De veranderende Javastraat

Verteller: Wim
Javastraat, Indische Buurt

Inmiddels is het de buitenlandse kant opgegaan, de Nederlandse winkels kun je op één hand tellen.

 De Javastraat in mei 2003,  met voor de zaak van Ria en Wim een honderd jaar oude boom . De Javastraat in 2003, op nummer 6 (het pand rechts met de lichtgroene pui) is waar Wil opgroeide.

De Javastraat in mei 2003, met voor de zaak van Ria en Wim een honderd jaar oude boom . De Javastraat in 2003, op nummer 6 (het pand rechts met de lichtgroene pui) is waar Wil opgroeide.

Alle rechten voorbehouden

Toen ik in de Javastraat kwam werken, was het een hele goede winkelstraat met diverse winkels: meerdere schoenenwinkels, vijf herenmodezaken, algemene textielzaken en diverse banketbakkers. Ik was toen zeventien. In 1984 ben ik teruggekomen en nam ik een herenmodezaak over. De buurt was toen aan het veranderen. Er gingen veel mensen naar Noord, over de brug heen. Daardoor kwamen goedkope woningen leeg te staan en daar kwamen Turken en Marokkanen in wonen. Daarna gingen weer veel mensen naar Lelystad toe, vervolgens werd Almere gebouwd. Nu gaan nog steeds mensen naar Almere.

De Javastraat was de winkelstraat van Oost. Daarachter had je de scheepsbouwbuurt. Die mensen kwamen hier winkelen. Langzamerhand zag je het winkelbestand veranderen. Er kwamen veel buitenlandse winkels bij doordat het bestand van de bevolking veranderde. Inmiddels is het de buitenlandse kant opgegaan, de Nederlandse winkels kun je op één hand tellen.

Als ik nu nog van de Nederlandse klanten moest leven zou ik failliet zijn. De gesprekken met allochtonen lukken niet echt goed daarvoor spreken sommigen te weinig Nederlands. Je kunt daardoor geen goed advies geven. Allochtonen zijn gewend om te onderhandelen, alles is te duur en ze willen altijd korting. Vroeger was de uitverkoopperiode in Nederland in januari en in juli / augustus, maar nu is het het hele jaar door. Dat helpt niet om een vaste klantenbinding te houden.

Het wordt steeds lastiger, steeds moeilijker. Het leuke is dat ik een vrij goede band heb met de buitenlanders, maar omdat ik geen korting wil en kan geven wordt het moeilijker.

Alle rechten voorbehouden

25839 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 De 100 jaar oude boom voor RW Herenmode, juni 2003, vanwege ziekte omgehakt.

De 100 jaar oude boom voor RW Herenmode, juni 2003, vanwege ziekte omgehakt.

Alle rechten voorbehouden

64 reacties

Voeg je reactie toe
Albert Dinkela

mooie herinneringen

ik heb in de soembawastraat gewoond in de periode 1958t/m 1968

op No 56 ik kan het nog zo voorbij halen groenteboer Bezemer en verder op groenteboer lek slager pool bij het badhuis Westerveld drogist een behangwinkel kruidenier borgstede en wesseling kapper riphagen kapper Schagen priemus  bakkerij oud ome Willem de ijszaak 

ik zat toen op de Antonie van diemenschool was echt een leuk tijd toen kwam dat maar weer terug

ans van kesteren v veen

Re: Re: Re: de oude vertrouwde javastraat,is niet meer

Mary:
ans:mary sprengers:hai mijn naam is mary,en ik heb gewoond in de javastraat nr 26 vanaf 1962,tot 1983.wij woonde boven de iris de parfumarie zaak,tegenover gravestein,ook ik heb het een heerlijke tijd gevonden,de lichtjes met de feestdagen in de straat,de wielrenners die volgens mij in de maand mei altijd door de straat reden,mijn moeder heeft er voor kort nog gewoond,helaas dit jaar overleden,maar ik kwam graag in mijn straat de javastraat wie kent hem niet,de mensen waren er altijd voor je mijn eerste vriendje woonde er geweldig toch,en okee de javastraat is niet meer wat hij ooit was,maar ja de tijden veranderen ik ook, maar in mijn hart neem ik de herrinneringen mee het was een geweldige tijd samen met mijn zus lenie,ook zo gelachen toen de straat open lach,he zus,grapje,ik woon nu alweer 20 jaar in curacao,maar elk jaar als ik terug naar nederland kom,dan moet ik gewoon ff er doorheen,ik heb nog bij de gebroeders sprengers bakkerij gewerkt,ja en er nu mee getrouwd maar de suikertaartjes van gravenstein daar kan niemand aan tippen,okee groetjes en misschien een berichtje terug,mary slot en nu sprengersHallo Mary,woonden jullie op 3 hoog? ik werkte in die tijd bij de iris en weet er nog veel van.Meneer slot was toen bij de politie en had een zoontje toen hij trouwde met een vrouw met twee dochters.Herken je dit verhaal?
Hai ja ik ken dat verhaal,ik ben 1 van de dochters,mail me even gr

