De veranderende Javastraat

5 meiviering in de Javastraat

Het is vandaag 4 mei dodenherdenking en mijn gedachten gaan plotseling uit naar de
5-meiviering en Koninginnedag in de Javastraat bij de Elthetoschool. Altijd hele leuke muziek en iedereen danste op straat.
Ook gaven we daar een demonstratie turnen van Oranje Nassau. Wat een leuke tijd was dat!
Inmiddels ben ik 67jaar en kan er nog van genieten.Morgen weer een dagje Indische Buurt.

Re: de stille javastraat

hennie voorloop:
wat ik jammer vind is dat ik weinig terug vind over de javastraat voor bij het javaplein (badhuis) Ik woonde met mijn ouders op nr 156 vanaf 1957 boven polderman en tegen over de groenteman en melk boer en er waren nog meer winkels natuurlijk niet zo als in de winkelstraat wie weet nog iets uit die tijd

Re: De stille Javastraat.
Beste Hennie Verloop, ik zag je oproep en misschien heb je wat aan deze informatie. Ik ben in mei 1943 geboren in de Javastraat 190''', heb daar gewoond tot 1950 en heb intensief op straat gespeeld, zodat ik nog wel wat winkels weet. De on-even kant: Lederhandel Java, verkocht koffers, leren riemen e.d.m.. Daarnaast de cafetaria/ijssalon van tante Jopie Jordens, wat verder Slagerij v.d. Meer, dan melkboer Beem en groenteboer Maarten Lek. Na de Gorontalostraat op de hoek een tabakswinkel. Daarnaast de snoepwinkel van L.W. Pisa (wie kent Annie Pisa niet?) Verder herenkapper van Wijngaarden, daarnaast drogisterij Westerveld en een kledingherstel bedrijfje. Dan ook nog een soort kantoorboekhandel de Jong en aan het eind, bij de Soembawastraat op de hoek de kroeg van Gijs de Rooij. Nu de even kant. Op de hoek vanaf het badhuis: Radio Repa, bakkerij Heinkens, een filiaal van supermarkt Kanger (tobt niet langer, koopt bij Kanger, was hun leus,) dan kolenboer Polderman, en voorbij het poortje dacht ik, een technisch bureau. Aan het eind, hoek Soembawastraat groenteboer Besemer. Dit waren ze dan. Misschien heb ik er een overgeslagen. Zelf woon ik sinds 1971 niet meer in Amsterdam. Voor mijn werk ben ik toen naar Maastricht verhuisd, heb daar 21 jaar prettig gewoond en toen voor het werk verhuisd naar Amersfoort, waar ik alweer 20 jaar met plezier woon. We komen af en toe nog wel in Amsterdam, ook door mijn buurtjes, maar dat doet pijn. Al die veranderingen. Je kunt er buiten de zondagen niet eens doorheen lopen, want overal staan die gehate parkeermeters, zelfs aan het einde van de Valentijnkade bij het voormalig Shell-terrein. Belachelijk! Het enige dat niet zo is veranderd, is het heerlijke Flevopark. Daar wandel ik dan weleens op een zondag met mijn vrouw Tonnie. Wat een avonturen heb ik daar als kind beleefd. Fantastisch. En ook het Jodemanussie was altijd spannend. Ik stop nu en hoop dat je iets een deze informatie hebt. Groetjes, Jaap Massink.

