Spelen op 't Zand

Verteller: Peter Hendriks
1 Fan
Amsteldorp/Wetbuurt, Wetbuurt

Toen er werd gebouwd tussen de Wetbuurt en het Amstelstation hadden we er een heerlijke speelplek bij. Maar we waren er niet altijd braaf aan het spelen, er gebeurde wel eens wat!

 Aanbouw van Tuindorp Amstelstation in september 1947.<br />Foto: Stadsarchief Amsterdam

Aanbouw van Tuindorp Amstelstation in september 1947.
Foto: Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Zoals eerder verteld werd ons speelterrein op het Zand (tussen de Wetbuurt en het Amstelstation) uitgebreid door de woningbouw in de jaren 1947-48. Op onze vrije middagen maakten wij dan ook dankbaar gebruik van de mogelijkheden die de straatklinkers, bakstenen, planken en ander bouwmateriaal ons boden om forten te bouwen. Maar deze forten moesten ook verdedigd worden tegen de ‘gassies’ uit de Transvaalbuurt die lopend via de Schagerlaan naar het Zand kwamen. Binnen de kortste keren was het dan matten. Beide partijen sloegen en gooiden met alles wat voorhanden was, en dat was heel wat! Soms leverde dit zelf een bloedende kop op, dit alles terwijl de toeschouwers (timmerlieden en metselaars) vanaf de steigers toekeken! En dit was niet de enige keer dat er een gewonde viel…

Op het bouwterrein werden de bouwputten die vol stonden met water dag en nacht drooggemalen door dieselpompen. Op een middag waren we aan het spelen op het terrein toen we bij een van de pompen iemand “Help, help!” hoorden gillen. Het bleek een van onze vrienden Frits Veldhuijsen te zijn. Hij had met zijn klomp geprobeerd om de pomp te laten stoppen en was toen met zijn scheenbeen klem komen te zitten tegen het draaiende vliegwiel. Zijn broekspijp en een stuk van het scheenbeen waren al weggeschuurd, waarop Gerrie de Jong met een stuk hout de pomp wist te stoppen. De volgende dag werd Gerrie voor het front van de 5e en 6e klassers door meester Bakker in het zonnetje gezet. En wij mochten daar voorlopig niet meer komen!

 Middelhoffstraat hoek Rusthofstraat. Tuindorp Amstelstation in 1947.<br />Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam.

Middelhoffstraat hoek Rusthofstraat. Tuindorp Amstelstation in 1947.
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam.

Alle rechten voorbehouden

-----------------------------------------------------------------------------
.
Voor meer verhalen van Peter Hendriks ga naar:
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/8314a>
-----------------------------------------------------------------------------

Alle rechten voorbehouden

4528 keer bekeken

7 reacties

Voeg je reactie toe
Loes Tas van Limburg

Re: fietsenstalling en klitten

Constance Terlingen:
Hallo Lenie en Loes,
Ik wil toch ff reageren en zal proberen het kort te houden. Dit, omdat ik volgens mij vaak over de fietsenstalling heb geschreven en ik wil niet steeds in herhaling vallen. Ook op Amsteldorp Actief staat een verhaaltje over de fietsenstalling.
Maar die klitten. Hahaha, dat was ik werkelijk vergeten. Dat was vreselijk, klittenband van nu was er niks bij.
En op het landje had je ook die kruipers.
Die waren nog erger. Ook een soort klit, maar dan langwerpig en als iemand dat in je truitje gooide of wat dan ook, dan kroop dat ding echt en het jeukte, brrrr.
Ik woonde trouwens in de Middelhoffstraat en hoefde dus niet zo ver te lopen om mijn fiets te halen of te brengen. Maar evengoed gebeurde het wel eens dat je te laat was, nou dan bleef ie gewoon voor de deur staan, vaak nog zonder slot (dat lag eraan in welke staat je thuisgekomen was).
En de volgende dag, stond je fiets er gewoon nog.
Overal hingen toch ook de touwtjes uit de brievenbussen.
Wat een heerlijke, onbezorgde tijd eigenlijk.
Kunnen jullie je ook nog herinneren dat Gerrit van de fietsenstalling 's winters het landje onderspoot als het vroor.
Dan hadden we allemaal een heerlijke ijsbaan.
Groetjes
Constance Terlingen