Nanny van Brakel-Bekkering

Re: Re: Andre Walgreen

Kitty van hoppe-broeksteeg:
Andre Walgreen:Ik wil graag reageren: ik was 16 jaar toen ik bij mijn eerste baas begon, bakkerij Kalshoven tegen over een visboer. Mijn tweede baas was bakker Bijl naast een gordijnenwinkel van Raay genoemd. Ik ben in deze buurt ook grotendeels opgegroeid. Mijn oma woonde in de Madurastraat, ze woonden tegenover de groentezaak van Lith. Mijn opa verkocht petroleum met een kar en schoonmaakmiddelen. Als zij jarig waren kocht ze gebak bij Schep. Mijn jeugd komt helemaal terug. Andre Walgreen (walgreen42@zonnet.nl)
hoi andre beetje late reactie van me...ik heb ook nog bij klashoven gewerkt zijn zoon werkte ook daar. vond mevrouw kalshoven een schat van een mensje..mijn nicht wil hemelrijk werkte daar op de zaterdagen.....als ik aan zijn warme pudding broodjes denk loopt het water me weer in de mond....vergeet ook nooit dat de poes die daar toen rond liep.. altijd weer der jongen in de meellade wierp haha. heb er een zeer fijne tijd gehad...hoop jij ook.
groetjes kitty

Hey Andre,
Hele late reactie, maar was op zoek naar de bakkerij van Bijl, of daar iets van te vinden is op t internet en toen kwam ik dit tegen. Ik kan me jou nog goed herinneren, ik ben de kleindochter van Bijl. Ik heb ook zulke mooie herinneringen aan de tijd dat ze de bakkerij hadden. Het was m'n tweede thuis Amsterdam-oost bij m'n opa en oma. Kwam er heel vaak. M'n moeder hielp ook geregeld in de winkel. Anton herinner ik me ook nog goed, zo'n lieve man. Noemde ik ome Anton. Ik heb ook nog de foto's waar jij op staat. Grappig dat ik dit tegen kom. Ik ben nog wel eens in de Javastraat en Sumatrastraat geweest, maar er is zoveel veranderd, ik ken t niet echt terug. Kom er nu ook nooit meer. Woon ook ver weg. Maar was toen een mooie tijd. Mis dat Amsterdam van toen wel.
Groetjes van Nanny
Ps mijn moeder en vader leven nog. Vader is nu 80 en m'n moeder wordt met kerst 80.

joop jansen 32

Dameskapper Riphagen

Ik was nog een snotjochie van een jaar of twintig en werkte toen bij installateur
G.Delo op het Ceramplein.
Deze kapper was een klant van ons en mevr. Delo ging daar ook naar de kapper.
Het staat mij nog bij dat deze kapsalon van die grote staande dingen dingen had ,waar een stuk of dertig verwarmingsklemmetjes aan snoertjes aan zaten,welke de dames met gezette krulletjes aan moesten zitten.
Zo,n apparaat weigerde wel eens en werd de installateur erbij geroepen en ik dan zo,n ding weer aan de praat moest brengen.
Was wel altijd gezellig , maar voordat je de eerste schroevendraaier had gepakt ,ze al vroegen :
Duurt het nog lang ?