Re: Warme herinneringen

Yvonne Veekens-van der Heijden:
Net als Hennie Voorloop zocht ook ik naar verhalen over de Javastraat voorbij het badhuis.
Mijn oma en opa van der Heijden-Asman kwamen er, na hun huwelijk, op 159 II hoog wonen. Mijn vader en oom zijn er opgegroeid en mijn broer en ik hebben vaak bij oma gelogeerd.
Opa is in 1946 aan een longontsteking overleden, dus hem heb ik nooit gekend.
Oma’s vader (mijn overgrootvader)was jaren lang beheerder van het Eltheto-gebouw.
Mijn ouders en oom zijn begin jaren zestig naar Brabant verhuisd, waar ik opgegroeid ben en nog steeds woon.
Oma was heel trots op de straat. Alle koperwerk was altijd netjes gepoetst. Ik genoot altijd van de gezelligheid. Voor het huis stond een grote boom, waar altijd een duivenkoppeltje in woonde. Nog steeds kan ik me het belletje van de tram op het Javaplein herinneren en bij mist het geluid van de waarschuwings-hoorn op het IJ. Iedere eerste dag van mijn logeerpartijen sleepte oma me mee naar al de winkels waar ze gewoonlijk haar boodschappen deed om de eigenaren, waarvan ik de namen niet meer weet, te laten zien dat ik er weer was. De dagen die volgden werden gevuld met bezoekjes aan alle familileden, vrienden, de duiven op de Dam en natuurlijk Artis.
Stilletjes begon de buurt te verpauperen en oma leed daar erg onder. Uiteindelijk besloten mijn vader en oom dat het prettig zou zijn wanneer oma ook in Brabant kwam wonen.
Dat had beter niet kunnen gebeuren. Oma overleed aan de gevolgen van heimwee te Waalre. Een geboren en getogen Jordaanse en in hart en nieren Amsterdamse oude boom kun je niet verplaatsen.
Gedreven door de warme herinneringen aan mijn logeerpartijen ging ik jaren later terug naar de Javastraat en schrok zo erg dat ik er van moest huilen en heb de straat zo snel als ik kon weer verlaten. Weg gezellige Amsterdamse cultuur en dialect. Ik waande me in vakantieland, zonder vakantiegevoel. Twee jaar geleden besloot ik het toch weer een keer te proberen. Doordat ik wist wat me te wachten stond viel het deze keer mee en was ik blij dat het pand waar oma had gewoond een beetje opgeknapt was. Op het terras van het badhuis heb ik nog geprobeerd oude herinneringen te laten herleven, wat maar moeilijk lukte nu de straat nog minder sfeer ademde door het gemis van de eertijds zo mooie bomen.
Nee inderdaad, de mij vertrouwde gezellige Javastraat is niet meer. Het warme plekje in mijn hart voor Amsterdam is gelukkig gebleven en ik probeer ieder jaar toch weer een bezoekje te brengen aan de stad van mijn voorouders.

ook ik ken dat gemis,woon al een antal jaren in Friesland maar ben geboren en getogen in de makassarstraat naast bakker Oud.Ben zelf inm.75 jaar maar herken niets meer in de buurt

100 jarige boom in de Dapperstraat.

Ik ben in 1928 in de Dapperstraat geboren boven Banket en Broodbakkerij Gravensteijn; de dubbele winkel met de luifel die nu weg is naast de bloemenwinkel.
Tijdens het einde van de 2e Wereld Oorlog zijn haast alle bomen in Amsterdam door de bevolking omgekapt voor brandhout om op te koken en een beetje verwarming tijdens de Hongerwinter.
Het is ommogelijk dat de bewuste boom 100 jaar oud was want de nieuwe bomen zijn pas na de oorlog geplant.

Leuk dit alles te lezen

O,wat leuk al die stukjes te lezen uit onze oude buurt .Mijn ouders woonde daar al in 1927 .ik ben Annie Verheul en woonde op nummer 32 drie hoog .ik was zamen met mijn tweeling zus Lenie op de turnverenging Ambon . Wat hebben we daar een leuke tijd gehad wij denken er nog vaak aan terug .
We gingen s,avonds na het eten vaak met z,n vieren een van Swindestraatje pakken Ik heb al veel namen gelezen vande Werf Amerongen Rugge de ijswinkel waar je voor vijf cent een ijsje kon halen .Het verhaal word te lang .Maar het was voor ons een tijd waar we graag aan terug denken .Annie Witjes Verheul

Re: Kapsalon Riphagen

Inge:
Vandaag vond ik een foto van de kapsalon van mijn opa en oma Riphagen. En meteen ben ik gaan kijken op internet of er iets in het geheugen van oost over te vinden is.
Als kind kwam ik iedere week bij mijn opa en oma logeren. Rens aan de overkant van de spijkerbroeken winkel zwaaide iedere dag. Naast de kapsalon zat de snoepwinkel waar ik voor mijn opa prince koekjes in een netje haalde. Aan de overkant was de slagerij Hofdijk van de familie van oma.
Oma breide altijd voor mij en we haalden wol in het wolwinkeltje in de Javastraat.
Iemand heeft het over Nico Riphagen, dat is de broer van mijn opa. Begin jaren zestig is ook bij met zijn vrouw naar Australie geemigreerd.
Kan iemand zich nog meer herinneren van Kapsalon Riphagen?

Hallo Mijn naam is Bram Verheul en Nico Was een vriend van mij en wij hebben ook heel wat uurtjes met elkaar door gebracht. wij woonde op nr 32 3hoog boven bakker Schutte.

Re: Re: six fourty

m.sprengers-takkenberg:
Gijs:Wij hebben in de jaren 75/90 een kledingzaak op javastraat nr62 en daarna nr 67 gehad (Six fourty) het was inderdaad een hele gezellige buurt waar ik altijd met veel plezier in de zaak van mijn vader gewerkt hebt met vaak leuke mensen en vaste klanten .Ik kan me de bakkerij Sprengers , de platenzaak Conbrio , de drankenwinkel gerbroeders.......?? nog herinneren.en het is inderdaad heeeel erg verwaarloosd (ik ben geen racist maar de buitenlanders in vooral deze buurt kunnen zich best wel een beetje meer aanpassen in hun gedrag en kleding aan de nederlandse cultuur toch????Ik woon nu in Spanje waar ik mij uiteindelijk ook moet aanpassen aan de spaanse cultuur !!!!
hai ik ben ff je naam kwijt,ik ben getrouwd met een van de gebr sprengers,wij wonen ook niet meer in nederland nu in curacao,en inderdaad is het verwaarloosd,maar het blijft nog steeds mijn javastraat waar ik getogen ben,en het is niet alleen de javastraat kijk om je heen,en wat betreft de buitenlanders,iedereen doet mee,ook de nederlanders,die maken er ook een potje van,maar wat je geeft krijg je terug

De Six Fourty dat was mijn favorite winklel stenen voer met stuivers in gelgd>heel moderne kleding ik kocht er een oranje floorspak met een zlmkleurig overhemd met lange punt boord.Het was de winkel om er goed uit te zien als tiener indie tijd.Waar zijn al de stuivers gebleven?Mijn huidige vrouw komt uit de javastraat 12 van Velse juwelier is haar meisjes naam wij zijn ook vanuit de javastraat getrouwd op een braderie de hele straat was afgezet door het winkelend publiek en de aktie dat je een desire verlovingsring kon kopen met hoge korting ivm onze trouw dag.

vraag

Beste Anneke Meyer,
Ik las net jouw gezellig schrijven over de Javastr. en het viel mij op
dat je vroeg uit de veren bent gekomen of nog moet gaan of en nu ben ik een beetje jaloers op jou ,kom je net uit Amerika en is je ingebouwde
tijdswekker een beetje in de war.
Maar alle gekheid op een stokje.
Mijn vraag:
Hoe heet die lampekappenzaak,waar op een uithangbord stond
_{voorheen chef bij Aurora} ook weer?
B.v.d groetjes joop jansen 32

