Appelsap

Appelsap

Om met Jasperina de Jong te spreken, wij gingen die zomer van 2016  'lekker nerregens naartoe, dobbe, dobbe, dobbe doe'.

We hoefden ons hoofd niet te breken over het pakken van koffers en over de trein die we moesten nemen om op tijd op Schiphol te zijn.

We hoefden geen buurvrouw te regelen voor de post en de plantjes en ook de krant kon gewoon in de brievenbus vallen.

Er was zoveel te doen in Amsterdam, je hoefde Het Parool er maar op na te slaan...

Maar wat wij daarin tegenkwamen verbijsterde ons en we vroegen ons af welke keuzes we moesten maken, want wat we zagen waren festivals, festivals en nog eens festivals.

Het Volt Loves Summerfestival, Het Appelsap Fresh Music Festival, Het Goldfish Outdoor Festival, Het Guilty Pleasure Festival, Het Encore Festival, Het Gaasper Pleasure Festival, Het Amsterdam Wood Festival, Het Strafwerkfestival, Het Loveland Festival, Het Dekmantel Festival... heel Amsterdam leek wel één groot festival, waren ze hier gek geworden of zo? We keken elkaar vertwijfeld aan en begrepen er niets van.

Hoe leeg was ons leven tot dan toe geweest, wij waren de generatie die was opgegroeid zonder festivals, de kloof tussen jong en oud werd in onze ogen bijna onoverbrugbaar.

Dus deden we zo'n dag of vier over een rondje Stedelijk, Van Gogh, Rijks en Tropenmuseum en dronken onze koffie op het terras van het Tropen Hotel met uitzicht over het Oosterpark;

We wandelden door de rustige Plantagebuurt en genoten van een wijntje in Franse sferen op het Artisplein, met gezicht op de lepelaars;

We maakten een tochtje naar waar vroeger de Oosthavens waren,  maar stapten aan de overkant van 't IJ ook in de supersnelle lift naar het dak van de Amsterdamtoren om daar te genieten van het fenomenale uitzicht en natuurlijk zochten wij als eerste onze oude buurt in Amsterdam Oost, daar brachten wij onze jeugd door. Helaas was ons 'ijkpunt', het groene torentje van de Elthetokerk, verdwenen...

We aten pannenkoeken in het Amsterdamse Bos, ooit een werkverschaffingsproject voor werklozen in de crisisjaren '30. Veel werklozen uit Oost hebben verplicht aan dit 'Boschplan' meegewerkt, want zonder werk geen uitkering...

We namen lijn 14 naar het Flevopark, staarden over Het Nieuwe Diep en verbeeldden ons nog de kinderstemmen te horen uit het allang verdwenen Vijfcentenbad.

Dorstig geworden streken we neer op het terrasje van het Witte Huis bij het vroegere gemaal. Omgeven door een weldadige stilte, slechts onderbroken door vogelgezang, genoten we van de ondergaande zon.

'Een glaasje appelsap, schat?'

God, wat hebben we die zomer genoten!

Anneke Koehof © 

ov