Hallo Constance,
Ja, die ijsbaan, ja, wat was dat geweldig! Ik herinner me dat nog heel goed. Mijn vader heeft heel wat keertjes mijn doorlopertjes moeten vastbinden want met mijn koude handen kon ik dat niet en vaders kunnen dat nu eenmaal heel goed.
Ook wij hadden een touwtje aan de brievenbus, je kon er altijd in en mijn moeder was altijd thuis. Maandag stond in het teken van de was, ook wij hadden geen wasmachine maar die werd samen met buurvrouw Hop gehuurd, allebei een dagdeel ( wat crisis!). Maar wij, in de Peerelstraat, hadden wel een douche in een echte badkamer met een wastafel. Ik sliep op zolder, samen met mijn zus Anke. Ik heb het er heerlijk gehad.
Loes

rene parree

herinnering

Opeens ben ik tig jaren terug in de tijd en hoor ik het lied klinkend
vanuit de jaren vijftig.
Wat heeft de boer in zijn schuur,
een paardelul in het zuur.
Ja daar was moed voor nodig zingen en rennen.

Ria

Re: re. Amsteldorp in aanbouw.

lenie best:
Ja die klitten, vreselijk vooral in je haar. Mijn moeder "deed" de trap op vrijdag en de vrijdag daarop de buurvrouw. En eens in de zoveel tijd werd de loper er afgehaald en uitgeklopt en de roetjes in de koperpoets gezet en uitgepoetst. En de bakker had een loper en legde het brood op de trap. En inderdaad die fietsenstalling, Vond het er altijd zo lekker ruiken, idioot hoor, Soms had ik geen zin om mijn fiets naar de stalling te brengen en smeet hem dan in de heg van de buren. En dan werd mijn moeder boos. Je hield toen rekening met de buren en met elkaar, dat hoorde gewoon zo. En op maandag wasdag waar ik een gruwelijke hekel aan had want wij hadden nog geen wasmachine en dus werd alles uitgekookt, wasbord en in de bleek gedaan. Maar mijn moeder was er wel de hele maandagmorgen zoet mee en altijd geirriteerd als ik dan tussen de middag thuiskwam uit school om te eten. Ze was dan soms nog niet klaar met die rotwas. En vooral in de winter was dat een verschrikking, geen warm water uit de geiser en een koude keuken. Later hadden we een wasmachine, wringer en een geiser. En naast het gasfornuis zo;n klein kacheltje in de keuken. Vonden we erg luxe. Maar nog steeds geen badkamer. Vonden we ook heel gewoon. Je waste je gewoon in de keuken. Wat zijn we nu wat dat betreft verwend en nog vaak ontevreden.

Hoi Lenie .
Met veel plezier je verhaal gelezen .Ja ons oude buurtje ,het is zoals je het beschrijft wasdag op maandag ,bij mijn oma werd dan een Hoover wasmachine gebracht de avond daarvoor werd de was gekookt en de volgende dag in de Hoover gewassen en kwam mijn moeder ook met haar wasgoed, als ik tussen de middag bij haar een boterham ging eten mocht ik helpen door de wringer te draaien ,daarna de witte was in de bleek daarna weer spoelen door de wringer en dan werd het op gehangen bij mooi weer op het platje en bij slecht weer op zolder ,mijn god wat zijn we dan nu erg verwend met de luxe van een wasautomaat .
Inderdaad geen douche of andere gelegenheid maar op zaterdag in de tobbe en in de winter werden de gaspitten aangestoken om de keuken te verwarmen.
Ik kom nog wel eens in de buurt zo ook vandaag dan bezoek ik mevr Jansen jou wel bekend in de Fahrenheitstraat,En soms loop ik door de buurt en zie de verandering sommige huizen zien er goed uit maar ook velen niet troep in de voortuin .Wat mij opviel zeker de huizen op 't zand wat een ongelooflijke troep ligt daar voor de deuren en tuintjes .Erg jammer.
Groetjes Ria

Constance Terlingen

fietsenstalling en klitten

Hallo Lenie en Loes,

Ik wil toch ff reageren en zal proberen het kort te houden. Dit, omdat ik volgens mij vaak over de fietsenstalling heb geschreven en ik wil niet steeds in herhaling vallen. Ook op Amsteldorp Actief staat een verhaaltje over de fietsenstalling.
Maar die klitten. Hahaha, dat was ik werkelijk vergeten. Dat was vreselijk, klittenband van nu was er niks bij.
En op het landje had je ook die kruipers.
Die waren nog erger. Ook een soort klit, maar dan langwerpig en als iemand dat in je truitje gooide of wat dan ook, dan kroop dat ding echt en het jeukte, brrrr.
Ik woonde trouwens in de Middelhoffstraat en hoefde dus niet zo ver te lopen om mijn fiets te halen of te brengen. Maar evengoed gebeurde het wel eens dat je te laat was, nou dan bleef ie gewoon voor de deur staan, vaak nog zonder slot (dat lag eraan in welke staat je thuisgekomen was).
En de volgende dag, stond je fiets er gewoon nog.
Overal hingen toch ook de touwtjes uit de brievenbussen.
Wat een heerlijke, onbezorgde tijd eigenlijk.
Kunnen jullie je ook nog herinneren dat Gerrit van de fietsenstalling 's winters het landje onderspoot als het vroor.
Dan hadden we allemaal een heerlijke ijsbaan.
Groetjes
Constance Terlingen

lenie best

re. Amsteldorp in aanbouw.

