De Wielrennende Bakkerszoon
Dagelijks legde ik de weg naar de Niasschool a/h Javaplantsoen school lopend af.
Uit school ging ik linksaf de Soembawastraat in; passeerde de 2e.Ceramstraat en sloeg op de hoek van de Insulindeweg – bij bakker Schagen – rechtsaf.
Dit nam meer tijd in beslag en dat had alles te maken met bakker Schagen.
Bakkerszoon Piet
Naast de bakkerswinkel; was in de Soembawastraat de bakkerij, waar altijd een raam open stond en een ongeveer 20-jarige jongeman deeg stond te kneden.
Iedere keer wanneer ik – al dan niet met klasgenootjes – passeerde groette hij en maakte vaak grapjes. In de trant van “slaapt je vader nog bij je moeder?”.
Hij was de ca.20-jarige zoon van de bakker – vader was zetbaas – en zijn naam was Piet Geukens; brildragend en krullend haar. Iedere keer als ik uit school kwam zorgde hij voor de  “broodnodige”.
Wielrenner Piet Geukens
Gaandeweg vertelde hij meer over zichzelf; hij was amateur baanwielrenner en zijn specialisme was de sprint. Zijn persoonlijk record over de laatste 200 meter was in 1950 12,1 seconden.
Bij de NK moest hij zijn meerdere erkennen in Jan Hijzelendoorn, de slagerszoon van de Lindengracht, die de bakkerszoon versloeg. Piet had een paar maal zilver gewonnen; zijn naaste concurrenten waren in die tijd Cas Kleefstra en Ad Schotman.
Door Piet’s enthousiaste verhalen raakte ik in de ban van de wielrennerij en kwam menig keer te laat thuis uit school. Op een zeker moment kwam Piet bij mij thuis om mijn ouders te vragen of ik met hem mee mocht naar Nijmegen, waar hij op de baan van het Goffertstadion moest fietsen. Mijn ouders hadden geen bezwaar en op een zondag gingen we - Piet; zijn schoonvader Oltmans en ik - naar het Muiderpoortstation vanwaar wij in een goederentrein vertrokken.
Ik kan niet onder woorden brengen hoe dolgelukkig ik was, dit te mogen meemaken. Het was niet alleen de reis – die ik als een wereldreis beleefde – maar de ontmoeting met bekendere wielrenners. Zo herinner ik mij de toen vrijwel onbekende nieuwelingen Daan de Groot en Frans Mahn; de latere KNWU bondscoach.
Â
Gek genoeg herinner ik mij van de wedstrijden in de Goffert vrijwel niets
Als sprinter reed Piet af en toe een enkele wegwedstrijd, maar hield het gauw voor gezien en stapte vroegtijdig af. Ik heb hem niet vaak zien rijden; een keer ben ik op een Zondagochtend mee geweest naar een clubwedstrijd in Watergang.
Nauwelijks voor te stellen dat de provinciale weg langs het NH kanaal van Amsterdam naar Ilpendam/Purmerend over 500 meter was afgezet voor een wielerwedstrijd.
Om gezondheidsreden (hoge bloeddruk) is Piet vroegtijdig met wielrennen gestopt; hij bleef voorlopig bakker en hielp zijn schoonvader, die op de Albert Cuypmarkt een goed lopende koekkraam runde. De eerste jaren hield ik nog wel contact met Piet en zijn schoonfamilie Oltmans uit de Grensstraat; maar gaandeweg is dat verwaterd.
Â
Henk de Leeuw 2024
Â
Â