Het is hier bijna een dorp

Dit is een van de verhalen die tijdens het Indische Buurt Festival op 4 september 2021 werden verteld in de Geheugenstoel

Verteller: Ruben Pots
Indische Buurt
Ruben Pots, 2021

Ruben Pots, 2021

 

Ruben Pots woont sinds een jaar weer in Oost, in de Indische buurt, nadat hij 10 jaar in West heeft gewoond. Hij vindt het een verademing.

"Ik kom uit Diemen en in 2007 werd mij een studenten appartement aangeboden op het Science Park. Het is haast niet meer voor te stellen, maar toen waren er te weinig studenten in het Science Park en zo kwam ik op de Caroline Mc Gillavrylaan  te wonen. Ik vond Oost toen een hele kille plek, iedereen leek op zijn eigen eilandje te leven en ik was blij dat ik na vier jaar naar West kon verhuizen.

Sinds een jaar ben ik weer terug in Oost, nu in de Atjéhstraat en ik vind het heel erg anders. Het is in onze buurt bijna een dorp, iedereen groet elkaar op straat en in de winkels. De eerste avond dat we in het huis trokken kwamen we onze nieuwe buren op straat tegen, meteen een babbeltje en een uitnodiging om te komen eten !  Zo leuk. De eerste keer dat ik bij de viswinkel In de Javastraat  kwam, kwam ik heel laat en was de pinautomaat al afgesloten. De visboer zei toen:" kom morgen maar betalen". ik vind het fantastisch dat mensen dat vertrouwen in elkaar hebben. En in bijna iedere winkel maakt de winkelier een praatje met je. Wat ik ook heel leuk vind is dat onze buurt een mix heeft van nieuwkomers en mensen die er al 30 of 40 jaar wonen en ook mensen met een heel verschillende portemonnaie herbergt.

Je woont wel dicht op elkaar, maar je hebt weinig geluidsoverlast. Zelfs de trein hoor je nauwelijks, de Atjéh straat is een verrassend stille straat. Heel wat anders dan de Kinkerstraat ! ".  

 

 

lees ook:

Mensen uit Oost; Daniel Lipsius

Mensen uit Oost; Nathan Plas

Mensen uit Oost; Maarten Poorter, stadsdeelvoorzitter Amsterdam Oost

Mensen uit Oost; Marta Alpini, zangeres en songwriter

Mijn dag is al helemaal goed !

We komen nog steeds voor katten die de boom niet uit durven

Altijd met een lach de deur uit

My J.O.S. days

Opgroeien in de Wetbuurt

Trash café: iets opbeurends doen met dingen die niemand een blik waardig keurt.

Alle rechten voorbehouden

240 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe