Archipel als huwelijksbureau

Verteller: Henk Penseel
Auteur: Henk Penseel
Makassarstraat, Indische Buurt

In de club zijn heel wat andere koppeltjes gevormd die leiden tot huwelijken, kinderen en zelfs kleinkinderen.

 Drie huwelijken uit één team: Archipel 1 (vlak voor de Tweede Wereldoorlog) op het korfbalveld in de Makassarstraat. Henks vader (Daan Penseel) staat links op de foto en zijn moeder (Coba Ameling) zit rechtsonder. De paal wordt vastgehouden door Simon Pafort, later getrouwd met Froukje Nagelkerken die onder z'n rechterarm zit. Rechts van hem staat Hannes Abels die weer trouwde met Geertje Pals, die tussen Froukje en Coba in zit.

Drie huwelijken uit één team: Archipel 1 (vlak voor de Tweede Wereldoorlog) op het korfbalveld in de Makassarstraat. Henks vader (Daan Penseel) staat links op de foto en zijn moeder (Coba Ameling) zit rechtsonder. De paal wordt vastgehouden door Simon Pafort, later getrouwd met Froukje Nagelkerken die onder z'n rechterarm zit. Rechts van hem staat Hannes Abels die weer trouwde met Geertje Pals, die tussen Froukje en Coba in zit.

Alle rechten voorbehouden

Natuurlijk ga je naar een sportvereniging om te sporten. En waarom kies je voor korfbal? Omdat je vader en/of moeder, je vriendje en/of vriendinnetje op die club zitten. Korfbal blijkt een sterke traditie te kennen waardoor generatie op generatie verslingerd raakt aan die sport. In 1918 krijgt de speeltuinvereniging Wittenburg een korfbalclub als onderafdeling. Mijn moeder (Coba Ameling) en mijn vader (Daan Penseel) worden lid. Beiden schoppen het tot het eerste team. Daarin spelen ook de iets jongere Froukje (Nagelkerken) en Simon Pafort. Hun kinderen gaan eveneens korfballen. Mijn zus en ik worden natuurlijk ook lid van Archipel, zoals de club inmiddels heet, met een terrein en clubhuis aan de Makassarstraat, ook hier als onderafdeling van de speeltuinvereniging. In mijn juniorentijd scharrel ik een beetje met Joke van der Hilst. Zij is van Kattenburg naar Oost verhuisd en gaat van SVK naar Archipel. Maar tussen ons wordt het niets. Na een paar jaar stopt Joke met korfballen. Intussen zijn er in de club alweer heel wat andere koppeltjes gevormd die leiden tot huwelijken, kinderen en zelfs kleinkinderen: de familie Haenen, Stroomberg, Neef, Doets en Meintjens. Maar het zijn er meer. Als ik op een avond op de Zeeburgerdijk loop, kom ik Joke tegen. Ze komt net van het korfbalveld in de Makassarstraat, want ze heeft zich weer opgegeven bij Archipel. Ik vraag of ze mee wil naar de film. Ze zegt ja. En dit is het begin van een nieuwe scharrelperiode, die toch weer leidt tot een korfbalhuwelijk.

Alle rechten voorbehouden

28645 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Archipel loopt mee met de avondvierdaagse, begin jaren 1960. De foto is opgestuurd door Karla de Rooij Heffensteijn die kort bij Archipel heeft gekorfbald (zie haar reactie onderaan dit verhaal).

Archipel loopt mee met de avondvierdaagse, begin jaren 1960. De foto is opgestuurd door Karla de Rooij Heffensteijn die kort bij Archipel heeft gekorfbald (zie haar reactie onderaan dit verhaal).

Alle rechten voorbehouden
 Karla de Rooij stuurde deze foto van het team waarin zij kort speelde begin jaren 1960 (zie verder haar reactie onderaan dit verhaal).

Karla de Rooij stuurde deze foto van het team waarin zij kort speelde begin jaren 1960 (zie verder haar reactie onderaan dit verhaal).

