Afscheid

priemus

Mijn vrouw, Marrie Hoogerdijk, heeft contact met Cobi Priemus. Als je vragen hebt over de winkel(s) van Priemus - kun je met haar mailen

De winkel van Primus

Ja zeker herinner ik mij de winkel van Primus.
Ik vond het heel naar te lezen dat de heer en mevrouw Primus beiden zijn verongelukt.
De winkel kan ik nog uittekenen, je kon er echt alles kopen en ze waren heel geduldig.
Ik herinner me dat ik eens vergeten was een cadeautje voor moederdag of mijn moeders verjaardag te kopen.
Ik mocht daar toen op zondag naar binnen om iets uit te zoeken en koos na lang rondkijken een rood schemerlampje. Ik wist natuurlijk nog niet dat in die tijd een rode schemerlamp voor een bepaald beroep stond...
Bovendien was en is mijn lievelingskleur rood.
Mijn moeder, niet bepaald fijn besnaard, vroeg hoe ik in godsnaam zo'n lamp had kunnen kopen. Ik was zwaar teleurgesteld door haar reactie, zelf vond ik het prachtig.
Ze heeft het lampje geruild voor een snijbonenmolen...

Re: Priemus

Hans Helmerhorst vroeg:"Wie van de mensen die op het Ceramplein hebben gewoond kan zich nog de winkel van Priemus herinneren? Hoek Ceramstraat/Soembawastraat Een kleine bazar was dat. Van potlood tot pannen en noem maar op. We schreven toen nog met griffels, dus effe gauw nog een griffel kopen. Wie Wie ?"
Nou heb ik niet op het Ceramplein gewoond maar in de 2e ceramstraat naast de zaak van Priemus en weet het volgende:Priemus begon eind veertiger jaren zijn zaak in de 2e ceramstraat op de hoek Soembawastraat en verkocht toen uitsluitend beelden. Geleidelijk aan begon hij meer spullen te verkopen hetgeen goed viel bij de buurtbewoners en binnen de kortste tijd was Priemus een winkel waar je van alles kon kopen. Voor de kinderen waren speelgoed en schoolartikelen favoriet en de ouders konden er terecht voor alle huishoudelijke artikelen, serviesgoed en later ook tuinartikelen. Tegenover Priemus zat eerst nog een kapperszaak maar toen die verdween werd ook die ruimte betrokken bij de zaak. Er bestaat een foto uit 1982 op Beeldbank bij het Amsterdams Archief. Zoeken op ceramstraat. Na het overlijden van dhr en mevr Priemus (beiden verongelukt in Zeeland) is de zaak voortgezet door dochter Coby samen met haar man Piet. Later vestigden zij zich in de Rijnstraat. Verder had Priemus nog een dochter, Marma en twee zonen, Leo en Kees.

Hallo buurtgenoten

Ik woonde in de Haroekoestraat 3-1
Boven de loodgieter Wim Stahl met voornoemde knecht ome Ko Hollewand met eigengemaakt kunstbeen.
Mijn vader had in de oorlog de groentewinkel waar later Jan Nederend in zat.
Leuke herrinneringen aan luilak enz.
Waterman op de hoek en Raus de kruidenier.

Re: Priemus

Hoi Hans Helmerhorst,

ja ik heb niet op het ceramplein gewoond, maar in de Niasstraat, maar ik ken de winkel De Primus wel hoor.
Zij verkochten echt alles, en mijn ouders speelde toneel, en in die kaarten die voor die uitvoering verkocht werden, stond een advertentie van de PRIMUS

Hanny Stijns Versnel

Re: Priemus

Ja ik kreeg daar mijn eerste Dinky Toy !! hij verkocht ook speelgoed.

Ton Kelders

Re: ceramplein

Ja weet ik nog, hij maakte broeken volgens mij.Mijn vader had een atelier (mantels)op het sumatraplantsoen, waar ik hem als kind hielp.

Ton Kelders

herinnering

De huizen op het Cerampl.was van de huiseigenaar Bruinsma,die huizen bezat op de stadionweg en zelfs een manege ,waar nu het Hiltonhotel op staat,waarvan de oude bomen nog een overblijfsel van zijn.
Op de hoek Insulindeweg-Haroekoestr had je de drogist van Waterman en in de Haroekoestr zelf een loodgieter en de knecht die daar werkte had een kunstbeen, die, zo werd er verteld, tijdens de oorlog aan het front was afgeschoten.
Hoek Haroekoestr-Cerampl. een administratiekantoor en aan die kant doorlopend bij de doorgang naar de Insulindeweg
Installateur G.Delo,waar ik zelf 9 jaar gewerkt heb.
Aan de andere kant van het plein ook een winkel met een doorgang naar de Javastr. en in mijn geheugen uit die tijd
zat daar een atelier of een kleuterschooltje in
Bij het overnemen van install G.Delo door zijn schoomzoon
F.ten Cate is deze op dat adres gaan zitten.
Op de hoek 1e Ceramstr.-Cerampl. de sigarenzaak van Sander
en in het midden van de 1e Ceramstr. een winkel waar Bruinsma kantoor hield en waar naar mijn mening ook een atelier was gevestigd.
Toen ik bij G.Delo werkte,woonde er ook een kleermaker boven die zaak.
Verder weet ik dat de Hr. Bruinsma de eerste huiseigenaar was,door de woningnood,de zolders van het Ceramplein liet verbouwen tot woningen.
Ik hoop Hanna iets meer over het Cerampl. te hebben gëinformeerd.

ceramplein

mijn vader had een atelier op het ceramplein.
kan iemand dat herinneren?
hij heette willem walvis

indische buurt ceramplein

Hallo Ivonne,
Mijn naam is Jeanne de Roos,

Jij kent mij niet en ik jou ook niet ,
of misschien wel.
Ik heb verschillende verhalen van jou gelezen en ze boeien mij bijzonder,
zelf heb ik op ceramplein 54 twee hoog gewoond als ik op de waranda zat keek ik
tegen de achterkant van de insulinde weg aan
daartegenover had ik een vriendin wonen,
ze heette Rina Schipper.

Ceramplein was vroeger een nette plein,
met op de hoek van de eerst Ceramstraat een bakker en op de andere hoek een sigarenwinkel.
in de Haroekoestraat
had je een groentewinkel.
Ik heb daar van 1954 tot 1965 gewoond.

Het boekje wat je geschreven hebt, kan je dat nog in de winkel kopen?
ik zou het graag willen lezen.

Verzakking en afbraak

Hallo Yvonne
Ook hier dan weer wat van mij (je vindt elders ook nog wat stukjes van me nu ik toch bezig ben dan ook maar zoveel mogelijk)
Ik woonde Palembangstraat 46 1hoog.
Mijn ouders zijn daar bij hun trouwen in 1937 gaan wonen. Ik werd er in 1940 geboren en heb er tot mijn trouwen in 1964 tot 1965 gewoond (we moesten nog "ergens" inwoning zien te krijgen).
Het huis waar wij woonden was er een met een erker (net als op nummer 64). Vrij kort nadat ik er ben weg gegaan moest de heleboel gestut worden omdat het inzakte. Het was inderdaad bouw uit de crisistijd en die was niet best. Mijn ouders zijn noodgedwongen verhuisd naar Noord waar toen net hele nieuwe wijken werden neergezet.

Ik ben ergens tussen 1985 en 1990 nog eenmaal naar "mijn" straat terug geweest. Tenminste dat probeerde ik want het gedeelte tussen Sumatrastraat en Minahasastraat is weg.

Het was een hele nare ervaring die ik daar toen opdeed (en ik niet alleen). Op "alle hoeken" van de straten stonden geblindeerde overvalwagens van de politie of de marechaussee en het geheel kwam heel bedreigend over. Ik heb mij toen voorgenomen er niet meer terug te komen.

Al met al een heel jammerlijke ontwikkeling want voor zover ik weet was er een grote saamhorigheid in de buurt, en in ieder geval per straatgedeelte.

Je heb al met al wel bij mij en zo te zien veel anderen flink wat herinneringen losgemaakt.

Groeten
Wout Fruijtier
fruij017@planet.nl

Ingrid Moné

Hallo, ik heb op het Ceramplein op nummer 80 gewoond. Ik ben er geboren in 1951 en heb er tot 1970 gewoond. Heb op de Groene Specht gezeten en op de Sumatraschool, later de Martinischool. Heb nog steeds de herinneringen er aan hoe het toen was en hoe het er nu is. Ik woon nu in Winschoten Groningen, al vanaf ons trouwen, en kom nog wel eens in Amsterdam, niet zoveel meer want ik zit nu in een rolstoel en kan niet meer lopen, dus kom geen trap meer op. Maar ik weet nog dat ik op de kleuterschool bij juf Cosie gezeten heb en op de Sumatraschool bij meester Loevensin en Landman en juf Bollinger. Heb helaas geen foto's meer van vroeger, die zijn bij het overlijden van mijn ouders allemaal weg gekomen. Met vrg, Ingrid Beikes Moné. Ik hoop dat ik nog wat hoor?