De middenstand in de Wetbuurt (1)

Van vlak na de oorlog tot ongeveer 1970

Wetbuurt
Fahrenheitsingel 37-32 -  1966 .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

Fahrenheitsingel 37-32 - 1966 .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Mijn naam is Hans Pickhard. Ik ben geboren en getogen in de Fahrenheitstraat waar ik vanaf 1946 tot 1975 heb gewoond op drie adressen (nummer 67 huis, nummer 62 1 hoog en tenslotte nog een jaar of drie op nummer 11). Ik ben eens nagegaan welke winkeltjes er in de oude Wetbuurt waren. Huis aan huis is wat overdreven maar het scheelt niet eens zo heel veel. Mijn oude moeder van 93 heeft bijna 70 jaar in de buurt gewoond en haar heb ik mijn opsomming voorgelegd. De conclusie was dat er weinig of niets ontbreekt. We gaan van start.

----------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.

Te beginnen op de Fahrenheitsingel hoek Torricellistraat.

Schoenenwinkel van de heer van Ruth.
Daar was de schoenmakerij/schoenenwinkel gevestigd van de heer van Ruth.
In het winkeltje werden schoenen verkocht. De schoenmakerij was ernaast gevestigd, in de zijtuin eigenlijk, onzichtbaar voor de klant. Later is van Ruth opgevolgd door zijn zoon Adrie.

Postkantoor
Op de volgende hoek aan de overkant van de Torricellistraat was het postkantoor van de heer van Latdorp. De ingang was op de Fahrenheitsingel. Bij binnenkomst was het loket aan de linkerkant. Recht tegenover de ingang was de toonbank van de sigaren en sigarettenafdeling. Die werd over het algemeen gedreven door mevrouw van Latdorp. Later is de zaak overgenomen door de familie Kelder.

Familie Kelder
De familie Kelder kwam uit Naarden waar ze tijdens de oorlog een bakkerij hadden. Zij zijn daar na de oorlog vertrokken omdat ze in de oorlog de verkeerde keuze hadden gemaakt. Vooral mevrouw Kelder was erg pro-Duits. Zoon Gerrit, die in de oorlog nog een kind was, dreef het postkantoor. Hij had uiteraard geen invloed gehad op de keuze van zijn ouders. Hij was een aardige en zeer behulpzame man. Zijn ouders waren wat oudere, rustige en vriendelijke mensen die zich bezig hielden met de sigaren- en sigarettenafdeling. Mogelijk dat hun oorlogsverleden in de buurt niet bekend was.

Van Beusekom
Op de volgende hoek ook weer een winkeltje met twee etalages. Een op de Fahrenheitsingel en de tweede in de Von Guerickestraat. Het winkeltje van Van Beusekom. Meneer en mevrouw van Beusekom hadden een winkeltje met vooral lampen. Mevrouw van Beusekom was altijd degene die de klanten hielp. Jaren later, toen zoon Jan de zaak overnam werd alles uitgebreid door het magazijn in de Von Guerickestraat om te bouwen tot winkel. Dit was oorspronkelijk gebouwd als fietsenstalling. Veel meer ruimte en de mogelijkheid om over te gaan op een assortiment van grote huishoudelijke apparaten.

Snoepwinkel van Boerke
Tegenover van Beusekom was de snoepwinkel van Boerke gevestigd. Mevrouw Boerke dreef het winkeltje waar werkelijk alles volstond met potten snoep. Voor 1 cent kocht je daar een grote rode wijnbol of een zwarte dropbol. In die tijd was ook de bazooka kauwgom populair. Die hadden als wikkel een kort verhaaltje of een mop.
Op de Fahrenheitsingel zaten verder geen winkels. Overigens hadden de winkels van van Beusekom en Boerke hun ingang in de Von Guerickestraat.

---------------------------------------------------

Verhaal 1 : Middenstand in de Wetbuurt (1)
Verhaal 2 : Middenstand in de Wetbuurt (2)
Verhaal 3 : Middenstand in de Wetbuurt (3)
Verhaal 4 : Middenstand in de Wetbuurt (4)
Verhaal 5 : Middenstand in de Wetbuurt (5)
Verhaal 6 : Middenstand in de Wetbuurt (6)

Alle rechten voorbehouden

2906 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Erik Bouwman

Dank!

Dank, Hans Pickhard, voor deze serie bloemlezingen over de pareltjes uit onze jeugd; niet in de laatste plaats als welkome afwisseling voor al het tinnef dat ik hier reeds naar binnen mocht smijten, en al helemaal niet in de laatste plaats voor het bewijs, dat er tóch nog wat van je terecht is gekomen!

Erik

pakje van drie

De oversekste Wetbuurter
Had het niet zo met Ruth
De schoenmaker verkocht ze niet
En dat was best wel kut.

De hitsig hijgende Wetbuurter
Naaide zich in eigen oor
Want rubberen rakkers kreeg hij niet
In Latdorp's postkantoor.

De veilig vrijende Wetbuurter
Vloekte van hier tot Den Helder
Want ook daar hadden ze die niet
In die sigarenzaak van Kelder.

De seksueel opgevoede Wetbuurter
Vond het best een beetje dom
Want vergeefs klopte hij telkens aan
Voor wat rubber bij Beusekom.

De veel vreemdgaande Wetbuurter
Verslond zo menig hoerke
Met lollys weliswaar gelokt
Maar geen rubber dop van Boerke.

Toch was er een plek in die Kuil
Waar je die pakjes van drie kon kopen
En dankzij die oude vergeelde drogist
Hoefde je er eens niet ver voor te lopen.

r

Middenstand Wetbuurt

Was het nou bij de drogist waar je kapotjes kon kopen?
Wie weet zich dat nog te herinneren.

Maartje Koppies Spruitenburg

Reactie op De Middenstand in de Wetbuurt

Nou Hans je hebt het prachtig geschreven ik heb daar ook veel herinneringen niet dat ik daar woonde maar t.o.Fam Tienhoven en wel het derde huis naast de bakker,woonde de oudste zuster van mijn vader Fam. Hoonhout zij woonde er al voor de oorlog en nog steeds woont er Fam ,dank je voor de uitleg!!!
Maartje Koppies-Spruitenburg