Rechtsbenige linksback bij Zeeburgia
Hoewel ik nooit bij Zeeburgia heb gevoetbald, heb ik toch een band met die club. Dat komt omdat mijn buurjongens er hebben gevoetbald, van de oudste naar de jongste: Louis, Jan en Wim Schreuders. Ik heb er zelf alleen een keer gevoetbald als linksback (ik ben rechtsbenig, maar ze hadden niemand anders) met een schoolvoetbalwedstrijd. Dat was toen ik nog op de Rijcklof van Goenschool op de Zeeburgerdijk zat.
Verliefd op Nellie Vis
In de zesde klas was ik verliefd op Nellie Vis. Ik heb helemaal geen foto’s uit die periode. Maar in mijn herinnering was ze knap met halflang, ook weer niet zo lang, haar en ze was iets kleiner dan ik. Op een van de laatste schooldagen voordat de lange zomervakantie zou beginnen, kregen de hoogste klassen, de zesde, vijfde en vierde, een filmvoorstelling in het gymlokaal. Houten klapstoeltjes achterin, dan banken en daarvoor matten voor de kleinsten. Ik weet niet meer welke films we te zien kregen. Maar het kan best zijn, dat we eerst een paar korte filmpjes van de dikke en de dunne voorgeschoteld kregen en dan een cowboyfilm. Alles in zwart-wit natuurlijk.
Ik dorst haar pink vast te pakken
Veel kan ik me uit die periode niet meer herinneren. Wel dat het schemerig in die gymzaal werd toen de lichten uitgingen en de film begon. Wat een lef had ik, want ik zat zomaar naast Nellie Vis en dorst haar pink vast te pakken. We zaten zo lang samen op onze klapstoeltjes met de pinken in elkaar verstrengeld. Hoe lang? Dat weet ik niet meer.
Wel weet ik dat haar vader in de jeugdcommissie van Zeeburgia zat. En zo komen die herinneringen steeds terug. Want als de naam Zeeburgia weer eens voorbijkomt, bijvoorbeeld als een paar goeie voetballers zijn overgestapt naar Ajax, denk ik even terug aan Nellie Vis.
