Halfjarig zijn, bestaat dat?

Als kind werd ik echt niet verwend. Zelfs op mijn verjaardag kreeg ik iets wat tweedehands was. Een klasgenootje riep eens dat ik second hand Fina was. (naar het liedje second hand rose) Maar ja ik was eigenlijk overal blij mee, maar echt bijzonder voelde ik me bijna nooit.
Daar kwam verandering in toen ik bij mijn oom en tante mocht logeren in de Paasvakanties. Mijn neefje was precies een half jaar jonger dan ik, en vaak viel zijn verjaardag op 6 april in de paasvakantie. Die was destijds nog 2 weken. Ik vergeet het nooit, ik was zes en werd door mijn moeder weggebracht naar haar zus en zwager. Er waren toen 3 kinderen, mijn neefje en  2 nichtjes (later werden dat er acht 3 jongens en vijf meisjes))
Nadat mijn moeder weg was, vertelde mijn neefje dat hij de volgende dag jarig was en er kinderen kwamen spelen. Dat wist ik natuurlijk wel, want opa en oma kwamen dan ook. Ik had ook een cadeautje bij me. Een paar autootjes als ik me goed herinner. Maar na een uurtje zei mijn oom dat hij even weg moest, iets regelen.

Toen hij terugkwam had hij 3 paaseieren bij zich. Twee waren vrij simpel van chocola met hier en daar een bloemetje van suikergoed.
Maar de derde was groter en versierd met bloemen en kuikentjes van suikergoed. Hij was zo mooi dat ik ernaar bleef kijken. Toen riep hij ons bij zich en zei dat we alle drie een ei kregen. Mijn neefje dacht dat de mooiste voor hem was, hij was toch de volgende dag jarig? Maar nee, mijn oom gaf mij het mooiste ei, want zo zei hij, Fina is morgen halfjarig en dus verdient ze dan ook een soort van cadeautje. Wat was ik blij met mijn ei, en ik gaf mijn oom een dikke knuffel van blijdschap. De volgende dag keek iedereen met bewondering naar mijn mooie ei dat op de kast stond. En ik werd ook door iedereen gefeliciteerd met mijn halfjarig zijn. Gelukkig was mijn neefje niet jaloers en deed hij zelfs mee, door te zeggen dat ze ook voor mij moesten zingen.

Toen ik weer thuis was en mijn ei liet zien, zei mijn moeder dat mijn oom maar rare ideeën had. Halfjarig zijn bestond niet en was onzin. Ik vond het helemaal geen onzin. En mijn oom ook niet. Want de jaren erna kreeg ik elke paasvakantie een bijzonder paasei voor mijn halfjaardag.
En toen hij later met sieraden op de Dappermarkt stond, kreeg ik altijd mooie oorbellen of een ketting of armband voor mijn halfjaardag.
Hij heeft het tot aan zijn dood volgehouden, en elke keer voelde ik me weer bijzonder.
Hij zorgde daar voor!