Het bevrijdingsvlaggetje

Joop Jansen 1932

Beste Riet Balvert-de Groot, Leuk weer iets van een van de bekende namen te vernemen. Een vraag aan jou: Was een van de tantes, de Groot welke jij omschrijft als ongetrouwd, later niet getrouwd met de buurman v.d Wal na het overlijden van zijn vrouw? Groetjes Joop.

Riet Balvert-deGroot

Beste Joop Jansen, Ik heb dit stukje gekopieerd. Mijn moeder beantwoord hierin uw vraag over de fruitkarren:
Hallo alle bekenden uit de Wetbuurt. Ik ben Riet Balvert-de Groot, was getrouwd met Hen Balvert, zoals jullie in eerdere berichten hebben gelezen is hij een paar jaar geleden overleden. Wij woonden als kinderen in de Fahrenheitstraat 58 naast Oom Bertus Dweelaard de melkboer, met mijn vader, moeder, broer Louis (ook overleden) dan ik en nog 5 zussen. Mijn vader Jaap de Groot, voor vele Ome Jaap, was bakker en reed met paard en wagen door de buurt (Bakkerij de Hoop) om brood bij de klanten te brengen, mijn zus Ada liep jarenlang met hem mee, later hebben zij ook nog een winkel gehad in de Middelhofstraat.
Wat leuk om al die bekende namen tegen te komen en 't horen van al jullie verhalen. Frankendaal was ook voor ons een bekend gebouw met daar achter de speeltuin. Allerlei clubjes had je in Frankendaal. Later toen wij groter waren was er op zaterdag avond de soos en kwamen we elkaar weer tegen. In een van de verhalen werd gesproken over de Fam. De Groot uit de Reaumurstraat 42, dit waren mijn Opa en Oma met hun 2 ongetrouwde dochters, Tante Coob en Tante Door. Hiernaast woonde Louis en Henk de Groot (allebei overleden). De naam van Wout de Groot kwam ik ook tegen, hij had een zus Mientje, dit is geen familie van ons, zij woonde op nr. 48. Er werd ook gevraagd aan Jack Balvert of die fruitkarren van hem waren, Leidseplein wel daar staat nu zijn dochter en een kleinzoon van hem in, en de kar in de Leidsestraat-Herengracht is van zijn zoon Ger.
Zelf woon ik al jaren in Almere, waar ook twee van onze kinderen wonen. De derde woont in Harderwijk.

Joop Jansen 1932

Beste Jac Balvert, Misschien ben ik wat te gehaast, maar mijn vraag aan jou of die twee verkooppunten, Leidsestraat hoek Herengracht en op het Leidebosje of die van jou zijn, heb ik nog steeds niet bevestigd gekregen. Graag een antwoord daar ik mijn jongens iets op de mouw speld dat misschien niet klopt. b.v.d Joop.

Joop Jansen 1932

Toon v Diemen, ik werkte in het jaar ±1954 bij installateur Delo op het Ceramplein en hadden de Velie gashaardenfabriek in onderhoud. Ik moest er heen voor verschillende onderhoudsbeurten en trof daar Toon aan die zijn werkzaamheden was het ontvetten van verschillende metalen onderdelen die later werden gemoffeld. Hij heeft voor mij mijn 5/8 buigijzer verchroomd, wij werkten toen nog met ijzeren pijp. Dat ontvetten werd met tri gedaan en was zeer giftig, mag vandaag ook niet meer gebruikt worden, hij kreeg dan ook een liter melk per dag en wist de directie wel waar ze mee bezig waren.
Ik werk nu bij installateur Gordijn op de Bloemgracht en wie zie ik op de gracht? Toon. Hij is in de bouw gegaan en jaren later zag ik hem in de nieuwbouw van Osdorp met Wim Meulenburg en zo verstreken de jaren en werk ik bij de stichting verpleeghuizen Amsterdam. Een van onze huizen stond op de Mauritskade en wie zie ik weer? Toon, hij was bij zijn schoonmoeder op bezoek. Wij plegen nieuwbouw in Slotervaart en tijdens de bouw, wij waren daar gaan kijken hoe de werkzaamheden vorderden, en wie zie ik daar weer? Toon.
Hoe gek de wereld in elkaar zit, een ander van vroeger zie ik nooit en Toon komt altijd en nu weer in mijn leven voorbij. Wij zijn nu oude kerels geworden en genieten van onze pensioen, kijken met plezier terug naar onze jeugd. Groetjes en goede gezondheid ook voor je vrouw, Toon. Joop.