WIL Cornet

Re: Re: Kapsalon Riphagen

H.elfrink:
Inge:Vandaag vond ik een foto van de kapsalon van mijn opa en oma Riphagen. En meteen ben ik gaan kijken op internet of er iets in het geheugen van oost over te vinden is.Als kind kwam ik iedere week bij mijn opa en oma logeren. Rens aan de overkant van de spijkerbroeken winkel zwaaide iedere dag. Naast de kapsalon zat de snoepwinkel waar ik voor mijn opa prince koekjes in een netje haalde. Aan de overkant was de slagerij Hofdijk van de familie van oma.Oma breide altijd voor mij en we haalden wol in het wolwinkeltje in de Javastraat.Iemand heeft het over Nico Riphagen, dat is de broer van mijn opa. Begin jaren zestig is ook bij met zijn vrouw naar Australie geemigreerd.Kan iemand zich nog meer herinneren van Kapsalon Riphagen?
In de celebestraat zat toch ook een kapper Riphagen, 2 broers dacht ik.

Nel Schutte.

Re: Re: Marion Haanen-Thijs

Irma Kramer(naam van mijn stiefvader):
Marion Haanen-Thijs:Leuk om al die verhalen te lezen! Mijn opa en oma woonden op nummer 37 boven fotozaak Niestad. Later heb ik daar zelf een aantal jaren gewoond (1969-1975) met man en kinderen.Het was een fantastisch straat met goede winkels. Veel zijn er al genoemd. Ik heriner me dat ik als kind al boodschappen moest doen bij het kaasboertje, slager Wijers en groenteboer Ros. Bij bakker Schutte stond altijd een rij. Heerlijk waren de allerhanden van Gravesteijn (paleisbanket en weespermoppen!), enz.Nel Schutte en Lenie Verheul herinner ik me van de turnvereniging Ambon, zij waren 'voorturnsters'. De baas van fietsenwinkel de Kooning had een boxer. Ik was als kind erg bang voor die hond.Grappig hoe al die herinneringen spontaan naar boven komen.
Je naam zegt mij veel. Volgens mij was je mijn vriendinnetje op school? Ik zat in de ambonstraat op school maar ook op de sint franciscus van sales school. Ik woonde in de javastraat op nr. 194. Vlak naast de groenteman Besemer. Naast ons huis was ook een kleermaker. Leuke herinneringen komen nu bij mij op als ik al die leuke verhalen lees.1x per week naar het badhuis met de hele familie. En de rest van de week in de teil bij de kachel. Bij het badhuis op de hoek woonde Jasperina de Jong. Tegenover het snoepwinkeltje van Pisa was een tunneltje een doorgang naar een andere straat . In het tunneltunneltje was een buurthuis, waar op zondag middag films werden gedraaid voor de jeugd. als ik mij goed herinner waren het films van De dikke en de dunne(lauren en Hardy)
Op zondagmiddag een fiets huren voor heel weinig geld. in de zomer zwemmen in het 5 centenbadje. Tussen de dooie vissen hahha Bah als ik daar nu aan denk, maar toen was het normaal. En zo kan ik nog even doorgaan met al die leuke herinneringen. Ik hoop dat je mij n og herkent Marion. Volgens mij sta je ook in mijn poezie album die ik nog steeds na al die jaren heb bewaard.

Nel Schutte,ik heb geturnd bij Ambon en inderdaad ook met Lenie Verheul leuke tijd was dat. Ik heb bij mij schoonouders gewerkt in de bakkerij en getrouwd toen met de zoon Wim Schutte.Ja de javastraat was een leuke winkelstraat wij zaten met de bakkerij naast de gouden Lantaarn sieraden,en daarnaast zat Riphagen de kapper.leuke tijd hoe het nu is zou ik niet weten ben er al jaren niet meer geweest.

ans keller-eijzinga

Re: 5 meiviering in de Javastraat

Betty Henssen:
Het is vandaag 4 mei dodenherdenking en mijn gedachten gaan plotseling uit naar de
5-meiviering en Koninginnedag in de Javastraat bij de Elthetoschool. Altijd hele leuke muziek en iedereen danste op straat.
Ook gaven we daar een demonstratie turnen van Oranje Nassau. Wat een leuke tijd was dat!
Inmiddels ben ik 67jaar en kan er nog van genieten.Morgen weer een dagje Indische Buurt.

