Toeval bestaat niet!

Verteller: Humberto Tan
Auteur: Louise van Lil
5 Reacties
Middenmeer

Ik wilde liever niet in Zuid, Noord of West wonen. Dus bleef Oost over!

De H.H. Martelaren van Gorcum op het Linnaeushof De H.H. Martelaren van Gorcum op het Linnaeushof. De kerk is ontworpen door A.J. Kropholler en is een Rijksmonument.

De H.H. Martelaren van Gorcum op het Linnaeushof De H.H. Martelaren van Gorcum op het Linnaeushof. De kerk is ontworpen door A.J. Kropholler en is een Rijksmonument.

Alle rechten voorbehouden

Humberto woont met zijn vrouw en kinderen met veel plezier op het Linnaeushof, een prachtig onbekend rustig stukje Oost, verstopt achter de Middenweg. Een gedeelte van Oost dat veel Amsterdammers niet kennen. “Het doet een beetje Engels aan, het is heel rustig, er staat een mooie kerk, er is parkeergelegenheid en er zijn tennisbanen voor de deur. In de zomer zitten veel mensen buiten te eten. “Eigenlijk heb ik niet bewust in Oost gezocht, maar ik wilde liever niet in Zuid, Noord of West wonen. Dus bleef Oost over! “Mijn vrouw en ik woonden in het centrum toen wij op zoek gingen naar een groter huis. Bij de bezichtiging van een huis op de Wethouder Frankenweg keek ik vanaf de vierde verdieping op het Linnaeushof. Ik woonde mijn hele leven in Amsterdam, maar ik had het hof nog nooit gezien. "Daar zou ik willen wonen", zei ik tegen de makelaar, maar hij gaf mij geen schijn van kans. "Daar komt zelden wat vrij en als dat gebeurt is het meteen weer weg." Ik bleef volhouden dat ik graag op het Linnaeushof zou willen wonen. Twee maanden later belde hij op en zei: "Je gelooft het nooit, er staat een huis te koop." Op de dag van bezichtiging ben ik op de motor tussen twee televisieuitzendingen van Hilversum naar Amsterdam gereden. Ik was een uur te vroeg. Ik ben als eerste naar binnen gegaan. Toen ik de trap op liep zag ik daar precies dezelfde KLM wereldkaart hangen als die ik thuis had. Ik wist het meteen: "Dit huis wil ik kopen." Mijn makelaar verklaarde mij voor gek, maar ik zei: "Die kaart op dezelfde plek… Toeval bestaat niet!" Inmiddels woon ik er al acht jaar met heel veel plezier. Met zijn vieren wordt het nu wel wat te klein. Daarom zijn wij op zoek naar iets groters, liefst met een tuin en in de Watergraafsmeer!

Alle rechten voorbehouden

5583 keer bekeken

5 reacties

Voeg je reactie toe
Jan Dijk

poortje

Je kunt het Linnaeushof maar op één juiste manier benaderen. Dat is via het poortje dat je doorkomt wanneer je vanaf de Linnaeusparkweg, die prachtige Watergraafsmeerse straat (niks Amsterdams aan), via de poort, die zich bevindt vlak naast de plek waar de hulpkerk ooit gestaan heeft, het voetpaadje neemt. Voor je dat poortje hebt bereikt schemert de mooiste boom van ons land er doorheen. De rode beuk voor de Martelaren van Gorcum. Ben je die poort eenmaal door, dan waan je je in het zuiden des lands en zie je het beeld dat boven op de foto te zien is. Schitterend allemaal. Moet eeuwig zo blijven.

Netty Bolle

LEUK, LEUK

Als grote fan van Humberto vind ik het toch wel heel leuk, dat hij woont op het hof waar ik tussen 1947 en 1954 op school ging!!!

Henny Goedemans

Van Zen tot Nirvana

Misschien is het voor Humberto interessant om een blik te werpen in het boek van Zen tot Nirvana. Dit boek speelt zich in het begin af voor een groot gedeelte op het Linnaeushof. In de scholen en in het keldertje van de Martelaren van Gorkumkerk, waar ooit de popkelder Omega zat en bandjes als Zen optraden.

Henk van Hunnik

koester onze bekende Watergraafmeer bewoners

Wat geweldig dat al die Bekende Nederlanders hun woonplek in de Watergraafsmeer hebben gevonden. Ik kom regelmatig acteurs van goede tijden slechte tijden maar ook bekende schrijver en journalisten tegen op straat, gewoon in het wild. In de dorpse gemeenschap als de Meer, kan dit nog allemaal. Humberto ben ik regelmatig op de middenweg of Christiaan hygensplein tegengekomen en dat moet kunnen. Deze mensen hebben gewoon een baan bij televisie en zijn door hun werkzaamheden Nederlands bezit geworden, maar dan wel via de beeldbuis of de krant, maar niet op straat prive in hun eigen woonomgeving. dan zij zij van hunzelf en het gezin waarvan zij deel uitmaken. gewoon met rust laten op straat of in het voorbij gaan. zo blijven deze BN-ers zich in onze mooi Meer thuis voelen en kunnen zich gewone mensen onder watergraafsmeerders voelen.

Harry Tresoor

Mooi

Ik ken het plekje. Als ik bezoek krijg, lopen we er vaak naartoe. Elsa's zit om de hoek. Lekker eten en voetballen tegelijk. Dinsdag jazzavond. Het geheime steegje naar de fontijn en ik ook. Op een warme zomerzondagmiddag springen er spiernaakte peuters in het rond. Een heerlijk buurtje.

La Teatina (slow food) is mijn restaurantje. Italiaans zonder pizza's. Zondag zijn ze gesloten omdat ze dan naar de kerk gaan. Mischien wel jou HH kerk. Waar vindt je zoiets. Uniek.

De Kas en Frankendael liggen aan de overkant. Ook twee fenomenen van deze buurt. Als de wind goed staat, hoor ik jouw kerk elk half en heel uur slaan. Ik mis nog een bijaardier. Mijn notaris, accountant en dierenarts zitten daar ook om of op de hoek.

Ik zit wel/niet/wel/niet te denken aan een woningruil. Ik heb een (te) ruime benedenwoning met een tuin, twee slaapkamers en twee katten. Daar wil ik eigenlijk doodgaan en dan begraven worden op de Oosterbegraafplaats. Neem dit berichtje vooral niet serieus. Maar laat wel iets van je horen.

Groet, Harry Tresoor. Linnaeuskade.