Eldorado voor jonge kinderen

Hanny en Dien zijn beide geboren en getogen in de Soembawastraat. Jaren later hebben zij elkaar weer gevonden. Over hun kindertijd in de Indische buurt kunnen zij hele boeken schrijven. Er waren in die tijd voor de kinderen vele mogelijkheden voor vermaak waarover Dien en Hanny eindeloos kunnen vertellen. Zoals over het door velen genoemde jodemanussie (het oude jodenkerkhof). Veel van de begraafplaats was er niet meer over, maar langs de kanten stonden bosjes waar we tenten konden bouwen. Zo bouwden we in de naoorlogse jaren, met een fles water en een deken of kleed, met een groep kinderen een tent. Zwemmen kon natuurlijk ook. Het 5-centenbad was er wel, maar voor die 5 centen kon je bij Kreuger op de heul (de oprit aan de Zeeburgerdijk) ook scheepsbeschuit halen en daar deed je heel lang mee want er was niet doorhéén te komen. Zwemmen deed je dan in de Merwede. Zo noemden wij het kanaal, maar volgens mij heette het het Amsterdam Rijnkanaal. Het was een sport om in de sloepen die achter de aken gebonden waren te klimmen. De schippers lieten dat wel toe, maar als je ver genoeg weg was van de opstapplek, werd het touw aangetrokken en de sloep omgekieperd. Dan kon je teruglopen of zwemmen. Dat waren de zomeractiviteiten. In de winter was er voldoende gelegenheid om te schaatsen, voor de beginners op het ondergelopen jodenmanussie (de héél kleintjes konden daar zelfs geen kwaad) en voor de gevorderden op het Nieuwediep. En op de leeftijd waarop je ging ‘scharrelen’ was natuurlijk het Zuiderzeepark (thans Flevopark) erg in trek. Je kwam er altijd bekende leeftijdsgenoten tegen.