Afscheid van de kleuterschool op het Timorplein

Verteller: Laurens Windig
Auteur: Laurens Windig
5 Reacties
Indische Buurt

Het was voor mijn kinderlijk oog een behoorlijk groot feestgebouw.

Bavohuis Het Bavohuis aan de Sumatrastraat.<br />Foto: Gemeente Archief Amsterdam

Bavohuis Het Bavohuis aan de Sumatrastraat.
Foto: Gemeente Archief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Het jaarlijkse afscheidsfeest voor de kinderen die de kleuterschool verlieten en naar de lagere school gingen vond plaats in het Bavohuis aan de Sumatrastraat hoek Borneostraat. Het was voor mijn kinderlijk oog een behoorlijk groot feestgebouw.
Het was vreselijk spannend. Vorig jaar werd Sneeuwwitje opgevoerd en dit jaar was de beurt aan Assepoester. Het toneelstuk werd door het onderwijzend personeel gespeeld !
Juffrouw Zijp speelde Assepoester, Juffrouw Joeke was de boze stiefmoeder en juffrouw de Bruin (hoofd van de school) speelde voor page. Wie de andere rollen speelden ben ik vergeten.
Als het doek openging zag je direct dat Assepoester het koper aan het poetsen was.
Ze bekeek de potten dan nog eens vanaf een afstand en ging poetsend verder met de woorden: “Ik moet altijd het nare werk doen !” Die scène vergeet ik nooit en heeft waarschijnlijk veel indruk op mij gemaakt. Het zal nu ongeveer vijftig jaar geleden zijn.

Alle rechten voorbehouden

2770 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Rijksschool (Chr.Kleuter Onderwijs) Kinderen van de Chr.kleuterschool aan de Zeeburgerdijk. Er was ook een ingang op het Timorplein.<br />Foto: (1926) Stadsarchief Amsterdam

Rijksschool (Chr.Kleuter Onderwijs) Kinderen van de Chr.kleuterschool aan de Zeeburgerdijk. Er was ook een ingang op het Timorplein.
Foto: (1926) Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

5 reacties

Voeg je reactie toe
Anneke Koehof

Afscheid van de kleuterschool

Beste Lilian,

Je bedoelt mevrouw Zwager en ze woonde inderdaad daar waar jij beschrijft. Op nr. 13!

Ik was daar vaak, vlak voor uitvoeringen in het Bavohuis gaf ze daar extra bijlessen. 

Later heb ik de balletlessen van haar overgenomen. 

Zie mijn serie verhalen over Flevo. 

Hartelijke groeten!

Anneke 

Lilian Oeloff

Balletles

Toneel voorstelling van Flevo. Balletles van ik dacht Mevr Jager zij woonde in de stille Javastraat vlak bij het Javaplein. Veel wezen kijken. Mijn oudste broer speelde altijd mee. Net als Japie Timmerman. Mooie tijd.

Sjanie Boomgaard

Hillbillies

Op een feestavond van Flevo. Ik vormde met mijn broers Johan, Paul en Ed samen The Hillbillies. Mijn moeder had dit bedacht. We zongen bekende liedjes waarop mijn moeder dan andere teksten schreef. Ik was denk ik jaar of 10 of 11.

Nelly Boven

Kleuterschool Timorplein

Ook ik heb op deze school gezeten hoofd juf de Bruin zij had altijd haar haar in een knot op haar hoofd en noemde  mij keukenruit omdat ik ruite jurkjes droeg, verder weet ik weinig mijn ouders hadden een melkzaak in de Borneostraat daar weet ik weinig  ik ben van 1943 en we zijn waarschijnlijk verhuisd  toen ik 6jaar was naar de Retiefstraat, als iemand mij kent zou ik daar graag meer van horen.Vast bedankt

Tino Bakker! Hoogkarspel

Bavohuis en Toneelvereniging Monty, later Streven naar Kunst

Het Bavohuis had een toneelzaal waar mijn vader Cor Bakker, oom Ton (Teun
) en hun vriendenclub hele reeksen toneelstukken instudeerden na de oorlog. Detectives, klassiekers van o.m. Herman Heijermans, stukken over Indiëgangers, Russische stukken. Het kwam allemaal voorbij. Mijn nichtje Elly en ik gingen vaak mee. Niks leuker dan onder het toneel op zoek te gaan naar requisieten en decorstukken en ons eigen spel te spelen. Kijken door het souffleurshokje naar wat zich op toneel afspeelde. Spannend. De uitvoeringen waar naartoe werd geleefd waren geluksmomenten voor de hele familie. Maar er werd tussen de acteurs en actrices ook geflirt onder elkaar, met alle gevolgen van dien opnget thuisfront. De tijd na de tweede W.O. waarin talloze huiskamerclubjes ontstonden, uitmondend in een weergaloos bruisend verenigingsleven toen 'alles weer mocht' en iedereen druk bezig was met de Wederopbouw, werken aan werk, gezinnen stichten. Toneelspelen gaf heel lang ruimte tot zelfontplooiing en -bevestiging, al was het maar bij wijze van spreken tussen de schuifdeuren. Jaren later werd de term 'amateeltoneur' een gevleugeld woord in onze familie als een prestatie qua dramatiek te tenenkrommend voor woorden werd.