Op het geheugen van Oost staan diverse verhalen waar herinneringen opgehaald worden aan de viering van Hartjesdag in de Dapperbuurt en Indische buurt.De derde maandag van augustus was de grote dag. Hartjesdag is al een heel oud feest, mogelijk met wortels in de Middeleeuwen. waar het ontsteken van vuren op straat een belangrijke rol in speelde. Mensen verzamelden oude spullen - soms uit de ramen op straat gegooid - die 's avonds in de fik werden gestoken. Voor de oorlog ontspoorde dit feest, mede door drankmisbruik,vaak in straatgevechten en rellen met de politie.
Tijdens de oorlog werd Hartjesdag verboden door de Duitsers. In 1945 bedacht men dat de dag opgeluisterd kon worden met een wielerronde. Een aantal jaren werd deze wedstrijd gereden in de Pontanusstraat, Commelinstraat en van Swindenstraat onder andere.
Herkent iemand de renners of andere mensen die op deze foto's staan, gemaakt in 1954 ???
*REACTIE*
Ron Tuinder stuurt op 12.12.2015 de volgende reactie ( vermoedelijk uit een krantenbericht)
AMSTERDAM – HARTJESDAGRONDE.(16 augustus).1954
Daan de Groot won Hartjesdagrond
Veertig duizend enthousiaste Amsterdammers bejubelden tijdens de ereronde Daan de Groot, die op miraculeuze wijze de bijzonder levendige en sterk bezette Hartjesdag-Ronde op
zijn naam bracht.
Ook de renners waren best te spreken over deze Ronde van de Dapperbuurt, welke werd georganiseerd door de A.S.C. „Olympia", in samenwerking met het Sociaal Cultureel Wijkcentrum "Muiderpoortkwartier", want er waren prijzen ter waarde van duizenden guldens.
Kort na het startschot van Burgemeester Arn. J. d'Ailly, waren het Van Verseveld, Moolenijzer en C. Rabe, die hun geluk wilden beproeven en het 75 man tellende peloton een vaarwel toeriepen. C. Rabe zag er kennelijk geen groot heil in, want na drie ronden liet hij zich alweer terug vallen. Overigens een verstandige gedachte, want na 35 van de 75 ronden werden de vluchtelingen achterhaald. Met nog 30 ronden voor de finish keerde Cees Rabe zijn sportgenoten wederom de rug toe en zoals gewoonlijk zette broer Frits de achtervolging in, tezamen met Haster en de nog kersverse amateur Van Wetten. Plankenkoorts kende deze knaap uit Noordwijkerhout kennelijk niet, want hij probeerde, zij het vruchteloos, zijn makkers kwijt te raken.
Zeventien ronden voor het einde, toen de kopgroep tot 12 man was uitgebreid, viel de beslissende slag. In de sprint zegevierde De Groot met een wiel over P. Kooyman (Den Haag) en met drie lengten over D. de Ruiter (Beverwijk). Van Wetten werd 4de; 5. F. Rabe; 6. Tienstra; 7. J.. Schipper; 8. A. de Hoog; 9. C. Rabe; 10. Van Verseveld; 11. Steenvoorden. De sprint van het peloton werd gewonnen door J. Captein voor P. van Heusden en F.Schild.
