De ijswinkel

Verteller: Henk Kreuger
Auteur: Henk Kreuger
101 Reacties
Soembawastraat, Indische Buurt

In de winkel stonden in 1966 drie grote ijsmachines. Ons ijs werd tot in Amstedam-Noord verkocht.

De ouders van Henk voor de ijswinkel - tante Jopie en ome Willem, zoals iedereen hen noemde (1961 of '62).

De ouders van Henk voor de ijswinkel - tante Jopie en ome Willem, zoals iedereen hen noemde (1961 of '62).

Alle rechten voorbehouden

Mijn ouders hadden een ijswinkel in de Soembawastraat van 1936 tot 1968. Vooral begin 1950 was dat in de winter geen vetpot. Mijn vader werkte 's winters op de veemarkt en liep met aanmaakhout voor kolenkachels door de Indische buurt. Maar als het ijsseizoen begon, met Pasen, dan werd de winkel gepoetst en moest ik helpen. Naarmate de welvaart groeide, werd ook de ijsconsumptie groter, er werd steeds meer ijs verkocht. Mijn vader, door iedereen ome Willem genoemd, ging met een ouderwetse ijskar door de buurt. We gingen snoepgoed verkopen. Dat werd een groot succes, evenals de frisdrank, Coca Cola en Seven-Up. Maar 's winters moest er wat beters komen. De vrouwen wasten vaak op de hand en toen kwam Hoover met elektrische wasmachines. Mijn vader is toen wasmachines gaan verhuren, eerst Hoovers en later andere merken. Hij bracht ze met een bakfiets bij de mensen thuis. Ik heb vaak geholpen. Dat ging zo goed dat hij in 1956 een vrachtauto kon kopen waardoor alles sneller ging en dezelfde wasmachine drie keer per dag kon worden verhuurd. Zo werden de winters steeds beter en de ijsverkoop ging goed. Er kwamen ijsventers die ijs verkochten. Tot in Amstedam-Noord werd ons ijs verkocht. Ik bracht dat op de bromfiets naar de venters. In de winkel stonden in 1966 drie grote ijsmachines. Mijn vader maakte zijn ijs geheel zelf. Alle ingrediënten werden afgepast en, vermengd met melk, tot ijs gemaakt.

Alle rechten voorbehouden

16356 keer bekeken

101 reacties

Voeg je reactie toe
Een bezoeker

Beppe Groenendijk

Afgezaagd, maar ook ik geniet mateloos van de buurtverhalen. Ik woonde sinds ongeveer 1937 in de Niasstraat enwel op no. 83. Ondanks de oorlog en de armoe daarmee gepaard gaande, heb ik er ook een prima jeugd gehad. Op iedere hoek een winkel, op de pof en zaterdags betalen, met een zakje snoep toe. Het park en het Zwarte weggetje, bullekoppies vangen, naar het 5 centenbad, op de keien lopen langs de Merwede, op de sleepboten klimmen en terug zwemmen. Zaterdags gingen we boeken ruilen in de Javastraat bij het Eltethogebouw. Tussen kerst-oud en nieuw of zo, kwam er een man door de straten en die riep:"hazen en konijnenvellen". Veel mensen slachten dan hun konijn kennelijk. De straatmuzikanten, als boeren en boerinnen verkleed en wij maar springen op de stoeprand, op de maat.Moet je nu duur voor betalen op de sportschool (steps). Ja de ijswinkel, heerlijk ijs op de Soembawastraat, er zat daar ook nog een kapper. Mjn moeder stuurde mij erheen en dan moest ik zeggen "een half oor", zo kort werd mijn haar dan, vreselijk en ik maar braaf iedere keer weer "een half oor". Ja in de oorlog na het luchtalarm, scherven zoeken en als je dan een grote vond, prachtig.We hebben veel honger gehad. Bij de drogist naast de ijssalon haalde we zoetstof in de oorlog, dat was heel erg surrogaat voor suiker. Hele boeken kun er over schrijven, dus ik stop maar. Ik ben getrouwd met mijn buurjongen, Joop de Groot en wij wonen sinds 1978 in Baarn. Zijn nog sterk verbonden met Amsterdam. Hebben veel zien verdwijnen en opnieuw gebouwd worden.

Een bezoeker

Marjo van Gerven

Hoi Beppie van Loenen, jij hebt bij mij in de klas gezeten bij de nonnen in de Batjanstraat en ook een paar klassen in de Bankastraat. Ik woon in Diemen en kwam daar laatst Anneke Hallie tegen. Zegt jou die naam ook nog wat? Op schoolbank heb ik een klassefoto gezet. Groetjes, Marjo

Een bezoeker

Hans Helmerhorst

Nog even een kleine aanvulling op mijn net geschreven verhaal. Kennen jullie nog het nylonkousenreparatiebedrijfje op de Zeeburgerdijk van de familie Licher, de korfbalvereniging Archipel, Kindervreugd?