ook ik ben opgegroeid inde balistraat 1940 geboren, ben dus 74 heb ook mee gedaan met de turn demostraties en dat dansen was geweldig en voor de rest flaneren in de javastraat--1ste van swindenstraat en dan nog hartjes dag met de wieler ronden deed nog een broer van mijn mee dus de hele fam kijken op de pontanestraat na afloop muziek op het dapperplein wat een fijne tijd.

irma koppers

Re: Marion Haanen-Thijs

Marion Haanen-Thijs:
Wat een mooie leeftijd, Bram! Ik geloof dat ik me je moeder wel kan
herinneren: klein, stevig en een bril. Klopt dat?
Mijn moeder is inmiddels bijna 81 jaar en woont in Almere. Kees is 10 jaar jonger en ziet er nog vrij jeugdig uit. Mijn opa en oma zijn jammer genoeg slechts 65 jaar geworden.
Ik was vorige week toevallig in de Javastraat . Al die mooie grote bomen zijn gekapt. Wat een misdaad! Van die fantastische sfeer is echt niets meer over.

ik heb een poezie album waarin marion thijs heeft geschreven en naam zegt mij ook wel iets, maar daar blijft het helaas bij.........dus marion heeft vast bij mij in de klas gezeten....

Mies Kamp.

Re: Re: Kapsalon Riphagen

H.elfrink:
Inge:Vandaag vond ik een foto van de kapsalon van mijn opa en oma Riphagen. En meteen ben ik gaan kijken op internet of er iets in het geheugen van oost over te vinden is.Als kind kwam ik iedere week bij mijn opa en oma logeren. Rens aan de overkant van de spijkerbroeken winkel zwaaide iedere dag. Naast de kapsalon zat de snoepwinkel waar ik voor mijn opa prince koekjes in een netje haalde. Aan de overkant was de slagerij Hofdijk van de familie van oma.Oma breide altijd voor mij en we haalden wol in het wolwinkeltje in de Javastraat.Iemand heeft het over Nico Riphagen, dat is de broer van mijn opa. Begin jaren zestig is ook bij met zijn vrouw naar Australie geemigreerd.Kan iemand zich nog meer herinneren van Kapsalon Riphagen?
In de celebestraat zat toch ook een kapper Riphagen, 2 broers dacht ik.

Ik kan mij de kapsalon nog heel goed herinneren,mijn haar werd altijd geknipt,kort koppie met pony,ik moest altijd op een ronde hoge kruk zitten,toen ik ouder werd kreeg ik een permanent in mijn haar en moest je heel lang onder een kap zitten met die hete spelden in je haar.Toen ik trouwde kwam mijnheer Riphagen bij mij thuis om mijn haar mooi te maken met een hoedje,ik weet het nog allemaal heel goed,ik ben nu 80 jaar.

Mary

Re: Re: de oude vertrouwde javastraat,is niet meer

ans:
mary sprengers:hai mijn naam is mary,en ik heb gewoond in de javastraat nr 26 vanaf 1962,tot 1983.wij woonde boven de iris de parfumarie zaak,tegenover gravestein,ook ik heb het een heerlijke tijd gevonden,de lichtjes met de feestdagen in de straat,de wielrenners die volgens mij in de maand mei altijd door de straat reden,mijn moeder heeft er voor kort nog gewoond,helaas dit jaar overleden,maar ik kwam graag in mijn straat de javastraat wie kent hem niet,de mensen waren er altijd voor je mijn eerste vriendje woonde er geweldig toch,en okee de javastraat is niet meer wat hij ooit was,maar ja de tijden veranderen ik ook, maar in mijn hart neem ik de herrinneringen mee het was een geweldige tijd samen met mijn zus lenie,ook zo gelachen toen de straat open lach,he zus,grapje,ik woon nu alweer 20 jaar in curacao,maar elk jaar als ik terug naar nederland kom,dan moet ik gewoon ff er doorheen,ik heb nog bij de gebroeders sprengers bakkerij gewerkt,ja en er nu mee getrouwd maar de suikertaartjes van gravenstein daar kan niemand aan tippen,okee groetjes en misschien een berichtje terug,mary slot en nu sprengers
Hallo Mary,woonden jullie op 3 hoog? ik werkte in die tijd bij de iris en weet er nog veel van.
Meneer slot was toen bij de politie en had een zoontje toen hij trouwde met een vrouw met twee dochters.Herken je dit verhaal?

