De Tugelaweg

Verteller: Jan Korthuis
1 Fan
Tugelaweg, Transvaalbuurt

In die tijd waren er veel conflicten tussen bewoners en huiseigenaren. Maar hier gingen ze samen de kroeg in.

 `De Tugelaweg voor de renovatie. De Tugelaweg, tussen Reizstraat en Ben Viljoenstraat, voor de renovatie.

`De Tugelaweg voor de renovatie. De Tugelaweg, tussen Reizstraat en Ben Viljoenstraat, voor de renovatie.

Alle rechten voorbehouden

Ik had een jaar aantoonbaar samengewoond en had daarmee in 1978 recht op een huis aan de Tugelaweg, dat binnen 5 jaar gerenoveerd zou worden. In de buurt woonden destijds veel studenten en oudere Nederlandse mensen. Vanwege de toekomstige renovatie was het ook een buurt met veel probleemgevallen. Ik werd actief bij de plaatselijke afdeling van de CPN (Communistische Partij van Nederland). Mijn vriendin Ans raakte betrokken bij het ontwerpteam voor de renovatie. Dat ontwerpteam werd een hechte club. Na afloop van de vergaderingen gingen ze met zijn allen de kroeg in, inclusief de huiseigenaar en de architect. Terwijl er in die tijd veel verhalen waren over conflicten tussen bewoners en huiseigenaren. Door de inspanningen van het ontwerpteam kwamen er niet allemaal tweepersoonswoningen, zoals de gemeente wilde, maar ook zes en vier kamerwoningen en ouderwetse HAT eenheden. De Franse balkonnetjes en het houtwerk bleven behouden. Een jaartje na de renovatie hebben wij hier beneden in de berging een feest gehouden met alle mensen die bij het ontwerpteam betrokken waren geweest.
In de tijd voor de renovatie kregen we contact met onze Turkse buren. Toen iedereen hier weg moest, kwamen zij ergens op driehoog terecht. Zij was zwanger en ze woonden op een gegeven moment nog als enigen in een verder dichtgetimmerd woonblok. Ans heeft toen een woning voor ze kunnen regelen bij het woningbedrijf, waar ze nu nog steeds wonen. Met het Turkse gezin hebben wij nog steeds contact, de kinderen zien wij wekelijks. Vroeger fietsten wij met de kinderen op zondagen naar Waterland. Of we gingen naar het Amstelpark.

Alle rechten voorbehouden

24392 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 De Tugelaweg na de renovatie. De Tugelaweg, tussen Reizstraat en Ben Viljoenstraat, na de renovatie.

De Tugelaweg na de renovatie. De Tugelaweg, tussen Reizstraat en Ben Viljoenstraat, na de renovatie.

Alle rechten voorbehouden

133 reacties

Voeg je reactie toe
Visitor

Nol Pieters

Ja dat weet ik dus nog van Carla en die zit met mij een lot hier zo, als je haar wil schrijven dan kan je het op mijn e-mail at: kaaskop1@bigpond.net.au

Visitor

Eefje van der Steen

Aan Nol: inderdaad woonde op 3 hoog de fam. De Rest, ik kwam daar veel over de vloer tot ze weer vertrokken naar ??? omdat ze toch niet meer konden wennen hier. Dan weet je ook dat Carla, hun dochter, uit het raam gevallen was en het zo goed afliep. De fam. Oldenburg die hun dochter woonde in Zuid Afrika en die woonden op 2 hoog. Ik heb ook een broer Ludwig, misschien doet dat een lichtje branden.

Visitor

Wil Happé-Kerkhove

Op de Tugalaweg bezocht ik de Aldegondeschool, met als hoofd meester Schipper. Dat was rond 1948. Hier waren ook meester Kleinstra en meester Hanedoes voor gym.Ook de Dames Vos (handwerken) en juf Plomp met de scooter. Ja, de kindervriend daar waren mijn ouders niet zo kapot van; maar hij had wel lekkere snoepjes...De Aldegondeschool hoorde bij de Willem de Zwijgerschool in de president Brandstraat, evenals de kleuterschool van dezelfde naam. Waar is de familie Joon van de kruidenierszaak gebleven???

