Het Lozingskanaal

Verteller: Henk Penseel
Auteur: Henk Penseel
Zeeburgerdijk, Lozingskanaal, Indische Buurt

Je schrok inderdaad wel eens als je een klein drolletje langs zag drijven.

 Het Lozingskanaal bij de brug naar de Veelaan, eind jaren '50.<br />Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Het Lozingskanaal bij de brug naar de Veelaan, eind jaren '50.
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Als ik twee hoog uit het raam keek bij mijn oma en opa op de Zeeburgerdijk nummer 3, boven het café, kon je 's avonds soms twee man een putdeksel zien oplichten op de brug. Ze draaiden dan aan een grote dikke stok die aan een ijzeren staaf zat, die ze in het midden van die put hadden gezet. Maar als je onder de brug keek, zag je de sluisdeuren langzaam dichtgaan. Daar werd het Amsterdamse grachtenwater met alle uitwerpselen van duizenden Amsterdammers tegengehouden en kon het niet het Lozingskanaal in. Een simpele naam voor een kanaal, maar wel logisch. Wie vindt het leuk om daarin te zwemmen? Wij dus. Eerst moest ik leren zwemmen. Ik begon in het Vijfcentenbad, maar haalde m'n diploma in het Sportfondsenbad-Oost. Sommige jongens vonden het prachtig om zich te laten meeslepen met die vaak diep in het water liggende baggerschuiten, zich even met blubber in te smeren en helemaal grijs terug het water in te duiken. Je schrok inderdaad wel eens als je een klein drolletje langs zag drijven. Maar op dagen dat je met warm weer lekker in het water zwom, dacht je daar niet aan. In onze tuin, over het muurtje hangend, kon je ook de bootjes voorbij zien komen, die op weg waren naar het Nieuwe Diep, het IJ of door de Oranjesluizen naar het IJsselmeer. Het gemaal op de Zeeburgerdijk pompte het water door het Lozingskanaal en wij zwommen er in, visten er uit en keken er naar.

Alle rechten voorbehouden

9501 keer bekeken

42 reacties

Voeg je reactie toe
agathavandennoord@hotmail.com

Herkenning

Bij het lezen van zoveel nostalgie en het herkennen van namen: Leo Pruis, Babs Bakker, Gerrie Bodde, ben ik verheugd dat er nog zoveel herinneringen gedeeld worden...
Ik ben in 1945 in de Makassarstraat nr. 6 1 hoog geboren en heb daar 21 jaar gewoond.
De zus van Babs, Willy Bakker zat bij mij in de klas.
Rolschaatsen op de Zeeburgerdijk waar nog geen auto's waren, spelen in het Zuiderzeepark, vooral 's avonds...
Heerlijke tijd!
Agatha van Riemsdijk

Henk Penseel

Jan Enthoven en Gerrie Bode

Jan,
een deel van de familie Bode is op de dijk gebleven. Meneer Bode, die een houten been had, is al lang overleden. Corrie, het jongere broertje van Gerrie Bode, woont nu op het einde van de dijk en kijkt nog uit op het Lozingskanaal aan de achterkant en aan de voorkant op de Gorontalostraat. Corrie was in zijn kinderjaren een soort Jantje Smit. Maar toen was er nog geen playback show of Idols om beroemd te kunnen worden.

null

jan enthoven

Henk,
Bij toeval op deze side gekomen en de verhalen doen bij mij ook alle herinneringen
weer tot leven komen.
Ik woonde op het zeeburgerpad t/o 47 op een woonboot van af 1953 tot 1963 we hebben samen nog wel op het jodemanusie de nodige avonturen beleeft.
Verdere namen gerrie bode zeeburgrdijk
Alois ?? woponde boven de garage op de dijk
De jongens uit de gorontalo straat bob en wim wagner leenderd schrekker en ferry ferdinadus
Leuke verhalen ga zo door.
Op een van de fotos staan mijn buurvrouw met een van haar 5 dochters de fam. Kramer.

Groeten Jan Enthoven 1945 ( rooie)

null

Joop

Hallo Henk,
Klopt het dat jij in de sixtees manager was van de Amsterdamse band "Bobby Green Selection".
Zo ja, ik heb er een aantal vragen over.
Zou je me a.u.b. willen mailen .
joophobbema@live.nl.
Alvast bedankt.

