Speeltuin Gerardus Majella

Verteller: Laurens Windig
1 Fan
Indische Buurt

Jullie hebben geen kruisje op je voorhoofd, dus dan ben je niet katholiek.

De destijds katholieke speeltuin. De poort van de speeltuinvereniging die dichtbleef voor niet-katholieke kinderen.

De destijds katholieke speeltuin. De poort van de speeltuinvereniging die dichtbleef voor niet-katholieke kinderen.

Alle rechten voorbehouden

Het is toch vreselijk als kinderen niet in een speeltuin kunnen spelen omdat ze niet katholiek zijn. In de Tidorestraat is nog steeds de speeltuin. Gelegen in het midden tussen de huizenblokken Kramatweg, Sumatrastraat, Sumatraplantsoen en Tidorestraat. Toch probeerden wij als niet-katholieken iedere keer maar weer binnen te komen. De speeltuin was afgesloten door twee grote hoge hekken en werd door een speeltuinbeheerder bewaakt. Als er een groepje kinderen voor het hek stond en aan de grote trekbel trok kwam de beheerder met zijn grote bos sleutels het hek openmaken. Met kloppend hart hoopten wij dat de speeltuinopzichter ons deze keer toch wel eens naar binnen zou laten gaan. Maar nee hoor, hij deed het haar van ons voorhoofd naar achteren, keek daar heel geïnteresseerd naar en zei dan: “Jullie hebben geen kruisje op je voorhoofd, dus dan ben je niet katholiek en mag je er niet in”. Hij wist exact welke kinderen wel of niet lid en katholiek waren. Hij selecteerde ze en duwde ze dan via hun tengere ruggetjes het half geopende hek door naar binnen. De beheerder was niet onvriendelijk. Hij had een goedig gezicht, boos konden wij op hem niet worden maar op wie dan wel ? Wij kinderen begrepen er niets van: een speeltuin is toch voor iedereen.

Alle rechten voorbehouden

5194 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Speeltuin Tidorestraat Foto: Stadsarchief Amsterdam

Speeltuin Tidorestraat Foto: Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

22 reacties

Voeg je reactie toe
Hans Beijer

Speeltuin

Wij, niet katholiek, woonden in de jaren 50-60 op de Kramatweg 70, benedenhuis. De naam Adrichem klopt. Het rammelen aan die poort staat me helder voor de geest: "Meneer Adrichem, ópen!" En dat deed hij niet vaak.We groeven in het zand kuilen tot we in het grondwater stonden: verboden. Ik ben er van het glijbaanplateau gevallen: tand door lip. Ach ja. Het urenlange repeteren van die drumband in het houten speeltuingebouw dreunde de zaterdagmiddag van het hele woonblok aan flarden. Mijn vader mocht later met zijn Amstelbrommer door die poort en het zand naar een door hem gemaakte deur in de schutting om zodoende het ding in onze schuur te stallen. Via de voordeur van de woning was dat onmogelijk. Zodoende had hij de speeltuinsleutel. Ik was toen al te oud om daar te spelen.

peter splinter

speeltuin

Wij , mijn broer wim en ondergetekende al tijd in de vakantie`s daar naar toe, verschrikelijk was dat, voor een paar dagen is het leuk, maar week in en week uit, niet zo leuk vondt ik dat, ja toen ik op de drumband kwam, dan zag ik de speeltuin met heel anderen ogen, toen was het tof, ik geloof dat de speeltuinopzichter de Hr.Adrichem was, zeker weet ik dat niet meer.
Veel heel op het jodenmanissie gespeeld.