Door van de Tidorestraat

willie

Wat leuk die reactie van willie.Weet niet of je ons nog herinnert maar wij jullie wel.We wonen tegenwoordig in Heemskerk en m.n moeder naast me .Ze is 97 jaar en weet alles nog prima te vertellen.M.n zuster woont in Belgie en m.n broer in amsterdam in een gezinsverv, huis.Leuk deze reactie .Groeten van ons .Marion

Re: tidorestraat

mariondeboer-schreuder:
in de 50-60 jaren kwam ik altijd bij de fam.nadort.Ze woonde in het laatste stuk vlak tegen het park aan.Het waren kennissen van m.n ouders en ik liep dan woensdagmiddag van het linnaeushof naar de tidorestraat om televisie te kijken.ze woonde boven schuin t/o de speeltuin Erg lichte woning met een waranda er achter.Ze hadden 3 kinderen .peter.ronnie en een dochter[naam ben ik even kwijt]

Ik ben de dochter van fam.Nadort(Willie). Woon nu in Vaassen op de veluwe

tidorestraat

in de 50-60 jaren kwam ik altijd bij de fam.nadort.Ze woonde in het laatste stuk vlak tegen het park aan.Het waren kennissen van m.n ouders en ik liep dan woensdagmiddag van het linnaeushof naar de tidorestraat om televisie te kijken.ze woonde boven schuin t/o de speeltuin Erg lichte woning met een waranda er achter.Ze hadden 3 kinderen .peter.ronnie en een dochter[naam ben ik even kwijt]

Tidorestraat.....

Op de foto van de Tidorestraat bij bakker Salentijn tegenover drogist Königel, staat een Volkswagen 1200 een vuurrode met het kenteken J X - 72 - 09. Nee niet leesbaar op deze foto, maar het was wel mijn VW-tje. Ik parkeerde meestal voor de deur van de familie Van der Maat, die op nr 42 in het benedenhuis woonden (met hun dochters Tinie en Sonja), net naast de bakker. Zelf woonde ik op nr 48 op 1 hoog met m'n zus Gré en m'n twee broers Frits en Reinier(ke). Wij hadden 2 tweelingen bij ons thuis, wie (her)kent ons nog....... Mij moeder en vader woonden er vanaf 1939, na het overlijden van mijn vader (1966) bleef m'n moeder er nog tot het laatst wonen, de sloop was toen al begonnen. De meesten verhuisden naar het al nieuw gebouwde gedeelte aan het Sumatraplantsoen (de Munnik, Van der Maat, de Melker, Lenger enz.) Mijn moeder ging richting winkelcentrum Osdorp en overleed daar in 1993.
Meer nieuws, laat maar horen wat je nog zou willen weten over 'onze' buurt van toen. Ik heb er tot 1969 gewoond.

foto

hoe komen jullie aan deze foto?
hij is door mij vader genomen , wij woonden op nummer 41.
grappig gr monique.

Re: Erg he?

Ricki:
Ik had het niet beter kunnen verwoorden Hans.Ook ik speelde in het havengebied, vissen op de brug naar het knsm eiland.Spelen bij de "verlaten" goederenwagons voorbij het abatoir.In de javastraat tijdens de uitverkoop LETTERLIJK iets voor een appel en een ei kunnen kopen.Er is echt niets meer van over en dat doet best wel pijn.Haten is een groot woord, maar ik hou niet meer van ons Amsterdam zoals het nu is, nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen.

klopt op de qruciusweg en bijna aan het einde stond aan de rechterkant de brug van een schip op de wal die was omgebouwd tot woning en helemaal aan het eindelings zat een groot bedrijf waar je aan de waterkant kon komen en dan kon je op die stijgers heel goed vissen
en bij het slachthuis ook op de qruciusweg zat een huiden verwerkings bedrijf dat stonk de pan uit echt niet te geloven
die hele bedoening is daar weg alleen de poorten staan er nog op het abotior zijn woningen gebouwd en op de stallenkant tegenover de ingang waar altijd de kermisklanten voor de winter hun opslag en bivag hadden alles is weg ook de kips leverwors fabriek het is triest het trotse pakhuis wat aan de kop van de weg stond is verbouwd tot woningen en als je naar echts ging dan kon je bij de brug het oude cafe aantraffen en het weeghuis de brug over rechts kwam je bij de echte havens oost bij varekanm en loosco en andere grote bedrijven daar en even verder het kolen depo en ach ga zo maar verder er is niks meer van over de fits enloopbrug over het rangeer terein ook weg en het graf van jantje wat er in mijn geheugen altijd had gestan heb ik ook niet meer terug gevonden en het is misschien verworden tot een kille gedenkplaat
mijn hele jeugd en hart liggen in oost en de havens oost de jeugdgroepen die je er had duf en smoky en de bromfiestcub wat llater de motorclub en de angels geworden is alles uit die tijd het enigge wat er echt is gebleven zijn de angels die op industrieterijn amstel hun plekje vonden maar zelfs dat sentiment of je het nou wel of niet goed keurd maakt niet ui maar zelfs dat moet nu verdwijnen
amterdam is niet meer mijn hart bloed en geloof mij ik kijk met wemoed terug en wil er eigenlijk niet meer komen maar ja je bent en bijft amsterdammer want ook dat zit in je gene en je bloed
groeten hans m van der sluijs

Re: Erg he?

