De herinnering die mij altijd bij zal blijven is dat ik als kind heb leren schaatsen op de Mauritskade dat is ruim 53 jaar geleden.
Wij woonde in de Dapperstraat op nummer 8 en rolschaatsen deed ik daar al elke dag, dus toen de Mauritskade was dicht gevroren kreeg ik van mijn ouders kunstschaatsen.
Mijn vader moest me van mijn moeder om mij te helpen maar door dat rolschaatsen kon ik binnen 10 minuten schaatsen en kon mijn vader naar huis. Helaas was dit de laatste winter dat de Mauritskade bevroren was, daarna nooit meer, dus werd het de Jaap Edenbaan, maar dat was niet zo leuk als van uit je huis zo de gracht op en schaatsen met je vriendinnen.
Wat wij ook deden : als er sneeuw lag dan gingen wij naar het Oosterpark met onze slee. Toen had je daar nog van die hellingen waar je heerlijk van af kon glijden. Ook maakten we zelf glijbanen in de straat. Als je maar lang genoeg door de sneeuw gleed werd het vanzelf een ijsglijbaan.
Als ik er aan terug denk dan weet ik een ding, het gedicht 'Domweg gelukkig in de Dapperstraat' slaat echt op mijn jeugd daar.
ov