De Hogere Burgerschool HBS-B was gevestigd aan de Mauritskade, in een streng gebouw met hoge ramen. Wanneer je naar buiten keek kon je alleen de lucht zien. Het was een leuke school. Wij waren er trots op naar die school toe te gaan en wilden graag leren. Dat kreeg je ook mee van huis uit.
Wij waren niet bang voor de leerkrachten, maar wij hadden wel ontzag voor hen. Je moest zorgen dat je je zaken op orde had. De meeste leerkrachten waren mannen, die een colbert met stropdas droegen. Alleen voor gymnastiek hadden de meisjes een vrouwelijke docent. De leraar Duits gaf je ‘Punkte’ als je iets goed had gedaan. Deed je vervolgens weer iets verkeerd, dan kreeg je een ‘Strich’ en was je je punt weer kwijt. De leraar Frans droeg een grote alpinopet en zong liedjes met ons. Leraar ‘Pim de Gluiper’ zat tijdens proefwerken een krant te lezen waar hij gaatjes in had geknipt.
Op mijn vijftiende ben ik op een dag naar school gegaan met lippenstift op. Dat mocht niet. Ik werd bij de directeur geroepen en de lippenstift moest eraf. Een vriendje van mij gebruikte eens de woorden ‘waarachtig hoor’ toen hij zich bij de directeur ergens voor moest verantwoorden. De directeur zei daarop: "Waarachtig is alleen God." Je wist niet anders dan dat dingen zo gingen. Later stond ik zelf voor de klas en ben ik door een meisje dat in de klas zat te breien voor ‘kutwijf’ uitgescholden. Dat was wel een heel verschil met mijn eigen schooltijd.