Christina Mercken

Betsie Kromwijk van Berkel

Hallo beste mensen, Bij het verhaal van Albert over het lozingkanaal word er gevraag hoe of de achternaam was van de haringman Ko. Dat was volgens mij Ko Bakker. Ik hoop dat het juist is. Groeten, Betsie Kromwijk van Berkel

null

Albert

Hallo Henk,
Beetje late reactie maar ik ben nl op zoek naar wat historische informatie over de buurt. Ik ben ook een oud 'Oosterling' en herken niet alleen wat jij schrijft maar bijv ook de reactie van Nico. Die plek waar hij ging zwemmen noemden we 'Het Gele Hekje' - inderdaad tegenover de fabriek van Kips. Het was daar niet ongevaarlijk want er was veel verkeer van kleine sleepbootjes door die sluis.
Het badhuis was toen nog in gebruik en als je over de brug naar de Zeeburgerdijk liep zag je een buis waar het zeepwater uit liep - het lozingskanaal in.
Naast het badhuis stond en staat nog steeds de molen. Eind jaren vijftig - begin jaren zestig had die molenaar twee bloedmooie dochters - Sannie en Jannie - waar iedereen wel verliefd op was.
Op de hoek van de Dageraadsbrug - in de schaduw van de molen - stond de haringkar van Ko ? ( weet iemand z'n achternaam nog?) en aan de overkant was de buurtbioscoop 'Odeon'.
Rondom de molen lagen echte kinderkopjes en als rotjongetjes was het voor ons geen grotere lol dan die zo ver mogelijk in het water te gooien om te zien wie de mooiste plons maakte!
Groeten
Albert

Een bezoeker

Eric Scholten ,1961

Nu na 47 jaar aan het zeeburgerpad ,ik woon nu op de boot van mijn ouders ,vermaak ik me nog steeds op en in het lozingskanaal.
Ik gooi me hengel geregeld overboord ,gaat als het echt warm is toch ook nog zwemmen in het kanaal ,en lopen zelfs zoetwaterkrabben langs de kant dus het water is hier (schoon).
Ook mijn kinderen gaan hier een prima leven krijgen ,en zal ze hier bijbrengen wat ik hier zelf ook allemaal heb uitgevreten ....
De bedrijven aan het Zeeburgerpad zijn er ook nog steeds ,ondanks wat kleine wisselingen van handel en matriaal blijft het hier toch gezellig .....

Een bezoeker

Leo Pruis

Ja Nico
Wat jij verteld komt me bekent voor allemaal.Ook ik heb een blauwe maandag bij Madjoe gevoetbald,dat moest ik ook wel want mijn vader was een van de oprichters.Maar dat was gauw over hoor want Ik wauw een bal koppen maar kreeg die veter op mijn hooft,nou toen was het voor mij genog.Ben toen gaan korfballen en dat ging me veel beter af.Ik woonde ook op de zeeburgerdijk 128 2hoog recht tegen over het landje waar wij altijd voetbalde.
Groeten Leo

Een bezoeker

Nico Ooyman

Hallo Allemaal

Leuk om weer eens in het verleden te kijken, Ik woonde op de Zeeburgerdijk 64 twee hoog, en ik heb een prachtige jeugd gehad vind ik.
Ik weet ook nog van het Jodemanissie en ik weet nog dat ze daar ringslangen vingen, die sisten vervaarlijk, ik weet dat iemand er een in een vuilnisbak had, ik was doodsbang.
Ik speelde veel bij het abatoir, hielp met varkens uitladen, en ik zwom bij een sluis met een reclame van Kips geloof ik , ik sprong en later dook ik zo naar beneden , ik schaatste ook op het Lozingskanaal, en kwam ook bij het Amvj gebouw en was tamboer , ik voetbalde ook een blauwe maandag in Madjoe.
En altijd op straat voetballen.
Af en toe stoppen voor een auto.
wat een tijd.

groeten Nico

Een bezoeker

Robert

Volkomen af van het onderwerp, excuses daarvoor. Maar ik vind hier plotseling iets over de hubbub club van het Spinoza. Momenteel zit mijn dochter daarop en had ik hoop op wat inzicht in het archief, maar dat bleek niet aanwezig. Althans niet wat betreft mijn wens: heeft John Mayall opgetreden in deze club? Van Morrison was er, met de Blizzards.
Maar eenmevrouw Tiessens-Maes -haar man zat in die tijd op het Spinoza- hoorde van haar man: "Vergissing met Van Morrison is erg weinig waarschijnlijk.
Maar het was een aangekondigd concert van Cuby and the Blizzards, niet in eerste instantie van John Mayall; hij speelde een tijdje mee en/of een antal eigen nummers (omdat hij bij hen op bezoek was = tenminste dat is de reden die Germ zich nog herinnert) in tegenstelling tot het niet gepland optreden-in de Hubbub Club dat behoorlijk indruk heeft nagelaten"

