OostalArm

Het stadsdeel probeerde in 2000 wel armoedebeleid van de grond te krijgen, maar had daarbij onvoldoende oog voor de zelforganisaties die er destijds op dat terrein in Oost al waren, zoals de bijstandsbond en de cliëntenbond in de GGZ. Zij werden onvoldoende in de ontwikkeling van armoedebeleid betrokken en daar was ik het niet mee eens. Toen ik via via in contact kwam met Ton Hendrix, lid van de bijstandsbond, raakten wij hierover aan de praat. Dat werd het begin van platform OostalArm, een verzameling van verschillende belangenorganisaties van uitkeringsgerechtigden. Er kwamen themabijeenkomsten om onderling ervaringen uit te wisselen. De bedoeling was ook om een inloopspreekuur voor minima op te zetten, maar dat is niet van de grond gekomen.
De Megabanenmarkt gaf heel veel onrust. Mensen met een uitkering hebben plichten, maar ook rechten. Wij hebben een folder gemaakt met een overzicht van de rechten van de mensen. Deze is door het stadsdeel gefinancierd. Een aantal mensen van OostalArm zijn in december 2002 naar de Megabanenmarkt gegaan om de folders uit te delen en met de mensen te praten. Ze mochten niet naar binnen en moesten buiten blijven staan.
De filosofieavonden van OostalArm lopen nog steeds. Voor mij zijn die avonden uitdagend, omdat vanuit een filosofische context betekenissen op een heel andere manier verwoord worden dan ik binnen de Christelijke traditie gewend ben. Er wordt gepraat vanuit de ervaring van alledag en soms ontstaan heftige discussies.
Een recent idee is om een weggeefwinkel op te zetten, zoals die al bestaan in verschillende andere steden. Verder is er een clubje bezig met een videoproject over vrije-arbeid, betaalde of onbetaalde arbeid waar je zelf voor kiest als iets wat belangrijk is om gedaan te worden.