Mijn naam is Hans Pickhard. Ik ben geboren en getogen in de Fahrenheitstraat waar ik vanaf 1946 tot 1975 heb gewoond op drie adressen (nummer 67 huis, nummer 62 1 hoog en tenslotte nog een jaar of drie op nummer 11). Ik ben eens nagegaan welke winkeltjes er in de oude Wetbuurt waren. Huis aan huis is wat overdreven maar het scheelt niet eens zo heel veel. Mijn oude moeder van 93 heeft bijna 70 jaar in de buurt gewoond en haar heb ik mijn opsomming voorgelegd. De conclusie was dat er weinig of niets ontbreekt. We gaan weer verder.
----------------------------------
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Kapper de Kruijff
Verderop in de Reamurstraat zaten geen winkels of bedrijven meer. Behalve dan op de hoek. Daar zat in de voorkamer iets dat op kratten of houtopslag leek. Naast de Vana in de Torricellistraat, waar later de makelaardij van Van Parrée zou worden gevestigd, zat de slagerij van Mesman. Die werd gedreven door mevrouw en meneer Mesman. Later heeft hun zoon de zaak overgenomen.
Tegenover Mesman woonde loodgieter Parree. Die had hier geen bedrijfsruimte maar werkte vanuit zijn woonhuis. Net voorbij Parree was de zaak van kapper de Kruijff gevestigd. Het was een dameskapper. Het verhaal ging dat de kapper op een keer ’s morgens met luilak uit zijn bed gestormd kwam. In de haast had hij zijn pruik achterste voren opgezet. Vanaf dat moment wist iedereen dat de kapper zelf een pruik droeg.
De Sperwer
Op de hoek van de Torricellistraat en de Celsiusstraat aan de kant van de Vana en slagerij Mesman zat de kruidenierszaak van de Sperwer. De scepter werd hier gezwaaid door Gijs Bosma die getrouwd was met Marie Vervaille. Hij was een broer van de fietsenmaker uit de Reamurstraat.
Op de andere punt van het blok, op de hoek van de Celsiusstraat en de Weesperzijde bevond zich de bakkerij van Hormeijer. Brood en gebak werden hier aan huis gemaakt en in de winkel verkocht. Het brood werd in de wijk uitgevent met een handkar door knecht Wim Koekenbier.
Schuin tegenover Hormeijer op de Weesperzijde in de richting van de Von Liebigweg stond zaterdags een kraam waar eieren en kaas werden verkocht. Je moest er in de rij staan alvorens je werd geholpen. Zo druk was het. Het eierboertje werd hij genoemd. Zijn echte naam was Hottentot en hij kwam uit Ouderkerk.
Terug naar de Celsiusstraat
Op de hoek zat de manufacturenzaak van Buma. Zij hadden ook een winkel in het Betondorp.
Bijna aan het begin rechts had meneer Verkaik een handel in aardappelen.
Ernaast was een wasserij gevestigd. Hier liet mijn moeder eens per week of per veertien dagen de losse boorden van mijn vaders overhemden wassen, stijven en strijken. Weer enige huizen verder zat de groentewinkel van Van Gabbelen. Er kwamen naar mijn idee maar weinig klanten.
Tramwagen met een paard ervoor - ij.........ssie prima!
In de Celsiusstraat woonde een honderd meter voorbij de Torricellistraat aan de linkerkant Herman de Waal. Hij had een soort tramwagen met een paard ervoor waarmee hij ijs verkocht. Tijdens het venten riep hij altijd: IJ………ssie prima! Smaken ze niet dan betaal je ze niet!
In de winter verkocht hij Berliner bollen. En dan riep hij door de straat: Bij de koffie, bij de thee, neem een Berliner bolletje mee, Berliner bollen!!
Later heeft zijn zoon Guus dit overgenomen. Op een gegeven moment is er een andere wagen voor in de plaats gekomen met een complete frituurinstallatie. De patatfrites kon in het vervolg voor de deur worden gekocht. Vooral in de winter was dat ’s avonds een uitkomst. Patat was toen nog een lekkernij en werd niet in plaats van aardappels gegeten.
---------------------------------------------------
Verhaal 1 : Middenstand in de Wetbuurt (1)
Verhaal 2 : Middenstand in de Wetbuurt (2)
Verhaal 3 : Middenstand in de Wetbuurt (3)
Verhaal 4 : Middenstand in de Wetbuurt (4)
Verhaal 5 : Middenstand in de Wetbuurt (5)
Verhaal 6 : Middenstand in de Wetbuurt (6)
