Zijn wie je bent in Oost - voorwoord

Voorwoord 

Het Geheugen van Oost bestaat 20 jaar. Als redactie zijn we daar heel trots op. Ons motto: gewone, alledaagse herinneringen en verhalen van buurtbewoners verzamelen en delen, maken we meer dan waar. We willen aan de hand van deze persoonlijke verhalen en foto’s Amsterdam Oost van vroeger tot nu levendig in beeld brengen. 

Is dat gelukt? In 2023 staan er maar liefst 5503 verhalen op onze site, zijn we actief op sociale media, staan we met onze geheugenstoel op festivals, organiseren we verhalenwandelingen, doen we een open inloop en zijn er exposities. Een van de schrijvers vergelijkt onze site met een breiwerk, het begon heel grof en wordt door de invulling van alle verhalen steeds fijner en mooier. De verschillende verhalen dragen ook bij aan een verbondenheid. Gebeurtenissen in bijvoorbeeld een straat die gezamenlijk herinnerd worden en maken dat mensen zich verbonden voelen met elkaar. Dankzij een groep trouwe en enthousiaste vrijwilligers kunnen we dit allemaal doen! Maar ook dank aan onze vaste partners: Het Amsterdam Museum, dat ons ondersteunt met het onderhouden van de site en Welzijnsorganisatie Dynamo, die ontwerp en druk deze publicatie mogelijk heeft gemaakt. Dank aan allen! 

Wie had dat gedacht toen in 2003 Buurtonline startte? Hier werden Amsterdammers die weinig ervaring met computers hadden op een fijne manier vertrouwd gemaakt met dat apparaat. Een mooie kans was dat het (toen nog) Amsterdams Historisch Museum, een project met buurtbewoners wilde doen. Zo werden buurtgenoten met een migratieachtergrond en vooral ook senioren, enthousiast voor computers en internet! In het “Geheugen van Oost” kwam dit allemaal samen. Maar dit had niet kunnen werken zonder het enthousiasme van een steeds grotere groep vrijwilligers, met als kloppend hart buurvrouw Xina die veel ervaring had met het opvragen van verhalen aan de hand van herinneringen van bewoners, en natuurlijk ook buurvrouw Dineke die bij de start van Buurtonline even binnen kwam lopen om een handje te helpen, en tot de dag van vandaag actief is voor het Geheugen van Oost. Mariska van der Linden die vanuit de MDSO het project begeleidde was een enthousiaste en onmisbare motor. 

In deze publicatie treft u een aantal interviews met schrijvers van het eerste uur. Hoe kijken zij terug en wat is er veranderd in Oost. We hebben ze gevraagd een verhaal naar hun hart erbij te geven. Terwijl we, als redactie, hiermee aan het werk waren trof ons de veelheid en verscheidenheid van de vele alledaagse herinneringen. Soms heel pijnlijk zoals bij de verhalen over de 2e wereldoorlog en de deportaties dan weer blij en trots op ons mooie Oost en de inzet van de bewoners om er door dik en dun iets moois van te maken.
Wat heeft het opgeleverd? Draagt Het Geheugen bij aan het delen van “gewone alledaagse herinneringen”? Wij hopen dat uit deze publicatie het antwoord voor zich spreekt. Zoals het verhaal van Sare die met haar vriendinnen ’s avonds thee drinkt en er een gezellig kacheltje voor gekocht hebben, voor haar geen verhuizing uit de buurt. Of van Peter Meijer die op de Oosterringdijk een mooie zwaan zag en nog steeds vogelliefhebber is. En er is meer: omroep MAX kwam via het Geheugen aan informatie over een kampslachtoffer, van de hand van Frits Slicht verscheen “verteld om niet te vergeten” herinneringen aan de Joodse bewoners.
Na 20 jaar kunnen we zeggen, ja, Het Geheugen van Oost heeft bijgedragen aan de alledaagse persoonlijke verhalen en zijn we blij met alle nieuwe aanwas. We hopen dit ook de komende tien jaar met plezier te mogen doen.