VAN GOGH JE GROETTE ME NOG
wij Franckendaelde park
groette oog in oog
jij met je hond
en ik de fiets
vannacht karde ik nog daar
je weet wel waar
zwaar over dat zelfde rode pad
langs de gedwongen bocht
die mij sterk liet voelen
dat jij er nog steeds ligt
onder waxine bloemenzee
waarop veel emoties dreven
en de indruk wekte
dat jijzelf niet bent gezwicht
teneergeslagen en verstoord ben ik
samen met jouw woord
onze vrije meningsuiting
is vermoord
ik loof je lef
en plak geen pleisters op mijn mond
maar schreeuw een halt toe
tegen de vergroving
ik groet je in stil
met onuitgesproken brokken
in mijn keel
tel weer tot tien zodat ik nu
alleen nog nuanceer
BERLAGE-BRUG 5 MEI 2008
"nog even " denk ik
staat er niemand meer
die hier in '45 stond
dan zijn ze ook gestorven
strijders en bevrijders
die juichend werden ingehaald
op opgeknapt oud oorlogstuig
rollend over straten
zie hun ridderorden opgespeld
nooit losgeraakt van het verleden
kijk ze gaan Amerikanen,
Canadezen
waarschijnlijk hun laatste rit
handwuivend links en
zwaaiend rechts
salueren net als toen
oog in oog met hen
die vrijheid kregen
met zo velen die alleen
van hebben horen zeggen
hoe onmenselijk het was
ik zie een vrouw die huilt
door tranen heen bedankt
jank zelf wat mee
gelukkig maar
dat ik de oorlog
niet heb meegemaakt
