Flauwvallen

Bij de Oranjesluizen lagen na de oorlog verschillende scheepswrakken, een en al roest en de ruimen vol water. Wij speelden ook op die schepen. Om bij de schepen te komen moesten wij via in het water liggende keien lopen. Op een keer stonden wij al met enkele jongens op een schip en wilde een ander jongtje ook nog komen. Hij stapte echter op de verkeerde kei en viel. Hij was drijfnat en smerig van olieresten. Ik moest er helaas zo om lachen dat ik flauwviel en achterover in een ruim vol water viel, met mijn hoofd op een spant. Ik was bewusteloos en kwam pas aan de oever weer bij. Ik geloof dat een zoon van de familie Serier, uit de Preangerstraat 5 2-hoog, mij uit het water heeft gehaald. Bij deze nog bedankt! Ik zou zeker zijn verdronken.
Flauwvallen door te intens te lachen en andere verwondingen gebeurde wel meer. Mijn broer schaafde zijn hand eens toen hij achter een boom, met gaas er omheen als bescherming, net naast de stoeprand, wilde fietsen. Of ik rende een keer zo hard de trappen af dat ik helemaal weg raakte, schijnbaar toch naar beneden liep en naar buiten. Twee deuren verder op straat moest ik bij worden gebracht. Ik wist alleen nog dat ik de ronding van 2-hoog naar 1-hoog maakte.