Joop Jansen 1932

De wereld is klein! Mijn vrouw en ik hadden een busreis geboekt en in ons gezelschap hadden wij de fam. Papegaai, waar wij zo'n beetje mee optrokken. Tijdens ons diner hadden wij een gesprek over onze jeugd en ik vertelde dat ik in de Schalkburgerstraat ben geboren, schuin boven de rechte poort. Zo zei mevr. Papegaai: ik heb tijdens de oorlog naast de ronde poort van deze straat gewoon en wij moesten altijd tijdens de Duitse razia's in de gang onder de vloer zitten. Deze mensen zijn toch opgepakt en weggevoerd, maar dat verhaal zal ik U maar besparen. Ze hebben de oorlog overleefd. Wij praten verder, hebben het over de Wetbuurt, over de Reaumurstraat, over mijn broer Adriaan, dat hij nog eens verkering met een Nellie v.d Louw heeft gehad. Wat roept mevr. Papegaai: Die ken ik, zij woont nu in Helmond.
Zo zie je beste mensen,de wereld is maar klein, wij zitten in Noorwegen, hebben het over de Rransvaalbuurt en de Wetbuurt en komen uit bij Helmond, met mensen die wij amper een week kennen. Ik wil langs deze weg de groeten doen aan de familie Papegaai. Fam. Jansen.

Toon van Diemen

Beste Joop, Het is leuk dat ik opeens een bericht kreeg dat je op zoek bent naar mij. Ik heb een aantal verhalen gelezen en de herinneringen kwamen weer naar boven. Wat een tijd was dat he! Wim Meulenbrug is nog steeds mijn vriend en we zien elkaar elk jaar wel een paar keer. Wim heeft geen zus die Willie heet, maar Gerda (inmiddels overleden) en Jenny. Weet je nog dat bij Bertels oliefabriek waar een tank lijnolie was leeggelopen in het water en dat iedereen met lepels en ketels de olie uit het water haalde. Bij de Omval waar de Rijnaken volgeladen lagen met blokkies turf en hout, wij trokken deze dan van de boten af met een stokje en een spijker en trokken het dan in het water. Dan haalde we het eruit, deden het in zakken en brachten het naar huis. Als er geen boten waren, dan klommen we met zijn 5-en (Wim Meulenbrug, Jantje Willemsen, Karel Dammers, 1 naam ben ik even kwijt) over de schutting van Bertel waar de Duitsers al het hout en turf hadden opgeslagen. Dit hout en turf werd door de Duitsers gebruikt voor de generators van hun auto’s. Wij gooide het hout en de turf dan over de schutting en op een gegeven ogenblik kwam er een Duitser te voorschijn en toen klommen we gauw weer over de schutting. Alleen Jantje Willemsen die werd gepakt. Hij moest toen om de heuvel rondlopen en kreeg stokslagen. Ik zal wat meer herinneringen op papier zetten en vragen of mijn dochter dat de volgende keer mailt. Veel groetjes van Toon.

Joop Jansen 1932

Beste Hennie, Fijn dat je deze site gevonden hebt en dat jouw vader vandaag het geheel eens komt lezen. Hij (wij) zal heel wat herinneringen hebben over onze jeugd in de Wetbuurt. Zijn jeugdvriend is (was?) Wim Meulenburg en samen hebben ze in de bouw gewerkt, deze Wim had ook nog een zuster Willy, dacht ik. Vandaag doe ik je vast de groeten Toon! Joop.

Hennie van Diemen

Beste mijnheer Jansen, Ik ben net gebeld door mijn ouders, zij hadden van mijn nicht Ria Stricker-Jonker een kaart ontvangen met daarop het bericht dat u op zoek bent naar Antoon van Diemen. Toon van Diemen is mijn vader en hij vind het ontzettend leuk dat u op zoek bent naar hem. Hij heeft zelf geen internet, maar zal morgen bij mij langskomen om alle verhalen te lezen en u natuurlijk te mailen. Vroeger kwam ik als kind ook altijd in de Wetbuurt bij mijn opa en oma en heb daar leuke herinneringen aan. Met mijn vader gaat alles goed, hij is nu 76 jaar maar dat geef je hem niet. :-) Ongeveer twee jaar geleden heeft hij 2 hartoperaties gehad (de tweede door een fout van het ziekenhuis en was bijna kantje boord) maar is gelukkig weer fit en wel. Mijn ouders wonen niet meer in Holendrecht, maar alweer 22 jaar in Gein. Van alle broers en zussen zijn Bets en Mien nog de enige die over zijn. Met vriendelijke groet, Hennie van Diemen

Jo Haen

Beste Alwin, Volgens het etymologisch woordenboek betekent kluft: afhellende schuinte, kloof naast klucht, van klieven. Ikzelf kom uit Purmerend. Wij spraken ook over de klucht als we een helling opgingen. Het is dus een algemeen woord, niet speciaal voor die helling in de Wetbuurt. Ik zal zorgen dat er een andere foto komt en wel van die andere "kluft".

Alwin Müller

Hallo Jo, bedankt voor je reactie. Al lang vroeg ik me af waar het woord kluft vandaan kwam, ik kende dat woord alleen voor de inmiddels verdwenen stenen uitvoering; bovendien herlas ik onlangs een artikel over de Wetbuurt in "Ons Amsterdam" van januari 1988 door de Heer J.H. Huizinga, waarin sprake was van een tweede kluft (hij had het over "klucht"). Dat alles maakte mij nieuwsgierig. Ik zou het leuk vinden als je voor de genoemde foto kunt zorgen.