Alle rechten voorbehouden
 Een Archipel groepsfoto gemaakt eind jaren '60, opgestuurd door Jan Janssen. Links onderaan  Andrea Haenen, José Annes en Jan Janssen staat rechts van de paal (de rest van de namen weet hij helaas niet meer).

Een Archipel groepsfoto gemaakt eind jaren '60, opgestuurd door Jan Janssen. Links onderaan Andrea Haenen, José Annes en Jan Janssen staat rechts van de paal (de rest van de namen weet hij helaas niet meer).

Alle rechten voorbehouden
Groot feest op zaterdag 13 september 1952. .<br />Bron: De Waarheid

Groot feest op zaterdag 13 september 1952. .
Bron: De Waarheid

Alle rechten voorbehouden

147 reacties

Voeg je reactie toe
Visitor

Henk Penseel

Annet, natuurlijk ken ik je nog. Ik heb me altijd verbaasd hoe Martin jou aan de haak heeft geslagen. Jaren geleden kwam ik hem bij Rohda tegen, waar hij toen nog korfbalde. Je zwemt nu weer los?
Betty, ja Els was een goeie korfbalster. Dick Frens wat minder. Maar Els en Dick werden wel een korfbalstel dat het niet uithield samen. De zonen van Dick korfballen bij EKVA in Almere. Fijn om te horen dat je de verhaaltjes leuk vindt. Een langere versie van één van die verhaaltjes is verschenen in een bundel die heet Oost en vandaag in boekvorm is uitgekomen.
Nettie, die opnamen met die camera door jouw Piet herinner ik me nog. Heel vooruitstrevend was dat toen. Sizca of mijn vader was toen coach van het eerste. Willy Kraan en Rinus Valkenet heb ik nog gezien bij het laatste jubileum van Archipel.
Leo, doe de groeten aan tante Geertje. Had ze niet een dochter die getrouwd is met den Hollander, een oud profvoetballer van FC Amsterdam, die zoals gebruikelijk zijn carrière afsloot in een sigarenwinkel?

Visitor

Annet Burger

Hoi Henk, wat een leuk verhaal over Archipel. Mijn (nu ex-)man Martin Roubos speelde daar en zo kwam ik in aanraking met korfbal, maar werd als 'buitenstaander' direct geaccepteerd. Ik heb het zelf nooit gespeeld, maar ik heb naar menig wedstrijd gekeken, waarin jij ook speelde. Wat leuk om die foto te zien, de mensen herken ik niet echt, maar de namen wel. Misschien weet je niet meer wie ik ben, maar ik herinner me nog menig uitwedstrijd. Vaak de weg kwijt, gezellig in de auto bij Tom en Emmy.

Visitor

Betty Henssen

Als ik aan mijn jeugd denk, denk ik aan de Indische Buurt, waar het toen geweldig wonen was. De kleine winkeltjes, de bakker die aan de deur kwam met lekkere verse kadetjes en de melkboer, dat had toch wel wat. Ik woonde in de Gorontalostraat (achtergrond foto) recht tegenover de speeltuin en Archipel. Je kon bijna niet wachten tot je 11 jaar was en mocht gaan korfballen, dé sport in de buurt. Op zondagmiddag hing de hele buurt uit de ramen ('s zomers dan) om het 1e te zien spelen, waar mijn zus al vanaf haar 15e in meespeelde, tot grote trots van mijn ouders. Buiten het korfbal was er zaterdagavond dansen en niet te vergeten de vakantiekampen in Vierhouten; bij Archipel waren altijd wel leuke dingen te doen.