Hai ja ik ken dat verhaal,ik ben 1 van de dochters,mail me even gr

Kitty van hoppe-broeksteeg

Re: Andre Walgreen

Andre Walgreen:
Ik wil graag reageren: ik was 16 jaar toen ik bij mijn eerste baas begon, bakkerij Kalshoven tegen over een visboer. Mijn tweede baas was bakker Bijl naast een gordijnenwinkel van Raay genoemd. Ik ben in deze buurt ook grotendeels opgegroeid. Mijn oma woonde in de Madurastraat, ze woonden tegenover de groentezaak van Lith. Mijn opa verkocht petroleum met een kar en schoonmaakmiddelen. Als zij jarig waren kocht ze gebak bij Schep. Mijn jeugd komt helemaal terug. Andre Walgreen (walgreen42@zonnet.nl)

hoi andre beetje late reactie van me...ik heb ook nog bij klashoven gewerkt zijn zoon werkte ook daar. vond mevrouw kalshoven een schat van een mensje..mijn nicht wil hemelrijk werkte daar op de zaterdagen.....als ik aan zijn warme pudding broodjes denk loopt het water me weer in de mond....vergeet ook nooit dat de poes die daar toen rond liep.. altijd weer der jongen in de meellade wierp haha. heb er een zeer fijne tijd gehad...hoop jij ook.
groetjes kitty

Leon de Laat

Re: Kapsalon Riphagen

Inge: Vandaag vond ik een foto van de kapsalon van mijn opa en oma Riphagen. . . Naast de kapsalon zat de snoepwinkel waar ik voor mijn opa prince koekjes in een netje haalde.
Kan iemand zich nog meer herinneren van Kapsalon Riphagen?

Hierbij een foto van het snoepwinkeltje van Köhler, Javastraat 38. Rechts daarvan , nr. 36, zat van 1955-1988 kapper J. P. Riphagen Daarvoor, vanaf 1922, zijn vader.
http://beeldbank.amsterdam.nl/beeldbank/indeling/detail/start/9?q_searchfield=javastraat+38
Groet,

H.elfrink

Re: Kapsalon Riphagen

Inge:
Vandaag vond ik een foto van de kapsalon van mijn opa en oma Riphagen. En meteen ben ik gaan kijken op internet of er iets in het geheugen van oost over te vinden is.
Als kind kwam ik iedere week bij mijn opa en oma logeren. Rens aan de overkant van de spijkerbroeken winkel zwaaide iedere dag. Naast de kapsalon zat de snoepwinkel waar ik voor mijn opa prince koekjes in een netje haalde. Aan de overkant was de slagerij Hofdijk van de familie van oma.
Oma breide altijd voor mij en we haalden wol in het wolwinkeltje in de Javastraat.
Iemand heeft het over Nico Riphagen, dat is de broer van mijn opa. Begin jaren zestig is ook bij met zijn vrouw naar Australie geemigreerd.
Kan iemand zich nog meer herinneren van Kapsalon Riphagen?

In de celebestraat zat toch ook een kapper Riphagen, 2 broers dacht ik.