Visitor

Nol Pieters

Aan Eeefje van der Steen: als jij op 106 1-hoog woonde, dan moest ik langs je deur elke dag naar 105 3-hoog bij de Van de Rest familie. Maar ik dacht dat jouw familie in Zuid Afrika woonde...

Visitor

Eefje van der Steen

Heb op 106-1 gewoond van 1946 tot 1967. Heb er een heel leuke leuke herinneringen aan. Het was erg kinderrijk en die speelden allemaal op straat en de ouders hingen uit de ramen. Als de ijsman kwam, Pirottie de Italiaan of Jamin, hoorde je alle kinderen roepen "mam mag ik een duppie?". Je woonde met 8 buren op de trap en verplicht moest je om de week je trap doen, op woensdag en vrijdag, stond in je huur contract. Lees ook in een verhaal over Doesburg. Woonde die op 105? De kindervriend waar je voor een paar centen heel lang kon zoeken wat je zou nemen; de speeltuin met zijn filmvoorstellingen op zondagmiddag,rintintin; en zo als er sneeuw was van de dijk afglijden... Ik woon nog steeds in de buurt, maar ik ga er niet veel meer langs. Ik vind het wel veel veranderd, de balkonnen weg, het platteautje (via welk mijn broer naar binnen klom als hij er niet in kon), het voelt niet meer als toen. Maar dat kan ook niet, wel leuk om te lezen over anderen die de zelfde herinneringen hebben als ik.

Visitor

Nol Pieters

He dat is leuk, ik woonde met mijn brier Frans Pieters op 112 1-hoog en ik had er een goede tijd voordat ik naar Australië ging. Dat is 53 jaar geleden, ik ben vertroken in 1969. En ik hoop om van u te horen hoe het nu is.

Visitor

Siene Brandenburg

Als ik verder aan de Tugelaweg denk en de reacties van mensen, is dat men toch wel een leuke jeugd heeft gekend. Bijvoorbeeld, ik had een buurmeisje, zij was welliswaar 8 jaar ouder dan ik, Tineke van Buiten, waar ik smoor op was. Of zij dit wist, weet ik nu nog niet. Ik heb begrepen dat zij naar Apeldoorn ging verhuizen. Maar goed dat was toen. Ik moet nu al lachen mocht zij dit bericht ooit zelf lezen. Gr Siene

Visitor

Bas en Maartje

Hallo, wat leuk om te zien dat er ook een naam is voor de mysterieuze bakkerij die ons huis ooit was. Op het moment zijn de eerste etage en begane grond in gebruik als studentenhuis. De hoge winkel is in tweeen gesplitst in verticale zin: er wonen twee studenten boven elkaar nu. In de bovenste kamer moet je niet gaan wonen als je langer bent dan 1 meter 90 haha. Voor wie oude foto's zoekt van de Tugelaweg en omgeving: op de website van de gemeente amsterdam kun je zoeken in het volledige foto-archief van het Amsterdamse Gemeentearchief. Er zijn er ook van de Tugelaweg. Groetjes, Maartje (bewoner) en Bas (oud-bewoner)

Visitor

Siene Brandenburg

Hallo Frans, ja het was een perfecte dag, en ook de Tugelaweg is op een paar veranderingen na niks veranderd. Alleen wij zijn jaren ouder geworden, hahahaha. Mijn broers Jaar en Hans en zussen zijn ook op de hoogte nu, groetjes Siene.

