Dames de Bie

celine isbrucker

volgens mij heette de melkboer Hoogstraten en de platenwinkel naast Jo de Bie was volgens mij Con Brio, ik was zaterdag 4 augustus met twee meiden van vroeger in ons oude buurtje en dat was echt nostalgie. de speeltuin van ome Bart is nog het meest veranderd.

Emmy Vrijhoeven

Marianne van Rooy
Woonden jullie niet boven de manifacturenzaak, was die niet van je vader en moeder?
Als dat zo is heb ik altijd met je zus Trees van Rooy op de Pastoorhesseveldschool gezeten.
Laat even weten of je degene bent die ik denk

Groet
Emmy Vrijhoeven

Leo Roben

Heb zelf in de Boetonstraat gewoond 1956 tm 1976. Haalde altijd bij de platenzaak een gedrukt exemplaar van de top 40. Ben alleen de naam van de platenzaak kwijt. Wie oh wie? Prachtig om die verhalen te lezen over de Indische Buurt.

Ans Witbraad-Timmerman

Per ongeluk ben ik op deze site terecht gekomen van het Geheugen van Oost. Ik heb verschillende verhalen gelezen, en bij het lezen komen er steeds meer dingen naar boven. Waaronder de dames de Bie, mijn moeder kon goed breien maar niet uit een boekje met patroon lezen. Dus ging ze elke keer naar de dames die haar dan hielpen. Zelf woonden wij in de Benkoelenstraat. Mijn vader was glazenwasser in o.a. de Javastraat. Mijn zus en ik kwamen vaak bij het vogeltje. Ik las dat de kleindochter hier ook een reactie had gezet. De melkboer naast de dames de Bie kan ik mij ook herinneren vooral met een keer bij Luilak. De flessen lagen over de straat. Ik vind het erg leuk om alles te lezen. Nou de groeten vanuit Purmerend

Ria Stricker (Jonker)

Mijn moeder heeft ook altijd bij de Bie ook al haar breiwerk gedaan en is nu 85 jaar en breit nog altijd. En daarna Tineke, dat kunnen we ons ook heel goed herinneren. Daar boven op 1 hoog woonde ook familie van mijn man, de voetballer Leo Stricker. En alles wat er gemaild wordt kan ik mij herinneren. Daarnaast had je de school Idenburgschool, daar heb ik op gezeten, dus kan me alles goed herinneren. Heb daar jaren door de Javastraat gelopen en ben daar ook klaarover geweest. Terug in de straat was ook een fotograaf, dat was in het eerste stuk Javastraat, daardoor kwam ik wel eens te laat op school. Dan kwam er een bruidspaar foto's maken en dan bleef ik kijken en wachten en was dan te laat. Ik ben nog altijd weg van bruidjes. Was wel ontzettend leuke tijd. Jammer dat het niet meer zo is. Groetjes Ria

Beppie Groenendijk

Ik kan het niet laten weer eens te reageren en nu op dit verhaal, over Jo de Bie. Daar gingen wij ook altijd dingen kopen. Het heeft net zo iets als "het tuinpad van mijn vader". Je dacht in die tijd dat het nooit anders zou worden, daar dacht je gewoon niet aan. Ik heb nog een zakje uit de winkel van Jo de Bie, het is iets gehavend en toch gooi ik het niet weg.