Ed

Mijn heerlijk herinnering aan de Javastraat

De Javastraat, begin jaren ’70 wat een fijne jeugdherinneringen. Vooral met de feestdagen als er weer feestverlichting was aangebracht dan hing er een heerlijke sfeer, daar kon ik als kind enorm van genieten, maar de sfeer van toen heb ik eigenlijk nooit meer ergens terug gevonden. De multiculturele mix is wat mij betreft te veel doorgeslagen (on Amsterdams).
Ik zelf ben een geboren Kattenburger en woonde in sinds 1962 met mijn ouders in de Balistraat. Tijdens mijn tienerjaren was ik vrijwel iedere zaterdag in de Javastraat en zijn directe omgeving te vinden. Ik had als kind een vast programma op zaterdag.
’s Morgens eerst boodschappen doen voor mijn oma en moeder bij bakker Bijl, slagerij Wijers en Joop de kaasknaller. Daarna ook nog even 5 liter petroleum bij de fietshandel halen in de Balistraat voor de petroleum kachel thuis. Soms bij schoenmakerij Waterman versleten schoenen laten maken, dat deed ik graag, hij had een dochter die soms in de zaak meehielp. Dan kiende ik het zo uit dat ik altijd door haar werd geholpen 
Maar naast boodschappen doen mocht ik ook wekelijks de auto van de buurman wassen (die werkte in de lampen zaak) en dan was mijn verdienste ongeveer een gulden.
Als ik klaar was ging ik ’s middags iets lekkers halen bij cafetaria het Vogeltje of bij Jamin.
Als vaste prik langs ook even naar binnen bij Con Brio of TV Vilters om de nieuwe top 40 te halen. Ik kwam uit een arbeiders gezin en we hadden het niet rijk. Ik zat me regelmatig te vergapen bij het suikergoed en marsepeinen figuurtjes welke waren uitgestald in de etalage van banketbakker Klinkhamer. Ik kwam niks te kort, en was snel tevreden in die tijd.
Ook mijn kleding was eenvoudig, en zomers zelfs korte broek met plastic sandalen aan.
Toen ik wat ouder werd wou ik geen lange broek meer en ging ik met mijn moeder naar kledingzaak Winters (meestal tijdens de kinderbijslag). Dat was al een hele verbetering.
Ik heb zelfs bij Winters een nette broek aangemeten gekregen omdat ik op stijldansen ging bij dansschool Moulin in de Lineausstraat. Maar dat stijldansen heb ik toen maar één seizoen volgehouden pfff
Vanaf mijn 15e jaar verdiende ik inmiddels een leuk zak centje door lopen van twee krantenwijken en kon hierdoor wat meer uitgaven doen. Opeens was daar de opening Six Fourty Boutique, dat was voor mij wat mijn kleding betreft sensationeel, ik was een echte discoganger (soulknakker).
De Six Fourty had hele moderne kleding, ik heb daar mijn eerste Indo (wijdepijp) broek gekocht, maar ook een prachtige donkerblauw satijnen broek (dat was een een echte blikvanger in de disco). Maar ook mooie overhemden en een rood lederjasje gekocht, het was geheel mijn stijl! Tja, die glimmende stuiver vloer dat was een enorme blikvanger, de eerste keer durfde ik bijna niet naar binnen te lopen. De verkopers moesten lachen en riepen je dan snel naar binnen. Ik werd altijd geholpen door een enorm aardige knul (ben inmiddels zijn naam vergeten). Ik was dan ook enorm geschrokken toen ik op gegeven te horen kreeg dat hij met was verongelukt, ik ben daarna niet vaak meer bij six fourty geweest.
Aan de overkant (tegenover Six Fourty) haalde ik bij een cafetaria zomers vaak lekker schepijs (parijse wafel) maar dat deed ik ook omdat ik het meisje (mijn leeftijd) achter de toonbank heel aantrekkelijk vond (helaas voor mij had ze dat niet door).
Ook ging 1x per maand naar de Don’s kapper en bij de drogisterij/parfumerie kocht ik altijd mijn flesjes Brut, de verkoopsters herkende mij al als ik binnenkwam. Vaak werden mij ook andere geuren verkocht, maar uiteindelijk bleef ik toch Brut gebruiken omdat mijn toenmalig vriendinnetje dit nou eenmaal het lekkerst vond ruiken.
Helaas is er geen originele Brut meer te koop, maar wel een retro product. Inmiddels ben ik getrouwd, kinderen en gewoond in verschillende gemeenten, maar nooit meer die sfeer terug gevonden van mijn tienerperiode in de Javastraat.
Ze willen de Javastraat weer opwaarderen, maar zonder de bomen is het net zoals bij het flesje Brut, het is retro…..maar geef mij maar het origineel!

Irma Kramer(naam van mijn stiefvader)

Re: Marion Haanen-Thijs

Marion Haanen-Thijs:
Leuk om al die verhalen te lezen! Mijn opa en oma woonden op nummer 37 boven fotozaak Niestad. Later heb ik daar zelf een aantal jaren gewoond (1969-1975) met man en kinderen.
Het was een fantastisch straat met goede winkels. Veel zijn er al genoemd. Ik heriner me dat ik als kind al boodschappen moest doen bij het kaasboertje, slager Wijers en groenteboer Ros. Bij bakker Schutte stond altijd een rij. Heerlijk waren de allerhanden van Gravesteijn (paleisbanket en weespermoppen!), enz.
Nel Schutte en Lenie Verheul herinner ik me van de turnvereniging Ambon, zij waren 'voorturnsters'. De baas van fietsenwinkel de Kooning had een boxer. Ik was als kind erg bang voor die hond.
Grappig hoe al die herinneringen spontaan naar boven komen.