Jo Haen

Beste Alwin, Wat leuk, al die commotie over de Klugt. In het verhaal staat niet precies welke Klugt bedoeld was. De klugt op de foto is aan het einde van de Reaumurstraat, niet een echte weg, maar een klugt die op 'natuurlijke' wijze ontstaan is. Links hiervan (niet op de foto) is er wel een echte weg. Als deze klugt bedoeld wordt wil ik nog wel een foto daarvan maken. Laat het even weten. Jo Haen

Alwin Müller

Wellicht kan de maker van de foto, Jo Haen, ons de locatie van die (3e?) kluft onthullen?

Joop Jansen 1932

Beste Alwin, Ik begrijp niet helemaal de bedoeling van het onderschrift, moet dan "de tweede kluft naar de dijk" zijn. Deze kluft is niet de kluft welke naar de Celsiusstraat loopt. Gezien het winkelwagentje, moet deze kluft later onstaan zijn, in ieder geval dik naar de tweede wereldoorlog.
Waar deze kluft op uitkomt, misschien ook bij de Reaumurstraat, wie het weet mag het zeggen. Joop.

Alwin Müller

Dankzij Joop Jansen en Christina: het onderschrift bij de foto zou dus moeten luiden De tweede kluft naar de dijk ...

Joop Jansen 1932

Hallo Jac, Leuk om iets van jou te vernemen. Wij zaten allebei op dezelfde school in de IJselstraat en hardlopend liepen wij je broer Hen, Ben v.d Hulst als de school uitging naar huis. Jij hielp altijd Van Geene en Hen Gabbele. In '44 zijn wij naar Zuid verhuisd, maar tot dik na de oorlog heb ik nog in de Wetbuurt gespeeld en speelde ik met de jongens van Welman, die woonden op de Weesperzijde tegenover de schuilkelder. Als ik in de Leidsestraat wel eens kwam, bij de Herengracht en Leidschebosje, dan zie ik twee verkooppunten met je naam erop. Zijn die van jou? Jac, nog vele gezonde jaren en misschien tot ziens. Joop

Jac Balvert

Leuk om die bekende namen te horen. Hen is helaas overleden. Het zou leuk zijn als we elkaar eens konden ontmoeten, kunnen we ouden verhalen ophalen van alles wat we uitgehaald hebben. Allemaal de groeten

Alwin Müller

De 'Klugt" was toch de op/afrit van en naar de Weesperzijde? Weet iemand waar de benaming 'Klugt' vandaan komt?

Joop Jansen 1932

Beste mensen, Eind 1944 is ons gezin van de Wetbuurt naar zuid verhuisd en de Thomaskerk waar wij toe behoorden had er voor gezorgd dat ik elke dag bij de fam. Vlasman op de Zuidelijke Wandelweg warm eten kreeg. Elke middag ging ik door de Rijnstraat eerst een meisje ophalen en liepen we dan verder over het land, langs het zwembad, wat in de oorlog Amstelparkbad heette, zo naar de villa van de fam Vlasman. Wij belden dan aan en als mevr dan opendeed, zei ze altijd: "daar zijn mijn kinderen weer". Wij gingen dan aan een klein tafeltje in de huiskamer zitten en wat mij toen wel opviel, was dat de pastoor van onze kerk er ook was en kreeg daar ook zijn twee glaasjes. Als jongentje van zo'n 12 jaar schonk ik daar niet zo'n aandacht aan, maar...

Als wij spelend door de Rijnstraat liepen, zagen wij wel mannen op de stenentrappen liggen, ze lagen te kermen, ook daar schonken wij niet zo'n aandacht aan. De oorlog was ten einde, wij hadden geen geld meer en ik heb als dank een spel van mijzelf aan het dochtertje van mevr. Vlasman gegeven en ik meen dat het meisje (wiens naam ik helaas ben vergeten) waarmee ik altijd at een bedelarmbandje had gegeven.
_
Zoals ik al schreef, was de oorlog afgelopen en word je ouder en ga je er nog eens over nadenken en komt die pastoor van de Thomaskerk steeds weer in mijn geheugen op, dan denk ik... Als deze man, die waarschijnlijk ook over de Rijnstraat naar de fam.Vlasman liep, ook deze mannen moet hebben gehoord en gezien en moest zeker geweten hebben dat ze daar lagen te verhongeren, dan had ik aan mevr.Vlasman gevraagd of ik een paar borreltjes in plaats van op te drinken, mee mocht nemen en goot ik die mensen het borreltje in hun keel. Dit had Moeder Vlasman beslist toegejuichd. Sterven deden ze toch, maar met een borreltje, gaat dat toch beter (hoop ik). Als je roeping naaste liefde is, moet je wel het voorbeeld geven!
_
Aan de fam. Vlasman wil ik nogmaals voor het eten BEDANKEN!

Joop Jansen 1932

Hallo Linda Bieshaar, Hartelijk dank dat je dit aan je vader laat lezen. Wil je de groeten van mij aan hem overbrengen en zeg hem dat ik nu in Hoofddorp woon. Groetjes J.Jansen.

Linda Bieshaar

Hallo meneer Jansen. Mijn vader, Theo Bieshaar, heeft geen internet. Ik zal hem dit laten lezen. Zal hij vast leuk vinden. Vr. groet, Linda Bieshaar