Amsterdam, 21 juli 2024
Lieve Habiba Bouanan,
Jaren geleden leerde ik de naam Habiba voor het eerst kennen, zó een mooie naam. De betekenis is “Geliefde” en komt uit de Arabische taal. Een tijd later kwam ik in contact met het Amsterdams Buurvrouwen Contact. Ik werd gevraagd om als vrijwilligster in Amsterdam Oost Nederlandse taallessen te geven aan Nederlandse vrouwen met een migratieachtergrond, bij hen thuis. De meeste vrouwen bleken niet in Nederland geboren te zijn en al deze vrouwen wilden graag Nederlands leren om zichzelf en hun kinderen verder te ontwikkelen. Een wereld is toen voor mij open gegaan: de lesneemsters konden steeds beter deel uitmaken van onze samenleving en ik heb veel kennis gekregen over andere culturen, religies en leefwijzen. Via deze taallessen heb ik voor het eerst over jou gehoord.
Je woont met je gezin ruim 23 jaar in de Oosterparkbuurt en bent de oprichter en directeur van de Stichting Prachtvrouw. Deze Stichting stelt zich ten doel om de vele Nederlandse vrouwen met een migratieachtergrond te ondersteunen in hun ontwikkel- en emancipatieproces. Je bereikt dit door individuele contacten, maar ook door groepsbijeenkomsten en verschillende projecten. Je timmert goed aan de Amsterdamse weg en je bent prima in staat om te improviseren en te wisselen van werkplekken.
Je hebt een belangrijke betekenis voor veel vrouwen. Eén van hen, Hanan, vertelde me kortgeleden haar verhaal. Ze werd als jonge vrouw uitgehuwelijkt aan een man in Amsterdam. Zonder haar eigen familie is zij indertijd in Amsterdam gearriveerd en al snel getrouwd. Zij merkte helaas, dat haar man niet alleen rookte, maar ook verdovende middelen bleek te gebruiken, wat een grote weerslag had op haar en haar jonge gezin. Hanan kreeg 3 zonen en leed onder de grote spanningen in haar huwelijk. Ze kon met haar verdriet, angst en vragen bij niemand terecht, totdat Hanan jou ontmoette en jij letterlijk naast haar kwam staan. Je hebt gesprekken gevoerd met de echtgenoot van Hanan. Uiteindelijk had haar man professionele hulp geaccepteerd voor zijn verslaving. Helaas is haar echtgenoot plotseling daarna overleden en kwam Hanan alleen te staan met haar jongens. Ook toen heb jij haar gesteund en geadviseerd, na enige tijd kon ik Hanan Nederlandse lesgeven en kregen we steeds beter contact met elkaar. Hanan is inmiddels doorgestroomd naar classicaal onderwijs; zij en haar zonen maken het nu hartstikke goed en daar zijn we zeer dankbaar voor. Jij hebt Stichting Prachtvrouw inmiddels uitgebreid en een collega heeft nu contact met Hanan.
Jij bent goed zichtbaar in Amsterdam Oost, we komen elkaar tegen bij het werven van vrijwilligers en bij feestelijke aangelegenheden. Het mooie vind ik dan ook, dat er zo vaak zalige Oosterse hapjes zijn, die met liefde door de vele vrouwen klaargemaakt worden, onder wie ook Hanan.
Blij verrast ben ik, nu je sinds vorig jaar werkzaam bent als coördinator voor het Odensehuis, in Transvaal-, Oosterpark- en Dapperbuurt. Ook bij migrantenouderen kan dementie ontstaan. Helaas is er veel onbekendheid en onbegrip over en lijkt dementie een taboe te zijn. Jij zet je in om meer bekendheid te geven aan dementie en ondersteuning te bieden aan de mantelzorgers. Door jouw kennis van de netwerken in Amsterdam Oost ben je goed in staat om formele- en informele zorg, cliënten en hun mantelzorgers met elkaar in contact te laten brengen. Ik noem nog maar even het adres van het Odensehuis: Ontmoetingscentrum Dapperhart, Dapperplein 84 in Amsterdam Oost.
Voor mij ben jij een échte Amsterdamse Prachtvrouw, die zich continu ontwikkelt en inspeelt op de vragen, problemen en behoeften in onze samenleving. Een Ode in het kader van Amsterdam 750 jaar oud meer dan waard!
Graag wil ik jou alle goeds toewensen op je levensweg, veel plezier en dat wij elkaar met regelmaat zullen blijven ontmoeten in Amsterdam Oost!
Hartelijke groeten,
Carin te Hoonte
Vrijwilliger ABC- De Regenboog / Geheugen van Oost