Je naam zegt mij veel. Volgens mij was je mijn vriendinnetje op school? Ik zat in de ambonstraat op school maar ook op de sint franciscus van sales school. Ik woonde in de javastraat op nr. 194. Vlak naast de groenteman Besemer. Naast ons huis was ook een kleermaker. Leuke herinneringen komen nu bij mij op als ik al die leuke verhalen lees.1x per week naar het badhuis met de hele familie. En de rest van de week in de teil bij de kachel. Bij het badhuis op de hoek woonde Jasperina de Jong. Tegenover het snoepwinkeltje van Pisa was een tunneltje een doorgang naar een andere straat . In het tunneltunneltje was een buurthuis, waar op zondag middag films werden gedraaid voor de jeugd. als ik mij goed herinner waren het films van De dikke en de dunne(lauren en Hardy)
Op zondagmiddag een fiets huren voor heel weinig geld. in de zomer zwemmen in het 5 centenbadje. Tussen de dooie vissen hahha Bah als ik daar nu aan denk, maar toen was het normaal. En zo kan ik nog even doorgaan met al die leuke herinneringen. Ik hoop dat je mij n og herkent Marion. Volgens mij sta je ook in mijn poezie album die ik nog steeds na al die jaren heb bewaard.

ans

Re: de oude vertrouwde javastraat,is niet meer

mary sprengers:
hai mijn naam is mary,en ik heb gewoond in de javastraat nr 26 vanaf 1962,tot 1983.wij woonde boven de iris de parfumarie zaak,tegenover gravestein,ook ik heb het een heerlijke tijd gevonden,de lichtjes met de feestdagen in de straat,de wielrenners die volgens mij in de maand mei altijd door de straat reden,mijn moeder heeft er voor kort nog gewoond,helaas dit jaar overleden,maar ik kwam graag in mijn straat de javastraat wie kent hem niet,de mensen waren er altijd voor je mijn eerste vriendje woonde er geweldig toch,en okee de javastraat is niet meer wat hij ooit was,maar ja de tijden veranderen ik ook, maar in mijn hart neem ik de herrinneringen mee het was een geweldige tijd samen met mijn zus lenie,ook zo gelachen toen de straat open lach,he zus,grapje,ik woon nu alweer 20 jaar in curacao,maar elk jaar als ik terug naar nederland kom,dan moet ik gewoon ff er doorheen,ik heb nog bij de gebroeders sprengers bakkerij gewerkt,ja en er nu mee getrouwd maar de suikertaartjes van gravenstein daar kan niemand aan tippen,okee groetjes en misschien een berichtje terug,mary slot en nu sprengers

Hallo Mary,woonden jullie op 3 hoog? ik werkte in die tijd bij de iris en weet er nog veel van.
Meneer slot was toen bij de politie en had een zoontje toen hij trouwde met een vrouw met twee dochters.Herken je dit verhaal?