Ik wist geen andere manier om Dick Ruijsenberg of Henk Penseel te benaderen.
Hopelijk krijg in na 30 jaar uitsluitsel.
Hartelijk dank
Robert

Een bezoeker

Jo Haen (verhalenverzamelaar)

Beste heer Haagsma, In het boekje Indische Buurt, van Seeburgh tot Zeeburg lees ik het antwoord op uw vraag: Er zijn grote problemen (eind 19e eeuw) met de waterverversing in de grachten van Amsterdam. Dit heeft te maken met de gewijzigde waterstand door de aanleg van het Noordzeekanaal. Daarom wordt besloten om een Lozingskanaal aan te leggen en een stoomgemaalinrichting bij Zeeburg te bouwen. In 1892 is het Lozingskanaal geheel voltooid en is de oude Zeeburgerdijk door twee waterwegen definitief opgedeeld. Hierdoor ontstaat tussen het Lozingskanaal en de Nieuwe Vaart, op de as- en vuilnisbelt, het Zeeburgerpad.

Een bezoeker

Ria

Hallo Arie, het heette Lozingskanaal en liep tot de Funenmolen. We schaatsten er altijd op, konden altijd ver doorschaatsen. Heerlijk die nostalgie van vroeger. Vr.groeten Ria

Een bezoeker

Arie Haagsma

Geachte, Het Lozingskanaal, werd dat zo genoemd vanwege het vele afval en lozingen? Of had dat ook die naam? In afwachting, vr gr Arie Haagsma.

Een bezoeker

Leo Pruis

Hallo allemaal, ik heb een bericht ontvangen van de webredactie of alle oud Archipellers hun verhalen zouden op willen sturen naar het geheugen van oost. Ze willen dan voor ons een eigen stukje website maken.

Een bezoeker

Ron Bijtelaar

Ik heb met mijn bandje The Rhythmics veel gespeeld in Ficadas, samen met bassist Chris Veenstra, gitarist Rik Lobberegt en drummer Hans Merks. Heeft iemand misschien fotomateriaal van deze band en/of Ficadas?
www.ronbijtelaar.nl

Visitor

Dick Ruijsenberg

Ik ben in 1948 geboren in de 2e Ceramstraat, maar de meeste tijd van mijn jeugd was ik op de Zeeburgerdijk omdat daar mijn familie woonde en natuurlijk ook mijn neef Jan Heukelom. "Uitvalsbasis" was de rijwielstalling/fietsenmaker van mijn tante Annie Kap die gerouwd was met "ome Piet". Hij stond van 's morgens 6.30 tot 's avonds 22.30 op zijn klompen in de stalling. Jan en ik speelden veel op het terreintje aan de overkant waar de zandauto's van "TERRO", dat waren oude leger auto's, werden geladen. Er stond een grote trechter en een kraan die het zand uit de schepen haalde en in de trechter gooide. Bij Ome Piet pikten we dan wat pertreleum om fikkie te stoken. Later, in 1954, zijn we verhuisd naar het Archimedesplantsoen. Maar de Zeeburgerdijk bleef heel erg belangrijk want "de kerk" had een houten gebouw vlak bij de kruising met de Soembawastraat waar elke vrijdag of zaterdag een live band speelde. We waren daar kind aan huis. Wally Tax is daar ook nog wel geweest. Verder speelde veel de band van Wim van Loenen maar ook The Oobsessions waren er welkom. Weer later in 1966 hebben mijn neef Jan en ik veel kontakt gehad met Henk Penseel en Carl van Pel. We zijn vaak bij Henk zijn ouders thuis geweest om de volgende "Hubbub Club" avond te bespreken. Eerst voorzichtig begonnen in Ficadas en later bijna om de week in het Spinozalyceum aan de Peter van Anrooystraat. Toen kon dat nog, feestvieren met een paar honderd jongeren zonder beveiligers, uitsmijters en bewakers. En eigenlijk nooit rotzooi. In Ficadas was het hoogtepunt denk ik Q 65, in het Spinozalyceum Van Morrison. Ik heb hem nog afgehaald van Schiphol met een eigengemaakt document. vanwege balstingschulden mocht de groep Them niet meekomen, Henk Penseel heeft toen The Blizzards geregeld (zonder Cuby), een hoogtepunt. Ja ook ik denk nog altijd met heel veel plezier aan die tijd. Ook dat Henk en Carl bij het begin van De Hubbub Club de voorzienigheid hadden om de Loosdrecht festival winnaar The Exeption voor 7 avonden te boeken. Na 3 keer optredens waren ze in Nederland zo bekend dat ze elders voor een veelvoud van de gage konden spelen. Maar ze zijn alle avonden geweest. Robby als (drugs)zanger en met natuurlijk Rein van de Broek. Een groot misverstand dat laatst weer opdook is dat The Exeption is opgericht door de onlangs overleden Rik van der Linden. Rik was getrouwd met een zusje van een vrindinnetje van mij en ging op mijn uitnodiging een keertje mee naar de Hubbub in het Spinozalyceum. Daar maakte hij in de kleedkamer/klaslokaal kennis met The Exeption. Daar ontstond het idee om Rik een keer met zijn orgel mee te laten spelen. En toen is het "klassieke" ontstaan. Eigenlijk vond ik het oerwoudnummer met Robby veel beter, maar helaas moest Robby (een beetje gedwongen) afhaken. Rein ben ik nog vaak tegengekomen toen hij eigenaar was van De Jonge graaf van buren in Hilversum, waar ik nu al bijna 30 jaar woon. Als ik weer eens in Amsterdam ben en door de Indische buurt rij, komen heel veel goede jeugdherrinneringen boven, ook over de tijd van 1972 tot 1978 toen ik in de 1e Atjehstraat woonde.