Een bezoeker

Hans Helmerhorst

Hallo beste mensen uit de Indische Buurt. Ik ben Hans Helmerhorst en op 3 februari 1945 geboren in de Niasstraat 65 2-hoog, mijn zus Rinie was in 1940 geboren en mijn broer Rob in 1936. We woonden eerst boven mevrouw Haverkamp en daarna kwam de familie Franke, met Bobbie en Gerard, op 1 hoog wonen. Op 65 huis woonde de familie Slagman, met een dochter die Rita heette. Op 65-3 woonde de familie Regeer met Bobby en Daan. Op de hoek had je groenteboer Rustenburg en op de andere hoek de sigarenboer Joop Nagel. Op de hoek van de Soembawastraat, tegenover de groenteboer, zat de melkboer Dijkstra, later de famlie Rustenburg en daarnaast het naaiatelier. Op nr 63 de familie Lagerweij en daarboven Jantje en Rinie van der Berg. Corrie Lagerweij reed altijd op Harley Davidsons. Ik heb er tot 3 december 1969 gewoond. Die heerlijke verhalen over het ijs van Ome Willem en zijn lekkere slagroom. Nou ik heb daarna nog veel ijs en slagroom gegeten, maar zoals die van Willem heb ik hem nooit meet geproefd. De speeltuin in de Makassarstraat, het Jodenmanussie, het park, het Javaplantsoen, eigenlijk te veel om op te noemen. Misschien herinneren jullie je nog wel die lucht van gerookte aal, die mijn vader Joop op het dak boven ons huis rookte? Fietsje huren, Kindervreugd. Van der Aa de schoenmaker, IJF de bakfiets verhuurder, Veenboer de slager, Oud de Bakker, Bartels de slager, de J.J. van Detschool, voor moeilijk opvoedbare kinderen, de fietsenstalling waar de familie Kreuger boven woonde. Wie vult dit aan? Mijn e-mailadres is hans.helmerhorst@tomaatnet.nl, bellen kan ook 06-51722093

Een bezoeker

Beppie van Loenen

Wat leuk en ik ben weer jaren terug, wat een tijd was dit. Ik ben als meisje van 5 komen wonen in de Markassarstraat nummer 25 2-hoog.
Ik ken de familie Van Buiten, want Freek, jij hebt een zuster Jopie die paste bij ons op. Ik hoop dat ze nog leeft en hoe is het met de rest van de jonges en meiden? Want jullie hadden een groot gezin.
Leven jou ouders nog? Ik denk van niet, want die zijn in mijn gedachten al ver over de honderd. Ik heb deze site net ondekt en ik vind het heerlijk om dit te lezen. Iik kom regelmatig lezen of er al is geschreven, je mag mij ook mailen: Bepino@zeelandnet.nl. Groetjes Beppie van Loenen

Visitor

Ruud (Rudy) Helfensteijn

Freek van Buiten, ik ken je nog goed van vroeger, en zal je niet gauw vergeten, hoe je eruit zag. Misschien ben je nu veranderd, hoop ik in je voordeel haha. Groetjes Tuut Tuut Tuut van Ruud.

Visitor

Rob Zweers

Leuk al die verhalen, maar ik ben op zoek naar Tonnie; zij woonde in de Boeroestraat. Weet iemand waar zij nu woont? Ik hoorde laatst in Diemen, maar ja, ik weet haar achternaam nu niet. E-mail:bartels392@hotmail.com

Visitor

Marian Hussaarts-Gotjé

Wat leuk deze pagina, ik ben op zoek naar Rita Sijtsma. Kindervreugd daar heb ik ook goede herinneringen aan, samen met mijn broertje. Wat leuk Rita dat je vader nog leeft, ik hoop dat ik gauw iets van je hoor.

Visitor

Petra Mulder

Ed je vergeet nog wat. Op zondag slagroom halen. Dat was feest. Chocoladevla met slagroom. Jij of Saskia gingen dat meestal halen.

Visitor

Ed Mulder

Ijs van Ome Willem kan ik me goed herinneren, de wasmachines niet, maar wat leuk om dit alles hier te lezen. Ben zelf in 1953 en woonde in de Boetonstraat 8 1-hoog. Heb een verschrikkelijk leuke en goede jeugd gehad. Wat ruimte en op straat spelen betreft hebben latere generaties het een stuk minder gehad. Wij konden nog ongehinderd bordje tik spelen en er was genoeg ruimte in de straat voor andere spelletjes zonder dat je het risico liep plat gereden te worden. Ik woon sinds een paar jaar in de USA, maar ben zeker van plan om tijdens mijn volgende vakantie in Nederland mijn oude buurtje weer eens te bekijken.

Visitor

Rita Sijtsma

Ik ben Rita Sijtsma geb. in 1947 en woonde in de Boetonstraat 18 1-hoog. Ik kan mij ome Willem nog zo goed herinneren, vooral omdat ik op zondagavond een bakje meekreeg om voor 1 gulden slagroom te halen en een fles Exota. Zondagochtend vroeg kaartjes halen voor de film, de Tarzan films waren toen erg populair. Mijn vader leeft nog, hij is 84 jaar en stond in de buurt bekend om het maken van radio's en later televisies. Leuk om de reacties te lezen en vooral allemaal zo herkenbaar.