Ik zat op de Niasschool, waar in de gymzaal ook allerlei activiteiten werden gehouden van Kindervreugd, o.a. turnen, handwerkclubjes etc. en vooral de films op zondag vonden we geweldig. Hiervoor moest je eerst een kaartje kopen bij de ijssalon van "Ome Willem" uiteraard met een heerlijk ijsje. 's-Morgens om 7 uur kregen we zwemles in het 5-centenbad; stond je daar te bibberen als 7-jarige. Doodeng vond ik het in dat donkere water, heb er ook nooit mijn diploma gehaald, dat gebeurde later in het Sportfondsenbad. Schaatsen leerden we in het Flevopark en als je het goed genoeg kon mocht je op het Nieuwe Diep.
Mijn eerste zaterdagbaantje was samen met m'n vriendin bij Köller de snoep- en koekwinkel, waar we ons een keer zo misselijk hadden gegeten aan de slagroomtruffels en de slappe lach kregen, waarna we te horen kregen dat we maar beter konden opstappen. We verdienden toen 4,00 gulden en kochten daarvoor bloemen voor onze moeder en op was het geld. Maar wel veel lol gehad. Inmiddels heb ik al op verschillende adressen gewoond, maar ben toch heel blij dat ik mijn jeugd in de Indische Buurt heb doorgebracht.
AMSTERDAM IS GEWOON EEN GEWELDIGE EN GEZELLIGE STAD! Ik ben er nog altijd trots op dat ik er geboren ben!

P.S. Henk Penseel, wat heb je veel leuke stukjes geschreven, ik heb ze met plezier gelezen.

Visitor

Nettie Hoek (ik woonde in de Niasstraat 41 3-hoog)

Hallo Henk, daar ben ik weer, wat een leuke foto van je vader en moeder en ome Simon en tante Frouk. Ik heb in het eerste gespeeld in de periode 1955 tot ongeveer 1961. Wij gingen op zondagmiddag koffie drinken voordat de wedstrijd begon bij iemand van het team. Ze hebben ook nog wel eens gefilmd bij mij thuis vanuit de erker. En op de zolder stond toen een grote schijnwerper op het veld gericht, zodat wij goed zicht hadden bij het trainen. Ikzelf heb mijn man niet bij het korfbal ontmoet, maar bij mijn vriendin,Willy Kraan, die ook bij mij in het team speelde. Dus indirect, tòch via het korfbal. Ik zie dat mijn zuster Lenie ook heeft gereageerd (heeft zeker ook niets anders te doen, ha, ha) Groeten van Nettie

Visitor

Leo Sondaar

Erg leuk van mijn buurtje, zelf woonde ik in de Bataviastraat. Maar daar gaat het niet om echter wel bij het zien van de foto Archipel dat mijn oom Hannes erop staat. Ik wist niet dat hij iets met Archipel te maken had. Ik was dan ook zeer verbaasd.Ome Hannes leeft niet meer, maar zijn vrouw tante Geert nog wel, zij is de zuster van mijn moeder. Ik zal vragen of zij nog namen weet.

Visitor

Jopie Eerdhuijsen en Lenie Hoek

Wij hebben de foto bekeken, maar vinden het jammer dat er niet meer namen bij staan, volgens Jopie staat Floris Westerdaal er ook op. Voor het overige vonden wij het heel leuk!

Visitor

Bertus Striethouldt - geboren in 1940 en getogen in de Sumatrastraat. Gewerkt als electricien en al weer 7 jaar in de Vut, en 40 jaar woonactig in Meppel -

Mijn moeder Marie Klootwijk (1919) kwam van Kattenburg en op haar zeventiende speelde ze al in het eerste van Archipel. Ze deed het schijnbaar erg goed want menigmaal werd ze opgeroepen om in het Amsterdams twaalftal te spelen. In 1939 trouwde ze met Ab Striethouldt die wel geen korfballer was, maar een verdienstelijke wielrenner was en menigmaal met Derksen en van Vliet de sprint aanging in het Olympisch stadion. Mijn moeder speelde vanaf 1936 tot 1947 op het Makassarplein, en menigmaal moest ik als klein jochie mee met een bestelwagentje van een worstenfabriek. Helaas vond ik het korfballen maar niks want ik ging liever voetballen. Nu, na jaren, ben ik al zo'n veertig jaar bezig met honkbal alwaar ik in Meppel de club Blue Devils heb mede opgericht. Ook hier kun je rustig zeggen dat het sportieve element toch van je ouders is meegekregen. Bertus Striethouldt