Peter Kropveld
Van jongs af aan heb ik wat met Oost want ik ben geboren in de Camperstraat. Na een aantal jaren in de Staatsliedenbuurt in West woon ik nu al meer dan twintig jaar in De Wet buurt met mijn partner. We hebben in de Von Guerickestraat twee huisjes gekocht en samengevoegd en daar wonen we met veel plezier. Moet je je voorstellen, vroeger was zo een huisje van 50 vierkante meter bestemd voor arbeiders met grote gezinnen met veel kinderen. Arbeiders die op de Omval werkten bij de Blooker's cacao fabriek en bij andere bedrijven. De benedenwoningen hadden wel een klein tuintje. Een hoog was een aparte woning. Het was en is heel dorps. Nog altijd kunnen kinderen gewoon op staat spelen, ballen en met fietsjes . We hebben brede stoepen en veel groen. Echt een dorp in de stad. De huizen worden wel steeds duurder zoals overal in Amsterdam dus je ziet weinig doorstroming. Wie hier woont blijft. Wij ook. We gaan nu verbouwen want we hebben besloten om hier oud te worden. Tegenover onze buurt aan de andere kant van de Weespertrekvaart wordt nu veel gebouwd. Ook hoogbouw dus we hopen, dat dat het karakter van dit deel van de stad niet te veel aantast.
Over onze buurt, de De Wetbuurt is eigenlijk niet zo veel bekend. Misschien kan het geheugen daar wat meer over schrijven. Hoe was het hier vroeger?
Vanuit mijn joodse achtergrond ben ik ook geïnteresseerd in dat opzicht. Hoe was het in deze buurt in de oorlog? Mijn grootouders woonden vlakbij aan de Tugelaweg in de Transvaalbuurt, zoals zoveel joden. Ik heb ze nooit gekend, want zoals de meesten hebben ook zij de oorlog niet overleeft. Dat ik nu op steenworp afstand woon en een gelukkig leven leid, vind ik mooi. Ja, ik heb het goed in Oost.
Lees ook:
Mijn dag is al helemaal goed !
We komen nog steeds voor katten die de boom niet uit durven
Mensen uit Oost; Daniel Lipsius
Mensen uit Oost; Maarten Poorter, stadsdeelvoorzitter Amsterdam Oost
Mensen uit Oost; Marta Alpini, zangeres en songwriter
Altijd met een lach de deur uit
Trash café: iets opbeurends doen met dingen die niemand een blik waardig keurt.