Javastraat

Ja, ik heb er fijne herinneringen aan.En heb er v.a. 1967 tot 1987 met mijn gezin gewoond op nummer 32 1hoog .Het zelfde nummer als waar Bram Verheul dus op 3 hoog is geboren.Met mijn over buuf Marion Haanen-Thijs heb ik menig bakkie koffie gedronken . Ik kom nog regelmatig in mijn oude huis,omdat mijn broer er na mij is gaan wonen, en hij zit daar nog steeds. Boven mij woonde de familie Verbeek, en hun zoon woont tot op heden op 3 hoog. Inderdaad vroeger zat bakker Schutte beneden en dat was een bekende bakkerij, de rij voor de deur vooral op zaterdag..
Het was echt een bekende winkelstraat, en je kon er voor alles terecht,met ook nog de markt in de buurt . Heel leuk en sfeervol vond ik altijd de feestverlichting in December,en de optocht van de Sint natuurlijk door de straat.Ja het had wel iets voor mij die Javastraat,de hele buurt kwam je er tegen.Van de oude winkels kan ik mij ook nog modehuis Linda en Broring fornituren herinneren van Haren en Simon de Wit, en slagerij Pepping natuurlijk was ook alom bekend.Voor de mocca gebakjes van Gravensteijn kwam men van heinde en ver . Ik vond het erg jammer dat de oude bomen werden weg gehaald,die gaven de straat toch iets speciaals . Helaas zijn er ook jaren van verloedering geweest ,en een heel eenzijdig winkel aanbod,waardoor de straat zijn gezellige winkelstraat alure verloor. Inmiddels verkoopt men er appartementen en hoopt men de buurt trendy te maken ,men hoopt op een verandering zoals dat heeft plaatsgevonden in de Albert Cuypbuurt . Maar dan mag zeker het het eenzijdige winkel aanbod wel op de schop. Ik hoop dat het lukt .

Re: six fourty

Gijs:
Wij hebben in de jaren 75/90 een kledingzaak op javastraat nr62 en daarna nr 67 gehad (Six fourty) het was inderdaad een hele gezellige buurt waar ik altijd met veel plezier in de zaak van mijn vader gewerkt hebt met vaak leuke mensen en vaste klanten .
Ik kan me de bakkerij Sprengers , de platenzaak Conbrio , de drankenwinkel gerbroeders.......?? nog herinneren.
en het is inderdaad heeeel erg verwaarloosd (ik ben geen racist maar de buitenlanders in vooral deze buurt kunnen zich best wel een beetje meer aanpassen in hun gedrag en kleding aan de nederlandse cultuur toch????
Ik woon nu in Spanje waar ik mij uiteindelijk ook moet aanpassen aan de spaanse cultuur !!!!

hai ik ben ff je naam kwijt,ik ben getrouwd met een van de gebr sprengers,wij wonen ook niet meer in nederland nu in curacao,en inderdaad is het verwaarloosd,maar het blijft nog steeds mijn javastraat waar ik getogen ben,en het is niet alleen de javastraat kijk om je heen,en wat betreft de buitenlanders,iedereen doet mee,ook de nederlanders,die maken er ook een potje van,maar wat je geeft krijg je terug

six fourty

Wij hebben in de jaren 75/90 een kledingzaak op javastraat nr62 en daarna nr 67 gehad (Six fourty) het was inderdaad een hele gezellige buurt waar ik altijd met veel plezier in de zaak van mijn vader gewerkt hebt met vaak leuke mensen en vaste klanten .
Ik kan me de bakkerij Sprengers , de platenzaak Conbrio , de drankenwinkel gerbroeders.......?? nog herinneren.
en het is inderdaad heeeel erg verwaarloosd (ik ben geen racist maar de buitenlanders in vooral deze buurt kunnen zich best wel een beetje meer aanpassen in hun gedrag en kleding aan de nederlandse cultuur toch????
Ik woon nu in Spanje waar ik mij uiteindelijk ook moet aanpassen aan de spaanse cultuur !!!!