Visitor

Dirk Beelen (voorzitter OV Flevo)

Ontspanningsvereniging Flevo viert op 15 oktober 2005 haar 60-jarig bestaan. Ik zoek nog een adres van Hannie van Praag. Kijk voor meer informatie op www.ovflevo.nlKlik het ARCHIEF aan en u ziet heel veel verhalen van oud leden.

Visitor

Freek van Buiten

Wij woonden in de Makassarstraat en gingen ook vaak naar Kindervreugd. De familie Helfenstijn woonde bij ons aan de overkant, Ruud en Bertus waren vrienden van ons. Leuk om dit terug te zien.

Visitor

Theo de Vries

Ik ben Theo de Vries. Ik zie het al weer voor mij, ome Willem, ijs halen en kaartje voor kindervreugd op zondag in de school op het Javaplantsoen. Bij ome Joop op de kar meerijden en helpen. Ik woonde zelf in de Boetonstraat. Wat een tijd!

Visitor

Dien Kroon (Soembawastraat 36 3-hoog)

Ina gecondoleerd met het verlies van je moeder. Hoe oud is je vader geworden? Mijn broer Rinus kwam altijd bij je vader, hij is pas 50 jaar. Mijn ouders woonden boven de melkwinkel van Wesseling maar zijn er helaas niet meer, mijn moeder overleed mei 2004 en mijn vader april 2003. Allebei zijn ze 87 jaar geworden. Ik kan me je ouders heel goed herinneren.

Visitor

Dien Kroon (Soembawastraat 36 3-hoog)

Ik ben geboren 16 augustus 1939. Ik haalde er altijd ijs, en ook mijn ouders. Ome willem has zelfs in oorlogstijd slagroom! Vraag niet hoe dat kon. Mijn broers en zusje waren ook klant.

Visitor

Ferry Demas

Hallo, ik ben Marlies Jaspers. Ik vond op deze site de naam Ferry Demas. Aangezien ik de stamboom van Demas uitzoek en iedereen met die naam of de naam Damas in Nederland familie is, zou ik graag met hem in contact komen. Mijn emailadres: marlies.jaspers@wanadoo.nl. Alvast bedankt.

Visitor

Anneke

Zo af en toe kijk ik weer eens of er reacties zijn op dit verhaal. Ina, jammer dat je moeder is overleden. Ik heb je ouders gekend omdat ik een poos heb ingewoond bij mijn schoonfamilie, de familie de Ruyter, toen we pas getrouwd waren. Ja, een heleboel mensen van die generatie zijn er niet meer. Mijn schoonouders zijn er ook niet meer, mijn vader is overleden, maar mijn moeder leeft nog. Ze is 93 jaar!!!
Ik hoop langs deze weg ook wat reacties te krijgen op de oproep van Dirk Beelen, voorzitter van Ontsp.Ver."Flevo". Deze vereniging betaat binnenkort 60 jaar en ze willen graag herinneringen en/of foto's. (Zie hiervoor ook "Van Bloem tot Sneeuwwitje"). Reacties graag aan ovflevo@planet.nl. Flevo heeft in het verleden z?veel voor de jeugd gedaan, dat er toch wel herinneringen moeten zijn. Met groeten, Anneke

Visitor

Betty Henssen

Wat enig al die jeugdherinneringen over de Indische Buurt en wat klinkt het bekend en vertrouwd. 's Avonds na het eten kwam de ijskar van Ome Willem langs, dat was het lekkerste toetje dat je je maar bedenken kon. Ook de verhuur van de wasmachines kan ik me herinneren, m'n moeder deed samen met m'n tante, was zeker voordeliger. André Hagman is een hele bekende naam voor mij. Volgens mij heb ik met je zusje Beppie samen op school gezeten, de Niasschool. Ik herinner mij ook dat we samen op Luilak een dagje uit mochten met Werkspoor. Dan haalden we eerst 's nachts bij de bakker verse luilakbroodjes, een heerlijke tractatie, lekker met banaan.
Een paar weken geleden ben ik nog eens door de Indische Buurt gereden, ons huis staat er nog steeds (Gorontalostraat tegenover de speeltuin), wel oud maar het sfeertje proef je toch nog. Ik heb er een hele fijne jeugd gehad.

Christina Mercken

Patricia

Beste Ina, ook namens mij heel veel sterkte met het verlies van je moeder. Ik heb je ouders nooit gekend - ik was nog niet eens geboren begin jaren zestig - maar door het verhaal en alle reacties erop, heb ik wel een beetje het gevoel dat ik ze ken. Vreemd hoe zo'n verhaal werkt, want ik voelde me echt een beetje verdrietig toen ik las dat je moeder was overleden. Gelukkig blijven de verhalen en herinneringen leven, ook bij mensen zoals ik die haar nooit hebben gekend.