Ja die klitten, vreselijk vooral in je haar. Mijn moeder "deed" de trap op vrijdag en de vrijdag daarop de buurvrouw. En eens in de zoveel tijd werd de loper er afgehaald en uitgeklopt en de roetjes in de koperpoets gezet en uitgepoetst. En de bakker had een loper en legde het brood op de trap. En inderdaad die fietsenstalling, Vond het er altijd zo lekker ruiken, idioot hoor, Soms had ik geen zin om mijn fiets naar de stalling te brengen en smeet hem dan in de heg van de buren. En dan werd mijn moeder boos. Je hield toen rekening met de buren en met elkaar, dat hoorde gewoon zo. En op maandag wasdag waar ik een gruwelijke hekel aan had want wij hadden nog geen wasmachine en dus werd alles uitgekookt, wasbord en in de bleek gedaan. Maar mijn moeder was er wel de hele maandagmorgen zoet mee en altijd geirriteerd als ik dan tussen de middag thuiskwam uit school om te eten. Ze was dan soms nog niet klaar met die rotwas. En vooral in de winter was dat een verschrikking, geen warm water uit de geiser en een koude keuken. Later hadden we een wasmachine, wringer en een geiser. En naast het gasfornuis zo;n klein kacheltje in de keuken. Vonden we erg luxe. Maar nog steeds geen badkamer. Vonden we ook heel gewoon. Je waste je gewoon in de keuken. Wat zijn we nu wat dat betreft verwend en nog vaak ontevreden.

Loes van Tas van Limburg

Het Amsteldorp in aanbouw

Wat is het een leuke foto, de foto van de Middelhofstraat in aanbouw.
Als je goed kijkt zie je helemaal rechts de ingang van de fietsenstalling, gebouwd onder de huizen, vandaar de trappen. Die fietsenstalling was geen luxe want het was streng verboden in het dorp om je fiets tegen de boom of het hek voor het huis te stallen. Dat is nu wel anders! Wij woonden in de Peerelstraat en ik vond het als kind erg vervelend om voordat ik naar school ging of bij een vriendinnetje wilde spelen, mijn fiets op te moeten halen in de stalling. Ook moest je opletten om hem op tijd weer terug te brengen, want de stalling ging ook weer tijdig dicht. Nee, ik vond het niks als kind maar nu begrijp ik wel met die grote gezinnen, met die vele fietsen dat die regel bestond. Er waren meer regels, je mocht alleen op maandag de mat kloppen. Wij hadden in huis twee trappen, dus twee lopers en elke week moest ik mijn moeder helpen de lopers te kloppen. En ook het grote vloerkleed moest geklopt worden en werd dan over de leuning van de brug over de Fahrenheitsingel gelegd en maar hopen dat de politie je niet zag, wij stonden op de uitkijk als mijn moeder en mijn oudere zussen ermee bezig waren.
Spelen deden we overal en dus ook op het Landje, het terrein voor de stalling wat jarenlang braak heeft gelegen, voordat een verzekeringmaatschappij mocht gaan bouwen. Op dat veldje groeide "klitten"en niets was leuker dan je vriendjes te bekogelen met die klitten die moielijk van je kleren gingen en nog moeilijker uit je haren. De politie, je zag hem regelmatig op zijn fiets door het dorp en ondanks al onze streken hadden wij een heilig ontzag voor hem.

Ria Evertse-Staartjes

Reactie Ger de Jong

Leuk te lezen over Ger de Jong hij was mijn oom de jongste van de familie uit acht kinderen hij was een nakommertje ik weet wel dat hij mijn grootouders diverse malen hoofdpijn bezorgte Ger en ik scheelde 8 jaar zelf woonde ik met mijn ouders in de von Guerickestraat en mijn grootouders in de fahrenheitstraat 88 Ger was een baanjer hij haalde nogal wat rottigheid was ook haantje de voorste in het Amstelstation als daar wat te doen was helaas is hij drie en half jaar geleden overleden een groot gemis .