Marianne van Rooij

Ik heb in de Javastraat 147 II gewoond van 1957 tot ca. 1979. Daarna nog zo'n 8 maanden op kamers in de Dapperstraat. Ik herinner mij de handwerkwinkel van de dames nog heel goed. Dat was niet ver van ons huis. In die tijd breidden onze moeders nog heel veel truien voor de kinderen, zo ook mijn moeder voor mijn twee broers en mij. Regelmatig kwamen wij dus bij de dames op bezoek. Maar als kind herinnerde ik mij dat zo'n bezoekje wel eens lang kon gaan duren. De dames legden zeer uitgebreid patronen uit en berekenden onder meer de hoeveelheid benodigde wol. In de ogen van een kind duurde dat al gauw veel te lang.
Naast de dames De Bie was een platenzaak. Ik heb daar mijn eerste platenspeler gekocht en mijn allereerste singletjes. Naast de platenzaak was de melkwinkel van de familie De Bruijn gevestigd. Ik weet nog goed dat de heer De Bruijn op een bepaald moment met een elektrisch karretje langs de straten ging! En dat ging toch langzaam. Lopend was je nog veel sneller.
Ik heb vele jaren op zaterdag bij slagerij Pepping in de Javastraat gewerkt. Dat was een leuke, gezellige tijd. Elke zaterdag kwam een accordeonist de winkels met zijn muziek verblijdden en ook kwam er een straatorgel langs. In die tijd was er al veel verkeer in de Javastraat. Op zaterdag stond de straat vaak compleet vast en naar ik begrijp is dat nog steeds het geval.
Ik herinner mij ook onze bezoekjes aan het badhuis aan het Javaplein. Ook wij werden als kinderen in een zinken teil gewassen. Toen we groter werden gingen we naar het badhuis. Ik weet dat je inclusief met aan- en uitkleden ongeveer 20 minuten mocht douchen. Ik hield me daar altijd keurig aan, maar mijn broers die bleven soms wel uren weg. De badmeester moest altijd een paar keer kloppen voordat zij eruit kwamen. En zo zijn er nog veel meer herinneringen te vertellen uit die tijd...

Ina Laloli

Ook ik herinner me het wolwinkeltje in de Javastraat nog heel erg goed. Wij woonden ook in de Preanger straat op no 6, 2-hoog. Wij hebben daar gewoond van 1953 tot 1962. Toen emigreerden wij naar Amerika.Aan de Javastraat heb ik ook leuke herinneringen. De melkboer reed volgens mij ook rond met een melkkar, en daar kan ik me van herinneren dat we altijd "losse" melk kochten. In de winkel kochten we kaas. Er was ook een bakker, op de hoek van de Preangerstraat, later werd dat een van de eerste waserettes. Als je de Preangerstraat uitliep, kwam je op het Sumatraplein, daar zat ik op school. Wij zijn niet voorgoed in Amerika gebleven en later kwamen wij alleen nog in Amsterdam om onze grootouders te bezoeken. Die zijn inmiddels al jaren dood en sinds die tijd (1996) ben ik nooit meer in Amsterdam geweest. Ik bewaar liever de mooie herineringen dan geconfronteerd worden met de harde werkeijkheid van nu. Overigens kan ik me het Vogeltje ook nog heel goed herinneren, daar mochten wij op zondagochtend altijd wat snoep kopen. Verderop had je de Gruiter, die prachtige winkel met al die koperen ketels waar koffiebonen uit geschept werden. En die mooi groene tegels. Ik heb hel fijne herinneringen aan het leven van toen.

Sonja Grande

Mijn opa was eigenaar van cafetaria het Vogeltje en daar heb ik mooie herinneringen aan. Als kind van 5 op een stoel staand mocht ik helpen, soms kwamen er veel kinderen binnen en zei opa (met boze stem): "wie geen geld heeft moet buiten wachten". En tante Marietje die daar helemaal alleen stond tot 's nachts 1 uur en dan met het geld gewoon naar huis ging. Daar moet je nu niet meer mee aan komen. En opa bracht ook koffie rond. Ik mocht dan mee, maar van te voren werd al gezegd: "denk erom dat je gedag zegt".

Guus van Dam

Leuk om het verhaaltje te lezen over de dames De Bie, ze woonde vroeger tegenover ons in de Baliestraat in een benedenhuis. De melkzaak naast het handwerkwinkeltje, daar hebben verschillende melkboeren in gezeten, onder andere Van het Hof en ook de Fam. De Bruin. Maar er waren vroeger te veel melkboeren, dus de een na de ander ging er uit.