Mary Steeman

Re: Re: de stille javastraat

Jaap Massink:
hennie voorloop:wat ik jammer vind is dat ik weinig terug vind over de javastraat voor bij het javaplein (badhuis) Ik woonde met mijn ouders op nr 156 vanaf 1957 boven polderman en tegen over de groenteman en melk boer en er waren nog meer winkels natuurlijk niet zo als in de winkelstraat wie weet nog iets uit die tijd
Re: De stille Javastraat.
Beste Hennie Verloop, ik zag je oproep en misschien heb je wat aan deze informatie. Ik ben in mei 1943 geboren in de Javastraat 190''', heb daar gewoond tot 1950 en heb intensief op straat gespeeld, zodat ik nog wel wat winkels weet. De on-even kant: Lederhandel Java, verkocht koffers, leren riemen e.d.m.. Daarnaast de cafetaria/ijssalon van tante Jopie Jordens, wat verder Slagerij v.d. Meer, dan melkboer Beem en groenteboer Maarten Lek. Na de Gorontalostraat op de hoek een tabakswinkel. Daarnaast de snoepwinkel van L.W. Pisa (wie kent Annie Pisa niet?) Verder herenkapper van Wijngaarden, daarnaast drogisterij Westerveld en een kledingherstel bedrijfje. Dan ook nog een soort kantoorboekhandel de Jong en aan het eind, bij de Soembawastraat op de hoek de kroeg van Gijs de Rooij. Nu de even kant. Op de hoek vanaf het badhuis: Radio Repa, bakkerij Heinkens, een filiaal van supermarkt Kanger (tobt niet langer, koopt bij Kanger, was hun leus,) dan kolenboer Polderman, en voorbij het poortje dacht ik, een technisch bureau. Aan het eind, hoek Soembawastraat groenteboer Besemer. Dit waren ze dan. Misschien heb ik er een overgeslagen. Zelf woon ik sinds 1971 niet meer in Amsterdam. Voor mijn werk ben ik toen naar Maastricht verhuisd, heb daar 21 jaar prettig gewoond en toen voor het werk verhuisd naar Amersfoort, waar ik alweer 20 jaar met plezier woon. We komen af en toe nog wel in Amsterdam, ook door mijn buurtjes, maar dat doet pijn. Al die veranderingen. Je kunt er buiten de zondagen niet eens doorheen lopen, want overal staan die gehate parkeermeters, zelfs aan het einde van de Valentijnkade bij het voormalig Shell-terrein. Belachelijk! Het enige dat niet zo is veranderd, is het heerlijke Flevopark. Daar wandel ik dan weleens op een zondag met mijn vrouw Tonnie. Wat een avonturen heb ik daar als kind beleefd. Fantastisch. En ook het Jodemanussie was altijd spannend. Ik stop nu en hoop dat je iets een deze informatie hebt. Groetjes, Jaap Massink.

In dat stille stukje zat aan de even kant tot, ik denk, ongeveer 1950 bakkerij Besseling. Dat was mijn opa. In de oorlog drukte hij stiekem meel achterover en deelde dat dan uit aan de meest armen in de buurt. Mijn ouders, Netty Besseling en Jan Steeman, hebben elkaar daar in de bakkerij tijdens de oorlog leren kennen. Mijn vader kon bij mijn opa in de bakkerij onderduiken zodat hij niet terug hoefde naar Duitsland om daar te werken. De fam. Reneman, van loodgietersbedrijf Reneman op het Javaplein, zorgde voor valse papieren. Mijn moeder heeft vanaf 1958 tot (ik denk) 1972 bij Banketbakkerij Gravesteijn, gevestigd in het andere deel van de Javastraat, gewerkt.

Lenie

Re: Re: Re: six fourty

Dan zijn jullie getrouwd in 1978.Die datum en dat jaar zal ik nooit vergeten

Lenie

hennie voorloop

re yvonne veekens

ook ik woon nu in friesland
maar vind er weinig terug in de javastraat ik ben wezen kijken ,
maar ik voel mu nu happy hier. wel leuk dat je ook in friesland woont.
hennie voorloop

Barend Nagtegaal

De laatste korrel koffie

De Javastraat heb ik in heel prettige herinnering.
In 1966-1967 werkte ik als 16-jarige scholier, voor wat zakgeld, op mijn vrije woensdagmiddag en zaterdag bij Simon de Wit in de Javastraat. Sommige klanten wilden vers gemalen koffie, ik liet dan het pakje koffiebonen door een machine lopen. Een klant keek altijd of ook de laatste korrel wel terug in het pakje kwam.
De winkel sloot om zes uur en helaas heb ik daardoor een aantal afleveringen van "Ja zuster, nee zuster" gemist, die om vijf uur op de televisie werd uitgezonden. Een videorecorder had je toen nog niet.
Ik had niet het gevoel dat ik werkte en de dag was snel voorbij. Het was gezellig, al die vaste klanten iedere week te zien en te groeten. Het personeel was ook erg aardig onder elkaar. Het ging er gemoedelijk toe.
Met 18 vertrok ik naar Duitsland, sinds 1969 woon ik Berlijn.
Tien jaar geleden was ik in de Javastraat en toen hing op zondag op diverse plaatsen wasgoed aan de straatkant op het balkon te drogen. Dat was vroeger onvoorstelbaar, het was een eenvoudige, maar keurige buurt.