Melodesta Accordeonvereniging

Aanvulling

Auteur: Henk de Leeuw
2 Reacties
Minahassastraat, Indische Buurt
Minahassastraat 1 De zijgevel van de voormalige kleuterschool De Purperreiger, later feestgebouw Minahassa. Foto Beeldbank Amsterdam

Minahassastraat 1 De zijgevel van de voormalige kleuterschool De Purperreiger, later feestgebouw Minahassa. Foto Beeldbank Amsterdam

Ik woonde in de 1e Atjehstraat en kocht mijn grammofoonplaten EP's voor 6,25 bij de kleine platenwinkel van meneer Boersma in de Javastraat. Hij was dirigent van Melodesta en zij zochten een pianist. Ik ben ca. 2 jaar pianist geweest; we repeteerden in een gebouwtje (??) in de Minahassastraat waar lijn 3 door reed. In dit orkest heb ik Robbie Boersma (zoon) en Ton van Sligter (Wijttenbachstr) leren kennen. Eduard Hoorenman was de drummer.

Toen Melodesta jubileerde was er een groot feest in het Bavohuis en dhr Boersma had - vanwege zijn phonogramcontacten - de Selvera's en de Three Jackson. Rob; Ton; Eduard en ik Henk vormden een gelegenheidscombo om Selvera's te begeleiden en mochten bij het bal na meespelen met de Three Jackson. Als 16-jarig broekie was ik apetrots; het begin van mijn "loopbaan"als semi-prof muzikant.

Alle rechten voorbehouden

1309 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Arie Copier

Schoolgebouw

Ik woonde toevallig ook in Eerste Atjehstraat en ken dit schoolgebouw (Archipel) goed. Ik zat daar in 1959-1960 op de VGLO omdat ik nog te jong was voor de LTS. Later, toen ik een jaar of 18 was, kwam ik daar vaak op zaterdagavond dansen bij de band "ZZ en de Maskers" met zanger Bob Bouber.

Rob Spel

Dramatisch!

Beste Henk,

Met veel herinnering en herkenning las ik je Melodestaverhaal. Je moet weten: Robbie Broersma (met een R dus) was op de lagere school een vriendje van mij. Op zijn zolder in de Javastraat speelden we, samen met nóg een klasgenoot, Robbie van Munster, 'radiootje'. We hadden een oude aftandse microfoon en een versterker, waarin we aankondigden, zongen, orkesten imiteerden en vooral de hits van - als ik het goed heb - 1949 ten gehore brachten.  Teringherrie, kan ik je verzekeren.

Jaren en jaren later, Rob Broersma en ik zullen zo'n jaar of 40 zijn geweest, kwamen wij elkaar weer tegen. Rob was directeur van zijn reclamebureau en ik werkte wel eens voor hem als freelance tekstschrijver. Onze oude klik was er eigenlijk meteen weer en zo hebben wij opnieuw een aantal jaren met plezier samengewerkt. Temeer omdat Rob een fijne vent was.

Ik voel mijn schrik bijna tastbaar als ik terugdenk aan die ochtend, ik weet eerlijk gezegd niet meer in welk jaar dat was. Ik was rustig aan het werk, toen de telefoon ging: de secretaresse van Rob Broersma. Zij wist dat wij goede vrienden waren en ze had dan ook moeite met haar boodschap, dat was duidelijk.

Ze moet mij melden dat in het huis van Rob een grote brand had gewoed en... eh... tja, daarbij is Rob helaas om het leven gekomen, we kunnen het zelf ook nog steeds niet geloven.

Ik weet niet of je dit wist, Henk en ik hoop niet dat ik je heb laten schrikken. Maar in het kader van je verhaal vond ik het wel logisch om je deze aanvulling even te geven.