Als je op deze foto kijkt, zie je de Schagerlaan omstreeks 1925. Ik weet nog precies wie er allemaal woonden. Rechts is de even kant, met op nummer 10 het kruidenierswinkeltje van mijn ouders. Aan de oneven kant heb ik later met mijn man en drie kinderen gewoond. Aan het begin van onze laan was wat hoogbouw, twee verdiepingen. Beneden waren kelderwoningen. Daar rechts, in zo'n kelderwoning was een boekbinderij.
Veel mensen waren familie van elkaar. Zo had je op nummer 32 Tonia Bax met haar broer, en op 20 broer en zus Bakker. Naast ons was de melkwinkel van een nicht van mijn moeder,
Dina Gelein. Ik had twee broers. De jongste, Jan, kwam later op nummer 30 te wonen. Er waren nog meer kleine winkeltjes en de aardappelenschuur van Hoogland.
Op de hoek rechts was het café van de oma van Jasperina de Jong. Haar dochter, Marie van der Wiele, stond ook in het café. Ik was er als peuter vaak te vinden, heel gezellig! Dolf van der Wiele, assistent van KNO-arts dokter Fernandez op de Weteringschans, speelde er prachtig piano en ik stond op een stoofje achter de bar. Ik noemde de dochter Marie gewoon bij haar voornaam, maar toen ze met de Jong ging trouwen mocht dat niet meer. Het was niet netjes, ik moest mevrouw zeggen. Mijn moeder vond het onzin. "Hoor eens, Marie," zei ze, "ik kan dat kind niet meer verbieden wat ze al zó lang heeft mogen zeggen." En het bleef Marie!
