Wonende in de Retiefstraat kwam ze vaak langs de Pretoriusstraat waar op een raam een grote poster 'Geheugen van Oost' was geplakt. Je kon daar iedere maandag langskomen en dat heeft Brenda toen gedaan. Zodoende kwam ze dan niet bij de allereerste groep verhalenverzamelaars, maar wel bij een van de eerste groepen mensen terecht die van Christina Mercken interview training kreeg. We kregen les hoe we een interview en foto op de site van het Geheugen van Oost moesten plaatsen. Er waren steeds zo'n 6 of 7 mensen aanwezig en er was ook een stagiaire van het Amsterdam (Historisch) Museum die ons begeleidde. Er lag altijd wel een lijstje van mensen die zichzelf hadden aangemeld om geïnterviewd te worden en die verdeelden we dan onderling.
Natuurlijk werden we ook aangemoedigd om in je eigen kennissenkring in Oost of gewoon in de buurt uit te kijken naar mensen die een verhaal wilde delen. Zo stond ik eens toevallig in de Etos aan de Middenweg waar een mij wildvreemde mevrouw zei dat ze jarig was en dat ze aan ieder die in de winkel stond een cadeau wilde aanbieden in de vorm van een voetenmassage. Dat vond ik toen zo leuk dat ik haar heb geïnterviewd over haar bedrijfje. Je kon ook een persoonlijk verhaal schrijven, dat heb ik 1 keer gedaan over mijn werk in het Tropenmuseum.
Ik ben in 2003 begonnen en op een gegeven moment in de redactie gekomen, dat hield toen vaak in dat je foto's moest zoeken bij verhalen zonder foto of ingestuurde verhalen die veel te lang waren moest inkorten. Er waren in de begintijd soms projecten, zoals kinderen op een basisschool in Oost interviewtraining en schrijftraining geven zodat ze stukjes voor de website konden leveren. Dat was best spannend want er waren geen leerkrachten aanwezig tijdens die bijeenkomsten, maar het is gelukt. Het was inspirerend. Ik vond het b.v. ook heel leuk om verhalenwandelingen in elkaar te zetten voor het Rode Loper Festival.
In 2009 was het ineens afgelopen, we kregen te horen dat we niet meer nodig waren als redactiegroepje, heb nooit goed begrepen waarom. Later heb ik op incidentele basis nog wel eens wat gedaan voor de website, heb bijvoorbeeld meegeholpen met het verzamelen en schrijven van verhalen over Casa Academica en de voorbereiding van het buurtwinkel project. In mijn werk bij Dynamo heb ik soms profijt gehad van de kontakten die ik opgedaan heb tijdens mijn periode bij het Geheugen.
Ik woon nog steeds in Oost - wel in een veel groenere buurt nu - en als ik terugkijk zie ik dat Oost veel nieuwer en hipper is geworden, mensen willen nu graag wonen in Oost. Het is wel triest dat de woningen onbetaalbaar zijn geworden voor de gewone Amsterdammer. Er is ook meer verkeer gekomen, maar het blijft leuk wonen in Oost.
Het verhaal wat Brenda uitkoos voor het boekje:
Voetreflexmassage in de Copernicusstraat
Over het boekje:
Het boekje Zijn wie je bent in Oost is een uitgave van Het Geheugen van Oost, november 2023. Mede mogelijk gemaakt door Dynamo.
Het boekje is samengesteld uit interviews en verhalen. De verhalen zijn in samenspraak met de geïnterviewden gekozen van de website www.geheugenvanoost.nl.
De samenstelling en eindredactie voor het boekje was in handen van Foekje Detmar.
Ontwerp: Hollands Diep, opmaak: Laura Kalter Ontwerpen
Druk: Printingpower.nl
Belangstellenden kunnen het boekje bestellen tegen betaling van 5€ verzendkosten. Stuur een mail met uw gegevens naar: geheugenvanoost [at] amsterdammuseum.nl dan sturen wij het aan u op.
