Nachtleven in Oost

Weesperzijde - Van der Kunbuurt

Vanaf 1968 hadden mijn ouders meer dan twintig jaar een snackbar op Weesperzijde 42a, snackbar Jado.

Weesperzijde-33---45---1985 .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

Weesperzijde-33---45---1985 .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Wij woonden op Weesperzijde 64 in een heerlijk huis met drie ruime verdiepingen. Zo rond 1975 kreeg mijn vader vergunning om de hele nacht open te blijven, en van mijn achtiende tot mij twintigste heb ik s’nachts gewerkt.

In die tijd woonden er in de buurt enkele dealers en heel veel junkies. Op nr. 110 zat H.V.O. (Hulp voor Onbehuisden) waar daklozen 4 dagen per maand onderdak konden krijgen, de rest van de maand zwierven ze door de buurt. Op de foto hieronder zit ome Piet, een zwerver, voor de deur. Hij sliep jarenlang vier dagen per maand bij H.v.O. en de rest van de maand in het magazijn van de snackbar.

Even verderop aan de Weesperzijde zat het clubhuis van de Hell's Angels. De brug over de Amstel was toen nog open voor verkeer en alles wat uit de stad kwam en naar Oost moest kwam bij ons langs (en binnen). Dit alles bij elkaar zorgde voor enorm veel dynamiek.

Hoewel we geen vergunning hadden om alcohol te schenken, verkochten we zo’n 10 kratten per nacht, waarvan een aanzienlijk deel ter plekke genuttigd werd. Halve liters Heineken die we verpakten in patatzakken, de politie liet het oogluikend toe.

Achter in het magazijn stonden dozen met kleding en schoenen, afdankertjes van ons gezin en familieleden. Daardoor gingen er heel wat klanten een stuk beter gekleed de deur uit dan ze binnen waren gekomen. Ook als je honger had en geen geld ging je bij ons niet met een lege maag de deur uit.

Van alles kwam er binnen, vaak Duitsers die de weg kwamen vragen naar de abortuskliniek bij het Oosterpark, huismoeders die door hun man het huis uit geslagen waren, niets was te gek.

De verlegen buurman uit de Blasiusstraat bleek s’nachts opeens de buurvrouw te zijn. Die stille jongen die in de Oosterparkstraat nog bij z’n moeder woonde kwam s’nachts binnen als een zelfverzekerde leernicht. Als Frans van de Hell's Angels binnenkwam met z’n ernstig verminkte gezicht werd onze hond dol van vreugde: Frans gaf hem altijd een reep.

Ik ben daar in korte tijd volwassen en wereldwijs geworden, daar stond ik om vier uur s’nachts met een hoer snikkend op mijn schouder, helemaal overstuur omdat haar moeder aan het dementeren was. Nergens keek ik meer van op en niets vond ik gek.

Vanwege mijn man ben ik de stad uitgegaan, maar ik mis Oost nog steeds en die tijd s’nachts had ik voor geen goud willen missen.

De snackbar is tegenwoordig trouwens restaurant “aan de Amstel “

Alle rechten voorbehouden

2668 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Ome Piet .<br />Foto: Ellis Verheul-van de Poll

Ome Piet .
Foto: Ellis Verheul-van de Poll

Alle rechten voorbehouden

5 reacties

Voeg je reactie toe
peter nieman

snackbar

Ja ik kwam s avonds bijna elke dag bij loui patatje halen enz was altijd gezellig had goed sate saus stonk je de volgende dag nog naar de knoflook wij zaten in de koffie shop ernaast dan kwam zijn zoon binnen en kon je altijd patat enz via hem regelen hoefde je niet weg en bracht hij het een goede tijd altijd

arie

sponser

We hadden een bedrijfsvoetbalteam bij de perscombinatie,we werden toen gesponsert door jado,na elke nachdienst vrijdag op zaterdag ,ff na jado. :-) .

jolanda

leuk familie van der pol

leuk ik kwam er als kind altyd snoepjes kopen mijn zus wanda heeft er nog een blauwe maandag gewerkt en ik zelf ben een tydje bevriend met robin geweest zou het leuk vinden om te horen hoe het met hem gaat

Hans Boer

JaDo

In 1976/77 kwam ik er 's nachts wel 'ns. Ik woonde in de Dapperbuurt en als ik 's nachts -al dan niet aangeschoten- naar huis fietste, stopte ik wel 'ns bij JaDo. (Jaap & Door?)
Op 'n nacht gebeurde het. Ik parkeerde m'n fiets PAL voor de ingang, ik ging naar binnen om iets snels te kopen en toen ik weer buiten kwam: weg fiets! Er kwam een man aanlopen met een fiets aan de hand. Hij vroeg toen aan mij: "Fiets kopen? Fiets kopen?" Ik heb de man, geloof ik, Fl. 10,- betaald en ben op mijn 'nieuwe' fiets al mopperend naar huis gereden.
Dat dat MIJ moest overkomen! Ik, die er altijd voor pleitte om n-o-o-i-t een fiets van een junk te kopen en ook nooit een fiets terug te jatten!
Ik kom er nog wel 'ns langs en denk dan aan dat incident.