Warme herinneringen

Net als Hennie Voorloop zocht ook ik naar verhalen over de Javastraat voorbij het badhuis.
Mijn oma en opa van der Heijden-Asman kwamen er, na hun huwelijk, op 159 II hoog wonen. Mijn vader en oom zijn er opgegroeid en mijn broer en ik hebben vaak bij oma gelogeerd.
Opa is in 1946 aan een longontsteking overleden, dus hem heb ik nooit gekend.
Oma’s vader (mijn overgrootvader)was jaren lang beheerder van het Eltheto-gebouw.
Mijn ouders en oom zijn begin jaren zestig naar Brabant verhuisd, waar ik opgegroeid ben en nog steeds woon.
Oma was heel trots op de straat. Alle koperwerk was altijd netjes gepoetst. Ik genoot altijd van de gezelligheid. Voor het huis stond een grote boom, waar altijd een duivenkoppeltje in woonde. Nog steeds kan ik me het belletje van de tram op het Javaplein herinneren en bij mist het geluid van de waarschuwings-hoorn op het IJ. Iedere eerste dag van mijn logeerpartijen sleepte oma me mee naar al de winkels waar ze gewoonlijk haar boodschappen deed om de eigenaren, waarvan ik de namen niet meer weet, te laten zien dat ik er weer was. De dagen die volgden werden gevuld met bezoekjes aan alle familileden, vrienden, de duiven op de Dam en natuurlijk Artis.
Stilletjes begon de buurt te verpauperen en oma leed daar erg onder. Uiteindelijk besloten mijn vader en oom dat het prettig zou zijn wanneer oma ook in Brabant kwam wonen.
Dat had beter niet kunnen gebeuren. Oma overleed aan de gevolgen van heimwee te Waalre. Een geboren en getogen Jordaanse en in hart en nieren Amsterdamse oude boom kun je niet verplaatsen.
Gedreven door de warme herinneringen aan mijn logeerpartijen ging ik jaren later terug naar de Javastraat en schrok zo erg dat ik er van moest huilen en heb de straat zo snel als ik kon weer verlaten. Weg gezellige Amsterdamse cultuur en dialect. Ik waande me in vakantieland, zonder vakantiegevoel. Twee jaar geleden besloot ik het toch weer een keer te proberen. Doordat ik wist wat me te wachten stond viel het deze keer mee en was ik blij dat het pand waar oma had gewoond een beetje opgeknapt was. Op het terras van het badhuis heb ik nog geprobeerd oude herinneringen te laten herleven, wat maar moeilijk lukte nu de straat nog minder sfeer ademde door het gemis van de eertijds zo mooie bomen.
Nee inderdaad, de mij vertrouwde gezellige Javastraat is niet meer. Het warme plekje in mijn hart voor Amsterdam is gelukkig gebleven en ik probeer ieder jaar toch weer een bezoekje te brengen aan de stad van mijn voorouders.

kapsalon riphagen

inge, ik kan jou nog goed herrinneren ik ben marian de schoondochter van jullie buurvrouw mevr.martens weet je nog ze kwam altijd bij je moeder heette mien ze kwam altijd bij jullie een kopje koffie drinken of gewoon even praten je vader was toen denk ik al uit de zaak weg ik praat over 30 a 35 jaar geleden en je zuster heb ik gezien op een feest van dick! klopt heh?
inge waar woon je nu?

de stille javastraat

wat ik jammer vind is dat ik weinig terug vind over de javastraat voor bij het javaplein (badhuis) Ik woonde met mijn ouders op nr 156 vanaf 1957 boven polderman en tegen over de groenteman en melk boer en er waren nog meer winkels natuurlijk niet zo als in de winkelstraat wie weet nog iets uit die tijd

De veenendaalsche

ik heb in 1960 bij de veenendaalsche gewerkt ,bij de fam.van schuppen [kees] samen met Ria vellinga [verlooft met wim] ookmet tinie ,was een leuke tijd,omdat ik de jongste verkoopster was mocht ik vaak bood schappen doen met dochtertje van de baas [Anja] in die O zo gezellige java straat, woon nu niet meer in A,dam .kwam pas weer in de Javastraat en ben toen erg geschrokken, Hoe halen ze het in hun botte bol om al die prachtbomen om te hakken? Een jaar eerder was ik er ook ,toen waren ze nog prachtig! dus ze waren zeker niet ziek! Moet je zelf eens proberen,zonder toestemming een boom in je eigen tuin om te hakken! Inderdaad de JAVASTRAAT is niet meer!

javastraat

Goedemiddag,
Mijn naam is Anja de Rover
Ik zag dat u in de javastraat van den haag heeft gewoond in de periode 1960 en langer.
Het betreft het volgende, wij zijn op zoek naar een joodse tandarts, die volgens mijn man in die periode in de javastraat heeft gewoond.
Ik wilde vragen of u ons verder kon helpen, dat u zich misschien dit herinnerd.
Hoop iets van u te horen.

