Fina van der WeideAls klein meisje woonde ik in de Eerste Atjehstraat 32-huis. Buitenspelen kon toen nog, hele dagen met de halve straat trefbal of badmintonnen. Maar ik speelde ook vaak in de tuin. Nou was de tuis niet zo groot en die stond vaak ook vol met spullen van mijn vader, maar in de zomer stonden er diverse stoelen en een tafel, want dan zaten we het grootste deel van de dag in de tuin. We aten er zelfs. Het meeste speelde ik met Erik, mijn vriendje die op 1-hoog woonde. Elke dag speelden we de kinderseries na die op tv waren, Daktari en Tarzan en natuurlijk Floris. Soms kon ik hem overhalen tot mijn lievelingsspelletje, vader en moedertje met mijn poppenkinderen als kroost. Meestal niet, want Erik was een stoere jongen! Dus hield ik dan maar poppen theemiddagen in de tuin met mijn vriendinnetjes of mijn nichtje. Alles werd dan klaargezet, kopjes en een theepot (met ranja erin). Het leukste was de voorbereiding. Het was een heel ritueel, eerst gingen de poppen in bad. Dan werden ze netjes aangekleed en hun haren werden gekamd. Meestal met grote strikken in het haar. Die had ikzelf ook, mijn moeder hield nogal van tierelantijntjes. En dan werd er uren gediscussieerd wie waar moest zitten. Als dan eindelijk alles goed was, werd er ‘thee’ gedronken met likkoekjes. Dat waren die kleine ronde biscuitjes met verschillende kleuren glazuur erop. Hele middagen heb ik me zo vermaakt. Weet u dat ik het toch wel een klein beetje jammer vind dat ik geen dochters heb. Het had een mooi excuus geweest om die tijd te laten herleven.
Poppenthee in de tuin
Het leukste was de voorbereiding. Het was een heel ritueel...
Poppenthee Fina met haar nichtje Yvonne tijdens een poppentheemiddag in haar tuin in de Eerste Atjehstraat.
Alle rechten voorbehouden
Alle rechten voorbehouden
2273 keer bekeken