Peter Kropveld
Onder de straffe leiding van Mariska Stevens van 'Crossroad Culture Research Agency' werd een interessant programma aangeboden met onder meer discussies over 'Een gelukkig gezin', Yoga, en 'Natuurlijke schoonheid uit eigen keuken'. Zelf voelde ik mij meer thuis bij 'Een gelukkig gezin' dan bij je gezicht opmaken met natuurlijke ingrediënten. In een klein zaaltje op de bovenverdieping discussieerden we met zijn zessen over gelijkheid van mannen en vrouwen en huiselijk geweld. Ondertussen maakte een grote groep in de benedenzaal kennis met Yoga. Geen enkele vrouw met een hoofddoekje deed daar aan mee.
Net als in de Meevaart een paar maanden geleden werd ik weer getroffen door de duidelijke tweedeling bij het publiek. Niet alleen tussen vrouwen met en zonder hoofddoek maar vooral tussen vrouwen met en zonder opleiding. Vooral de oudere vrouwen met een migrantenachtergrond, die van de eerste generatie uit de jaren zeventig, waren beslist gekomen voor de gezelligheid, de ontmoeting met buren en vriendinnen en de hapjes en de drankjes. Niks mis mee natuurlijk maar de organisatoren hadden op meer gehoopt. Er was duidelijk sprake van twee werelden. De wereld van mensen, die vragen stellen; Wat kun je doen aan geweld in het gezin? Hoe bereik je meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen?. En de wereld van 'het is zoals het is' . Hoe kun je die twee werelden met elkaar verbinden?
