Een triest weerzien met het ouderlijk huis

Vóór de 2e Wereldoorlog woonden er op de Tugelaweg veel joodse mensen. Nadat ze door de Duitsers uit hun huizen gehaald waren en weggevoerd bleven veel huizen leeg staan. Tijdens de hongerwinter werd door de omwonenden al het hout uit die huizen gesloopt om de kachel te kunnen stoken. Vaak stond alleen de vóór- en achterkant nog overeind. Na de oorlog heeft de gemeente de huizen weer in de oude staat teruggebracht. Wij kwamen toen te wonen op de Tugelaweg 97 3-hoog.
Enige jaren na de oorlog werd er bij ons aangebeld. Er stond een joodse jongen voor de deur, die vertelde dat hij, voordat zijn familie werd weggevoerd, in ons huis had gewoond. Hij was als enige uit het kamp teruggekomen. Hij vroeg of hij mocht binnenkomen en even in zijn vroegere huiskamer mocht zitten en of wij dan even weg wilden gaan. Natuurlijk vonden wij dat goed. Wij gingen naar de veranda en hij ging naar de huiskamer met uitzicht op het spoor. Na een uur klopte hij op de deur en bedankte ons voor het feit dat wij hem in staat hadden gesteld nog eens in zijn oude huiskamer te zitten en zo de tijd van vroeger te kunnen overdenken.