Ricki:
Ik had het niet beter kunnen verwoorden Hans.Ook ik speelde in het havengebied, vissen op de brug naar het knsm eiland.Spelen bij de "verlaten" goederenwagons voorbij het abatoir.In de javastraat tijdens de uitverkoop LETTERLIJK iets voor een appel en een ei kunnen kopen.Er is echt niets meer van over en dat doet best wel pijn.Haten is een groot woord, maar ik hou niet meer van ons Amsterdam zoals het nu is, nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen.

klopt op de qruciusweg en bijna aan het einde stond aan de rechterkant de brug van een schip op de wal die was omgebouwd tot woning en helemaal aan het eindelings zat een groot bedrijf waar je aan de waterkant kon komen en dan kon je op die stijgers heel goed vissen
en bij het slachthuis ook op de qruciusweg zat een huiden verwerkings bedrijf dat stonk de pan uit echt niet te geloven
die hele bedoening is daar weg alleen de poorten staan er nog op het abotior zijn woningen gebouwd en op de stallenkant tegenover de ingang waar altijd de kermisklanten voor de winter hun opslag en bivag hadden alles is weg ook de kips leverwors fabriek het is triest het trotse pakhuis wat aan de kop van de weg stond is verbouwd tot woningen en als je naar echts ging dan kon je bij de brug het oude cafe aantraffen en het weeghuis de brug over rechts kwam je bij de echte havens oost bij varekanm en loosco en andere grote bedrijven daar en even verder het kolen depo en ach ga zo maar verder er is niks meer van over de fits enloopbrug over het rangeer terein ook weg en het graf van jantje wat er in mijn geheugen altijd had gestan heb ik ook niet meer terug gevonden en het is misschien verworden tot een kille gedenkplaat
mijn hele jeugd en hart liggen in oost en de havens oost de jeugdgroepen die je er had duf en smoky en de bromfiestcub wat llater de motorclub en de angels geworden is alles uit die tijd het enigge wat er echt is gebleven zijn de angels die op industrieterijn amstel hun plekje vonden maar zelfs dat sentiment of je het nou wel of niet goed keurd maakt niet ui maar zelfs dat moet nu verdwijnen
amterdam is niet meer mijn hart bloed en geloof mij ik kijk met wemoed terug en wil er eigenlijk niet meer komen maar ja je bent en bijft amsterdammer want ook dat zit in je gene en je bloed
groeten hans m van der sluijs

Erg hè... je buurtje uit moeten vluchten...

Niet alleen Amsterdam. Ook andere steden in Nederland. En niet te vergeten de steden in geheel west Europa, worden stap voor stap van hun herinneringen ontdaan en bedekt door 'n grote grauwe sluier...

Erg he?

Ik had het niet beter kunnen verwoorden Hans.
Ook ik speelde in het havengebied, vissen op de brug naar het knsm eiland.
Spelen bij de "verlaten" goederenwagons voorbij het abatoir.
In de javastraat tijdens de uitverkoop LETTERLIJK iets voor een appel en een ei kunnen kopen.
Er is echt niets meer van over en dat doet best wel pijn.
Haten is een groot woord, maar ik hou niet meer van ons Amsterdam zoals het nu is, nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen.

mijn oost

Amsterdam oost de parel die je was,
ze hebben je veranderd en dat komt echt niet te pas.
Een smeltkroes van de wereld dat ben je nu geworden,
en als ik door je straten loop dan lees ik alle gevelborden.
Reclame die ik niet begrijp in talen die 'ik' niet kan verstaan,
ik schud mijn hooft en loop maar door heel oost gaat er zo aan.
De straten verpauperen en het uitzicht is niet schoon niet meer mooi ,
mijn fijne en gezelligge oost wat eens zo heerlijk was viel aan verloedering ten prooi.
De huizen waren oud en en klein en moesten dus gesloopt ,
maar er kwam beton terug en dat is niet waar men op had gehoopt.
Een javastraat de insulindeweg het is mijn oost niet meer het is nu weg en ik zeg het nog maar weer,
het is zonde dat ik dit als oud amsterdammer die graag hier was zeghet maar weer de sfeer in oost is er beslist niet meer .
Men sloopt en renoveerd en bouwd heeft niemand dat dan nooit berouwd,
kijk dan hoe het is gedaan is er dan niemand meer de van mijn oost nog houd.
De havens oost waar wij veel speelde,
en ons geen enkele dag verveelde.
Het eiland van de knsm dede loodsen van de roggebrood,
daar staan betonnen blokken :huizen noemen ze dat maar mijn eiland is nu dood.
En de loodsen waar wij speelde de geur van koffie en cacau,
het stukgoed en de pellets waar is dat alles nou.
Huizen in nette rijen alles keurig net,
de beter gecitueerde die heeft men er nu neer gezet.
Pakhuizen werden flats want ze moesten er gaan wonen,
maar een echte amsterdammer duft zich van schaamte er nouwelijks vertonen.
Vroeger zat je in de avond met ze allen voor de deur,
de hele wijk die gezellig was vermengt met koffie geur.
Schiet een kanon nu af in de avond en je zal echt niemad raken,
dus dan vraag ik mij toch werkelijk af hoe de mensen en de kinderen zich hier nu dan vermaken.
Als ik nu mijn oost weer binnen rij en zoek waar ik geboren ben,
dan vind ik niets er van terug omdat ik niets herken.
Gelaten ga ik terug naar huis met de gedachten aan een
volgend keer,
dan is mijn oost zoals het er was misschien helemaal niet meer.

©hm.vd sluijs 2011