Mvg Anja de Rover

Kapsalon Riphagen

Vandaag vond ik een foto van de kapsalon van mijn opa en oma Riphagen. En meteen ben ik gaan kijken op internet of er iets in het geheugen van oost over te vinden is.
Als kind kwam ik iedere week bij mijn opa en oma logeren. Rens aan de overkant van de spijkerbroeken winkel zwaaide iedere dag. Naast de kapsalon zat de snoepwinkel waar ik voor mijn opa prince koekjes in een netje haalde. Aan de overkant was de slagerij Hofdijk van de familie van oma.
Oma breide altijd voor mij en we haalden wol in het wolwinkeltje in de Javastraat.
Iemand heeft het over Nico Riphagen, dat is de broer van mijn opa. Begin jaren zestig is ook bij met zijn vrouw naar Australie geemigreerd.
Kan iemand zich nog meer herinneren van Kapsalon Riphagen?

de oude vertrouwde javastraat,is niet meer

hai mijn naam is mary,en ik heb gewoond in de javastraat nr 26 vanaf 1962,tot 1983.wij woonde boven de iris de parfumarie zaak,tegenover gravestein,ook ik heb het een heerlijke tijd gevonden,de lichtjes met de feestdagen in de straat,de wielrenners die volgens mij in de maand mei altijd door de straat reden,mijn moeder heeft er voor kort nog gewoond,helaas dit jaar overleden,maar ik kwam graag in mijn straat de javastraat wie kent hem niet,de mensen waren er altijd voor je mijn eerste vriendje woonde er geweldig toch,en okee de javastraat is niet meer wat hij ooit was,maar ja de tijden veranderen ik ook, maar in mijn hart neem ik de herrinneringen mee het was een geweldige tijd samen met mijn zus lenie,ook zo gelachen toen de straat open lach,he zus,grapje,ik woon nu alweer 20 jaar in curacao,maar elk jaar als ik terug naar nederland kom,dan moet ik gewoon ff er doorheen,ik heb nog bij de gebroeders sprengers bakkerij gewerkt,ja en er nu mee getrouwd maar de suikertaartjes van gravenstein daar kan niemand aan tippen,okee groetjes en misschien een berichtje terug,mary slot en nu sprengers

Morrie Does

Ben geboren in 1949 in de Oosterparkstraat, en ca.1953 met mijn ouders verhuisd naar Javastraat No.107 1hoog.Mijn moeder werkte bij Jamin in de Javastraat. Wij woonden boven wat destijds De Spar was en tegenwoordig dierenwinkel De Jongh is.
En tegenover Vogelttje wonen,met Ome Jaap en Tante Marie als uitbaters, was zeker op Zondag en Zaterdagavond een uitkomst.
Het brood kochten we bij Bijl, bij Schutte was het altijd zo druk. Ik heb op de J.P Coenschool gezeten met als hoofd Dhr Hoogendoorn en later Dhr Ebbeling, je had toen ook zgn. buitenklassen(klas4)in de buurt van de Molukkenstraat, met oa.als onderwijzer Dhr.Brookman.Rond 1971 ben ik uit huis gegaan en ca.1973 verhuisd naar Brabant ,waar ik nog steeds woonachtig ben.

m-does@home.nl

a-witteveen@kpnplanet.nl

ik ben opgegroeid in de javastraat op nr 121 van 1940 tot 1959 vorig jaar ben ik terug geweest het is buitenland geworden in mijn ogen
ondanks dat voelde het toch weer vertrouwd aan en riep het veel herineringen bij me
geweldige jeugd gehad en natuurlijk ken ik bakker schutte en de markt in de sumatrastraat en jamin op de hoek en het vogeltje waar je snoep voor een cent kocht
heel erg leuk.