Het is 9 december 2002 en ik loop over de Dappermarkt. Ik zie dat er al kerstbomen te koop staan. Dit wordt onze eerste kerst in Oost.
Precies een jaar geleden mochten Robert en ik een woning in de Eerste van Swindenstraat bezichtigen. Twee etages, veel licht, vier kamers en drie balkons, heel wat anders dan onze eenkamerwoning waar we met onze baby'tje Sophia woonden. Maar die woning stond wel in de Jordaan. De zoektocht naar een grotere woning was tot dusver niet zo succesvol verlopen. Met dertien jaar woonduur kwamen we niet in aanmerking voor een grotere woning in het Centrum. Sommige mensen verklaarden ons voor gek dat we de Jordaan verruilden voor Oost. Ook ik had heel veel moeite om de buurt te verlaten waar ik 15 jaar had gewoond.
Toen ik vroeger met mijn broer Paul over de Dappermarkt liep, dacht ik nooit dat ik er ooit zou gaan wonen. In Oost kwam ik eigenlijk nooit, heel soms bij de cafés 'de Ponteneur' of 'East of Eden'. Het was ook een grote overgang, van een rustige gracht naar een drukke winkelstraat. Langzamerhand ontdekten we de buurt: gezellige restaurantjes, leuke winkeltjes, de aardige groenteboer naast ons; in het voorjaar joggen in het Oosterpark; Koninginnedag in de Watergraafsmeer; picknicken in het Flevopark. In de zomer koelde Sophia af in het pierebadje naast het Tropenmuseum. En nog steeds ontdekken we nieuwe dingen.
Er gebeurden in het afgelopen jaar ook minder leuke dingen: een dodelijke steekpartij op de Dapperstraat, overlast van junks en een politie-inval bij de overburen. Desondanks wonen wij er met veel plezier. Natuurlijk gaan we nog vaak naar onze oude buurt, maar Oost is meer dan de moeite waard.