meer over sinds het verkocht is.
de laatste keer dat ik daar was ben ik onbeschoft behandeld en kreeg een koude hotdog , toen heb ik de hele handel achter de balie tegen de afzuigkappen aan gegooid.
er was helaas niks meer over van het haentje wat ik me herinnerde.
ik heb op het mariotteplein 35 gewoond vanaf 1973 tot 1986 ongeveer ,
het was een tegekke tijd daar , ik ben zelfs een keer door die zonet genoemde vitrine gevallen en alles lag aan duigen en toen is dolf zelfs met mij mee naar huis gegaan want er was natuurlijk veel schade ,al dat glas in de toen wel volle vitrine , gelukkig is alles goed gekomen toen.
ik kan me ook nog herinneren dat vroeger het ijs gedeelte om de hoek op de radioweg zat , dan haalde we ondeugende dingen uit , dan bestelden we een patatje bij pietje en dan jatte onze vriendjes ,adje, tony jerry en nog wel een paar deugnieten een doos met ijshorntjes om de hoek.
leuk die herinneringen , namen zoals piet en dikkie schieten me opeens te binnen.
hehe en ik ken els ook nog wel en als t goed is ken els mij ook want we zijn van dezelfde leeftijd en ik was kind aan huis bij de patatzaak.

groetjes allemaal

Jos van Lint

Ik woon sinds december 2005 op Radioweg 7 en hoor regelmatig verhalen over hoe het 'vroeger' in de buurt was. Omdat ik in mijn vrije tijd keeper ben, hoor ik ook nog wel eens voetbalverhalen. Zo hoorde ik dat coryfeeën als Johan Cruijff, Sjaak Swart en Piet Keizer na de training naar 'Haentje' gingen voor een kroket of andere snack. Ik ben benieuwd of dat verhaal klopt.

Mike Houtsnee

Ik woonde in de Ehrlichstraat (zijstraat Joh. van der Waal) en ik weet nog dat ik speciaal naar Haantje liep voor de satésaus. Wat een tractatie was dat met een patatje. Nooit meer vergeten.