Visitor

Leo Pruis

Hoi Henk, Wat een verhalen over vroeger dan vind ik prachtig om allemaal om dat te lezen. Weet je nog dat als we gingen schaatsen en dat jouw ouders altijd met soep klaarstonden? En weet je ook nog toen de korfbalclub uit Zeist een weekend kwam? Toen waren we bij jouw thuis en zijn bijna niet naar bed geweest en hebben midden in de nacht gezwommen. En dan ook nog die kop wetstrijden onder het poortje van de Makassarstraat, geweldig was dat. Met Martin Bakker onverslaanbaar. En wat leuk dat Dabs ook een stukje heeft geschreven. Dat was mijn buurmeisje, want ik woonde op 128. En wat ik ook veel lees is dat er veel naar Almere zijn vertrokken. En met recht wat Babs zegt: waar is de tijd gebleven?

Visitor

Babs de Leeuw-Bakker

Hallo Henk en alle andere bekenden uit die goeie ouwe tijd, want zo herinneren we ons onze jeugd toch. En natuurlijk waren er ook wel dingen die je als kind niet leuk vond. Al met al heeft het ons wel een waardevolle basis voor ons verdere leven gegeven. Je hebt gelijk Henk, we waren zoals dat heette een écht (groot) katholiek gezin. Dat de buurt verder rood was merkten we niet zo. De vriendschappen (mijn moeder b.v. met mevrouw Schreuder), de belangstelling en de betrokkenheid met het wel en wee van de mensen waarmee je samen in de buurt woonden, die staan me nog heel goed voor de geest. We zijn met z'n allen naar de tentoonstelling in het Historisch Museum geweest en het was een feest van herkenning. Het grappige is weer dat we daar mensen tegen kwamen die familie van jou waren en wat binden leuke herinneringen dan weer makkelijk. Ga op zoek naar een foto!!!

Visitor

Henk Penseel

Babs, je schrijft heel beeldend, waardoor mijn geheugensporen weer opgefrist worden. Jullie waren een echt RK-gezin (met z'n zevenen) in een toch overwegend 'rooie buurt' en gingen daardoor ook naar een andere lagere school dan de meesten van ons. Toch heb ik foto's nodig om me al die gezichten echt weer voor de geest te halen.

Visitor

Henk Penseel

Nettie uit de Niasstraat, wat leuk dat je hebt gereageerd. Ik zat nog op de lagere school toen ik een keer meemocht naar een pinksterkamp van Archipel, waar jij en Wil Kraan ook waren. Mijn moeder, tante Co, was leidster van jullie groep. Iedereen sliep op het stro. Ik herinner me daar niet zo veel van, wel van onze eigen pinksterkampen. Doe de groeten aan de Archipellers in Almere.