Het gebeurde in het Westen

Op 29 januari 2012 organiseerde Het Geheugen van West een verhalen Festival

Verhalen Festival Vrolijke affiche waarin het Festival wordt aangekondigd

Verhalen Festival Vrolijke affiche waarin het Festival wordt aangekondigd

Alle rechten voorbehouden

Als ik binnenkom in het feestelijk versierde zaaltje - gezellige bakjes snoep op alle tafeltjes, lange tafels vol lekkernijen , kleurige folders en affiches - valt me meteen op hoeveel mensen deze bijeenkomst trekt. Ik schat dat er bijna 100 mensen zijn,een heel gemĂŞleerd gezelschap. Niet alleen vijftigplussers en niet alleen blank. Later blijkt dat de meeste mensen zelfs geen regelmatige bezoekers van de website zijn maar via buurtkrantjes of via horen zeggen aangemoedigd zijn om naar deze middag te komen. Tot mijn verbazing tref ik zelfs een buurvrouw uit Oost, zij blijkt als kind in de tuinsteden te zijn opgegroeid.
De verwachtingen over het programma zijn kennelijk wat diffuus, de dame die naast me zit vertrouwt me toe dat ze een dia voorstelling met oude foto's van West denkt te gaan zien. Maar zoals de naam 'vertel festival' al zegt; er worden verhalen uit de website voorgelezen , gedeeltelijk door de schrijvers zelf. Deze 6 mensen hebben een korte training gekregen van een theater maakster - Marjolijn van Heemstra - om hun verhaal levendig te kunnen voordragen.
En dat heeft resultaat gehad; iedereen vertelt zijn verhaal duidelijk verstaanbaar en expressief. Niet alle verhalen gaan eigenlijk over West, het grappigste verhaal gaat over het geven en krijgen van een naam die een mens soms in rare situaties kan brengen. Het wordt verteld door een dame - oorspronkelijk uit Rusland - die de naam Alla (zonder h) draagt !
Verhalen die wel over West gaan behandelen thema's die ons in Oost bekend voorkomen; herinneringen aan huizen die thans gesloopt zijn, kinderavonturen, winkels die niet meer bestaan, puber ervaringen enzovoort. Een mijnheer heeft zelfs het 50 jaar oude kinderfietsje meegenomen dat een rol speelde in zijn verhaal.
Er is nog een gast spreker die onverwacht optreedt; een mijnheer - ruim 80 jaar oud - die in een gedicht uiting geeft aan zijn verdriet en woede over de sloop van allerlei woningblokken die nauwelijks 60 jaar oud alweer plaats moeten maken. Tja zo kan ook een in mijn ogen heel moderne wijk alweer nostalgische gevoelens opwekken.
Terugkijkend op deze geslaagde middag vond ik dat het een heel goed verzorgde bijeenkomst was die ook prima was voorbereid. Ongetwijfeld heeft de subsidie die het Geheugen van West gekregen heeft van het Skanfonds hier aan bijgedragen.

Alle rechten voorbehouden

280 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe