Ik heb op de kleuterschool Roodkapje gezeten in de Soembawastraat. Op de foto zit ik rechts, voor de juf, ik heb een rood vestje aan. Helaas kan k me haar naam niet meer herinneren. Zij kende mij nog wel, dat merkte ik toen ik haar later een keer tegen kwam, we hadden namelijk samen een leuke herinnering.
Ze vertelde me van de keer dat we in het de klas zouden hebben over wat we later wilden worden. Ik had gezegd dat ik graag een paard wilde worden. Maar thuis werd me gezegd dat dat helemaal niet kon. Helemaal verdrietig, kwam ik huilend op school. Tegen de juf zei ik toen, nou als ik geen paard kan worden, dan word ik maar een spook.
Dat verhaal vertelde ze me weer toen ik haar tegenkwam die dag. Helaas leeft ze niet meer dat las ik in een krant.
Ik ben nog wel benieuwd of anderen zich herkennen op de foto, volgens mijn moeder was mijn beste vriendje een Surinaams jongetje. Ik heb nog een foto van ons samen.
Ze vertelde me van de keer dat we in het de klas zouden hebben over wat we later wilden worden. Ik had gezegd dat ik graag een paard wilde worden. Maar thuis werd me gezegd dat dat helemaal niet kon. Helemaal verdrietig, kwam ik huilend op school. Tegen de juf zei ik toen, nou als ik geen paard kan worden, dan word ik maar een spook.
Dat verhaal vertelde ze me weer toen ik haar tegenkwam die dag. Helaas leeft ze niet meer dat las ik in een krant.
Ik ben nog wel benieuwd of anderen zich herkennen op de foto, volgens mijn moeder was mijn beste vriendje een Surinaams jongetje. Ik heb nog een foto van ons samen.
