Een kijkje achter de schermen bij Gebr. Haen

Verteller: Els Haen
1 Fan
Radioweg, Galileiplantsoen, Middenmeer

Via de achteruitkijkspiegel merkte ik dat er een schaal was verdwenen.

 De zalmsalade van Gebr.Haen.

De zalmsalade van Gebr.Haen.

Alle rechten voorbehouden

Ik moest eens een bestelling van schalen met salades wegbrengen: ik was de straat nog niet uit toen ik via de achteruitkijkspiegel merkte ik dat er een schaal was verdwenen. Die bleek van de plank gegleden en op een andere salade terechtgekomen te zijn! Wat een ramp! Alles moest helemaal opnieuw worden opgemaakt.
Een andere bestelling was bestemd voor een flat in de Bijlmer. Met moeite bereikten we de lift. De deuren vielen steeds achter je dicht. Er zaten bloedspetters op de zijwanden van de lift, terwijl alle ramen van de galerijflats met ijzeren hekken gebarricadeerd waren. In de flat zelf was het bloedheet. De trouwjurk van de toekomstige bruid hing aan het plafond. De salades verdwenen onder de salontafel! Of de salades het door die hitte hebben overleefd weet ik niet. Het was allemaal erg armoedig, maar de rekening werd gelukkig wel keurig betaald.
Een van de werknemers is zich eens rot geschrokken. Hij stond beneden in de verkoop en had naar boven geroepen dat hij kaas nodig had. Het goederenliftje werd naar beneden gestuurd en iemand riep dat de kaas eraan kwam. Onze werknemer opende de liften en kreeg de schrik van zijn leven. Er kwam een uitgestoken hand uit met de kaas. Een van onze andere medewerkers, was in de lift gekropen! De hele avond is Piet van slag geweest, zo was hij geschrokken!
Klanten kunnen soms raar reageren. Mijn moeder heeft eens meegemaakt dat er in de automatiek gebeld werd. Mijn moeder deed het wisselluikje in de deur open. Niemand te zien, er lag alleen een half opgegeten kroket op het plankje. Mijn moeder gooide het weg. Even later ging de telefoon. Een vrouwenstem vroeg: "Heeft u zojuist die kroket gevonden? Ik wou even zeggen, dat er een zeentje in zat." Verder niks. Ze had het niet rechtstreeks durven zeggen.

--------------------------------------------------------

Klik voor meer verhalen over Gebrs.Haen op:

Gebrs.Haen

Kerstdrukte

De winkelbel

Mijn eerste baan

Alle rechten voorbehouden

3762 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Hier sta ik in de verkoop. Els Prins-Haen staat in de verkoop.

Hier sta ik in de verkoop. Els Prins-Haen staat in de verkoop.

Alle rechten voorbehouden

3 reacties

Voeg je reactie toe
Een bezoeker

Fin Buyen

Ik heb ook zo mijn herinneringen aan de zaak, alleen wel anders, mijn oom heeft een tijdje in de"snackbar gewerkt. Ik weet niet meer of het alleen in het weekend was, maar in ieder geval wel 's avonds.
Als ik dan ging fietsen met mijn vriendin gingen we altijd even langs 'ome ferry"gedag zeggen en een kroketje kopen. Die snoepten we dan op de terugweg weer op, als ik dan thuis kwam snoof mijn moeder aan me en zei zeker weer naar mijn zwager geweest he???
Helaas is hij een tijdje terug overleden. HIj werkte er allang niet meer, maar toch elke keer als ik er nu langs kom moet ik er toch aan denken!

Een bezoeker

Tiny

Ik herinder mij nog dat ik vlak na de oorlog 150 gram of 2 ons?? koffiebonen moest brengen naar HAANTJE en dan werden daar Mokka gebakjes van gemaakt feest hoor want van Haantje naar de Soerabajastraat was erg lang en dan was het heel makkelijk om je vinger door die heerlijke mokka te halen ,en dan kreeg ik weer eens straf,dat was mijn dank voor dat rot eind lopen
moet er wel eens aan denken als ik nu met de auto voorbei rij

Een bezoeker

Manouk Prins

Hallo oma, ga zo door met het schrijven van die prachtige verhalen over opa enzo! Ga zo door. Dikke kus, je kleindochter Manouk