Mijn naam is Hans Pickhard. Ik ben geboren en getogen in de Fahrenheitstraat waar ik vanaf 1946 tot 1975 heb gewoond op drie adressen (nummer 67 huis, nummer 62 1 hoog en tenslotte nog een jaar of drie op nummer 11). Ik ben eens nagegaan welke winkeltjes er in de oude Wetbuurt waren. Huis aan huis is wat overdreven maar het scheelt niet eens zo heel veel. Mijn oude moeder van 93 heeft bijna 70 jaar in de buurt gewoond en haar heb ik mijn opsomming voorgelegd. De conclusie was dat er weinig of niets ontbreekt. We gaan weer verder.
----------------------------------
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Gebroeders Mais in petroleum
Als we de Fahrenheitsingel verder vervolgen gaan we uiteindelijk bij de Fizeaustraat de hoek om. Op die hoek was de kleuterschool gevestigd. De enige kleuterschool van de Wetbuurt. Hummeloord is er pas veel later bij gekomen. Links aan de overkant stond de Abraham van Riebeeckschool. Op de andere hoek van de Fahrenheitstraat en de Fizeaustraat woonden de de gebroeders Mais. Zij hadden een handel in petroleum en reden rond met een bakfiets waarop een petroleumdrum lag. De petroleum werd bij vaste klanten thuis gebracht. De Fahrenheitstraat in krijgen we aan de rechterkant de Julianaschool.
Herenkapper van Geemen
Op de hoek met de Von Guerickestraat zat de slagerij van Joop Vis. Joop had de winkel van zijn ouders overgenomen. Veel later is de slagerij opgeheven om plaats te maken voor een groentezaak met een ruim assortiment aan levensmiddelen. De winkel werd gedreven door Adrie van Gabbelen met haar man. Adrie was de oudste dochter van Van Gabbelen de groenteboer uit de Celsiusstraat.
Op nummer 59 is nog altijd de herenkapperszaak van van Geemen gevestigd. Dat was 60 jaar geleden ook al zo. Met dien verstande dat de zaak van vader op zoon is overgegaan. Het is de enige zaak in de Wetbuurt die nu nog bestaat.
Frank van Geene
Twee huizen voor de volgende kruising woonde Frank van Geene. Hij had geen winkel aan huis maar een voor die tijd redelijk luxueuze wagen waarmee hij groenten, fruit en aardappelen verkocht. De wagen werd getrokken door een paard waarmee Frank vervolgens ging venten. Veelal buiten de buurt. Als kind was ik destijds als de dood voor dit paard. Hij was volgens mij niet te vertrouwen en wilde nog wel eens happen of de stoep op springen als je er langs liep. Dat kwam waarschijnlijk omdat Frank het beest niet al te aardig behandelde. Ik zie hem nog met zijn klompen aan het ingespannen paard tegen de buik schoppen.
Bakkerij Volkerts
Op de volgende hoek, dus op het punt Torricellistraat-Fahrenheitstraat was de bakkerij van Volkerts. Die werd op een gegeven moment overgenomen door Veen. Later opende Veen naast de bakkerij in de Torricellistraat een patatfrites en ijsverkooppunt. Het bedrijf ging over van vader op zoon. Uiteindelijk ging de zaak over in handen van Wolmerstett.
Bloemenkraam
Zaterdags stond er op het trottoir in de Torricellistraat een bloemenkraam. Hier werden in december ook altijd kerstbomen verkocht, evenals trouwens aan de overkant bij het postagentschap van Latdorp tegen de heg van de achtertuin.
Twee deuren voorbij de bakkerij was in de Fahrenheitstraat de melksalon van de Ridder gevestigd. In het winkeltje werd melk verkocht door vader en moeder de Ridder terwijl zoon Gerrit een ventkar had waarop de gevulde melkbussen stonden. Hij ventte buiten de buurt.
Mevrouw van Mourik
Op nummer 17 was de kruidenierswinkel van de Végé die werd gedreven door de familie van Mourik. Hij stond afgeladen vol met levensmiddelen. De winkel was niet groter dan 4x4 meter. Het huishouden werd gedaan door een vriendelijk ouder dametje die Tante werd genoemd. Mevrouw van Mourik stond achter de toonbank en meneer van Mourik bracht de bestellingen rond. Het laatste winkeltje in de straat stond op nummer 3. Het boekwinkeltje van Bouwmeester. Het was te vies om er binnen te gaan. Door de etalageruit was het nauwelijks mogelijk om naar binnen te kijken. Het rook er altijd naar heel oude boeken, stoffig en muf. Er konden leesboeken worden geleend en er werden een aantal tijdschriften verkocht. Daar kon ik als jochie de Lach kopen. Nog net geen porno in die tijd. Als je er binnenstapte hoorde je de houten vloer kraken en snoof je onmiddellijk die muffe lucht op. Vervolgens bewoog het gordijn en kwam mevrouw of haar nogal groezelige man te voorschijn.
---------------------------------------------------
Verhaal 1 : Middenstand in de Wetbuurt (1)
Verhaal 2 : Middenstand in de Wetbuurt (2)
Verhaal 3 : Middenstand in de Wetbuurt (3)
Verhaal 4 : Middenstand in de Wetbuurt (4)
Verhaal 5 : Middenstand in de Wetbuurt (5)
Verhaal 6 : Middenstand in de Wetbuurt (6)