Visitor

Frans Pieters, Hannie Doesburg, Siene Brandenburg

Eindelijk na zo'n 35 jaar elkaar weer zien. Na mijn verhaal hebben twee mensen uit mijn jeugd gereageerd op mijn eerste verhaal. Hannie Doesburg is de zus van een vriend uit mijn jeugd, en wij hebben nu contact via de e-mail. Moet zeggen dat dit heel leuk is en dat er veel naar boven komt. En dan Siene Brandenburg. Hij belde mij op dat hij van zijn stoel was gevallen toen hij mijn bericht had gelezen. Hij wou gelijk afspreken, en ik ook natuurlijk. En na 35 jaar zag ik hem dan weer, Siene Brandenburg. Op 2e paas dag kwam hij met zijn zoon naar ons toe. 11.00 uur hadden wij afgesproken. Hij is tot ongeveer 23.45 uur gebleven, en het was een top dag. Wij zijn naar de oude buurt gegaan en hebben in het trapportaal gekeken. In de avond zijn wij naar de Chinees gegaan, echt gezellig. Siene is niets veranderd, nog steeds een erg lieve jongen. Waar wij het al niet over hebben gehad. Er moet een site komen met foto's van vroeger en nu. Ik ga er voor zorgen, en misschien zijn er dan nog meer mensen die reageren. Ik heb van Hannie Doesburg vernomen dat ook Edie Splinter een paar jaar geleden is overleden. Nou mail ze: fjpieters@zonnet.nl

Visitor

Siene Brandenburg

Nou hier komt het, ik heb mijn jeugd ook op de Tugelaweg 114 1-hoog doorgebracht. Wat een mooie tijd was dat (sentimenteel toch). Samen met families als Brouwer, Van Schie Vermeer, Van Buiten, Lodder... Kerstbomen bij de lantaarnpaal verbranden en ga zo maar door. Leuk, leuk...

Visitor

Frans Pieters (3-8-1956)

Ik ben geboren op nummer112 1-hoog. Ik had daar veel vriendjes (Ronnie Bouwknecht, Hans van der Oort, Edie van Schie, Jan Brandenburg.) Tussen 1965 en 1980 hebben wij onze jeugd hier doorgebracht, Jan en Edie zijn rond 1980 overleden aan heroine. Ron is toen ik 12 was ongeveer (wij zaten op korfbal Victoria) verhuisd naar Brabant. Ik heb hem nooit meer gezien. Op de zolder van Ron hebben wij nog veel spullen uit de oorlog gevonden, zoals Duitse en Franse helmen. Nou wie kent mij en wil reageren. Groetjes Frans (fjpieters@zonnet.nl)

Visitor

Bert Frankevoort

Ik heb van 1944 tot 1975 gewoond op de Tugelaweg 78 3-hoog, dat is het enigste stukje Tugelaweg dat dwars op de spoordijk staat, we hadden dan ook een schitterend uitzicht richting Muiderpoortstation. Er was in 1944 niets meer te eten of te stoken. Ik was toen negen jaar en we begonnen met het kleinzagen van de deuren op de zolderverdieping (voor het noodkacheltje) en vervolgens (de oudere jongens en mannen) werden de vloeren van de leegstaande (joden-)woningen gesloopt en daarna de kozijnen en de deurposten. Na een paar maanden konden we dwars door de gesloopte huizen de speeltuin zien in de Joubertstraat. Eten kregen we uit de gaarkeuken, die stond aan de kop van wat nu de Populierenweg is, vlakbij het viaduct over de Beukenweg. Naderhand zijn de panden gesloopt en vervangen door nieuwbouw. Op de hoek was bakkerij Verdoner (na de oorlog) en daar was het zondags altijd enorm druk want dat was een joodse bakker dus daar kon je op zondag vers brood kopen. Wij kwamen er wonen in 1944 vanuit hengelo in Overijssel. Mijn moeder ging naar het buro herhuisvesting en daar kreeg ze een enorme bos sleutels, allemaal van voormalige jodenwoningen en die man ze: "Zoek er maar eentje uit." Begane grond was een snoepwinkeltje, DE KINDERVRIEND, waar de jeugd in het speelkwartier snoep kwam kopen. Er was trouwens nog wat bijzonders met ons portiek, de rechterhelft was Tugelaweg 78 en de linkerkant Christiaan de Wetstraat 2. Dit zijn wat dingen die mij te binnen schoten bij het lezen van de verhalen over de Tugelaweg.