De palingkraam bij het Oosterpark

Over 15 minuten wordt er weer verse gerookte aal gebracht.

Oosterparkbuurt

Op mijn oproep om herinneringen aan de palingkraam bij het Oosterpark kreeg ik de volgende reacties.

Palingkraam Oosterpark 2012 Ome Gerrit Hendriks

Palingkraam Oosterpark 2012 Ome Gerrit Hendriks

Alle rechten voorbehouden

Wim de Waal
Het stalletje met gerookte paling stond zeker al in 1957 tegen het hek van het Oosterpark in de Linnaeusstraat t.o. de Reinwardtstraat.
Op zaterdagavond als de winkel van mijn schoonouders in de Dapperstraat gesloten was ging ik menigmaal met mijn schoonvader paling halen bij de heer Hendriks. We waren vaste klant.

Het gebeurde wel eens dat de heer Hendriks of zijn vrouw zei: "Wacht u maar even. Over 15 minuten wordt er weer vers gerookte aal gebracht."Dit kwam dan in een aanhangwagen aan en was soms nog warm.

Ook gebeurde het een enkele keer dat de heer Hendrikse zei: "Vandaag heb ik niets voor u." De kwaliteit was dan wat minder. Wij denken nog wel eens aan die tijd terug dat we op zaterdagavond met onze (schoon)ouders en (schoon)zus en haar verloofde gezellig zaten te genieten van de gerookte aal van de heer Hendriks.

Diverse reacties
â–º De naam was Hendriks, hij had een tweede stal op het Haarlemmerplein. Zijn rokerij was gevestigd in de van Slingelandstraat . De laatste jaren stond zijn dochter in de stal bij het Oosterpark .
â–º Ik kwam iedere week paling halen maar voordat de kraam bij Stok stond was hij eerst voor het hek van het Oosterpark aan de overkant en hij heette Hendriks maar bij de andere ingang van het Oosterpark had je er ook nog een staan. Daar moest ik zondags avonds altijd paling halen voor Studio Sport.
â–º Feest der herkenning. Jaren '60. Mijn vader werkte nog op zaterdagochtend en ging na zijn werk paling halen. Elke zaterdag een pondje paling....
â–º Ome Gerrit Hendriks
â–º Beste paling van Oost
â–º Het was altijd feest als mijn vader naar Hendriks was geweest. Ik kan de paling weer proeven en de graatjes die langs je tanden gingen voelen.
â–º Heerlijk en wel op tijd zijn, anders was het uitverkocht mmmmmmmmmm
â–º Dat is de vertrouwde palingboer Gerrie Hendriks!!
â–º Als ik er nog aan denk, loopt het water uit mijn mond.
â–º Van jongsaf aan werd het me met de paplepel ingegoten: #heerluk.

Alle rechten voorbehouden

2155 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Theo Lot

Muntjes kwijt

Na een bezoek aan Artis met mijn abonnement had ik nog wat geld over als ik bij de stal kwam wist hij het al "2 palingies jochie voor papa en mamma" met een grijns op mijn gezicht "zei ik graag". Diep spitten in mijn broekzak naar de muntjes die ik nog moest hebben tot mijn schrik zat daar waar het moest zijn een gaatje. Hendriks kon mij al een tijdje en zag mijn paniek " breng gauw naar ouders daar zullen zij van smullen" ik moet betalen "nee jochie die geef je maar kado namens mij" doe de groeten aan je vader (vaste klant).

Christa Kooiman

Patatje

Op zaterdagavond gingen mijn ouders altijd klaverjassen bij vrienden in de buurt. Om een uurtje of 10 s’avonds gingen de mannen dan paling halen. Ik kreeg altijd een patatje, want tot op de dag van vandaag lust ik geen paling, maar ik heb er altijd wel warme gevoelens bij. Was altijd zo gezellig. 

Jaap Hus

Via het 'spionnetje'

Ik woonde in de Reinwardtstraat nr.9 op 3 hoog. Aan onze kozijnen zaten spiegels waarmee je richting het Oosterpark kon kijken en we keken 'recht' in de palingkraam. In mijn herinnering stonden er altijd klanten. En als je er voorbij liep ging je neus omhoog om de palinglucht op te snuiven. Nooit meer zo geroken.

Tineke

Visboer

Hij had altijd goede paling

Peter Boorsma

Paling

de beste paling van Oost. Iedere zaterdag met mijn ouwe heer wel paling gehaald. 

Peter

Peter Fijma

Mooie Paling, Fijne Paling...

Onze vader werkte in de Amsterdamse haven en wij als 4 zonen kostten nogal wat. Toch kocht hij af en toe bij Hendriks in de Linnaeusstraat een half pondje. Het werd eerlijk verdeeld, maar pa werkte alle vellen helemaal leeg...Toen mijn broer Jan en ik gingen werken, hebben wij vele jaren de vaste gewoonte gevolgd door beurtelings om de week de vrijdagse ponden paling van onze zuurverdiende guldens te betalen, zodat pa wat meer zakgeld hield......