Terwijl Celal druk doende is met het ophangen van zowel de Turkse als de Nederlandse vlaggen vertelt hij over de Nederlandse uitzendingen van de wedstrijden van het Turkse elftal. Wat hij erg mist is het Turkse commentaar. De rechten van de uitzendingen in Turkije zijn verkocht aan een onderneming met de naam โA.T.V.โ.
In Nederland kan je die niet zomaar met een schotelantenne ontvangen. Je moet dan een speciaal abonnement nemen, voor een heel jaar. Maar als je alleen die paar wedstrijden wilt bekijken is dat wel een dure liefhebberij. Daarom kijkt hij de uitzendingen op Nederland 1. Maar zegt Celal: โIk vind die verslaggevers niet altijd even netjes, ik vind ze brutaal als ze het aldoor hebben over โdie Turken dit en die Turken datโ. Waarom noemen ze de spelers niet gewoon bij hun naam, of zeggen ze het Turkse teamโ? Het komt soms wel erg hard bij hem over. Als er iets goeds gaat bij het Turkse team dan is het โeen mazzeltjeโ, dan is er sprake van toeval. Het is volgens Celal niet zo dat Turkije gelukkig gewonnen heeft.
Iedereen maakt fouten, maar het is aan de ander om daarvan gebruik te maken. Ook de scheidsrechter ontkomen niet aan zijn oordeel, die zijn veel te streng en geven de Turkse spelers te snel een gele kaart.
Maar zegt hij: โals Turkije speelt ben ik niet echt objectiefโ. Hoewel Celal al heel lang in Nederland woont en werkt, zijn gevoel is wel Turks.
Als Turkije speelt ben ik niet objectief
Ik vind ze brutaal als ze het aldoor hebben over โdie Turken dit en die Turken dat.

De Turkse en Nederlandse vlag samen in top. De foto is gemaakt op 16 juni in de Javastraat voor de winkel van Celal Yildiz. Samen met een medewerker hangt hij de Turkse en Nederlandse vlag op. De foto is gemaakt door de schrijver. Door: Frits Slicht
5522 keer bekeken