Toen ik trouwde, woonde ik met mijn vrouw Tineke bij mijn ouders in, op zolder. Omstreeks mei 1967 vertrokken wij uit Amsterdam: van de Preangerstraat nummer 8 2-hoog waar ik bijna mijn hele leven had gewoon naar Alkmaar. Via allerlei omzwervingen kwamen wij rond 1972 weer terug in Amsterdam, in de Javastraat. Ik herinner mij daar het wolwinkeltje van de dames de Bie nog goed, Merinos. Die naam Merinos zei niemand wat, want de winkel stond in de hele buurt bekend als ‘Jo de Bie’. Voordat wij trouwden was mijn vrouw (Tineke Broerse) winkelmeisje bij de dames de Bie. Toen Juffrouw Jo de Bie ziek werd, konden wij de winkel van haar kopen. Zonder de hulp en een regeling met de dames hadden wij dat nooit gered. Om het te redden sliepen wij in de schuur en was de keuken de ‘woonkamer’. Naast ons was een melkhandel - helaas weet ik de naam er niet meer van. De melkwinkel stopte toen en werd een platenzaak. We hebben altijd met beide buren een goed contact gehad. En de dames de Bie hielpen nog wel, maar het was toch de bedoeling dat ze zouden stoppen. Daarom kwam er een winkelhulp, Yvonne. Ik herinner mij haar nog goed. Met de ‘winkeldochters’ bezocht ik verschillende markten, wat uitgroeide tot een goede handel… Nu, in 2004 is de Javastraat wel heel veel veranderd.
Dames de Bie
Die naam Merinos zei niemand wat, want de winkel stond in de hele buurt bekend als ‘Jo de Bie’
9648 keer bekeken