Mijn naam is Hans Pickhard. Ik ben geboren en getogen in de Fahrenheitstraat waar ik vanaf 1946 tot 1975 heb gewoond op drie adressen (nummer 67 huis, nummer 62 1 hoog en tenslotte nog een jaar of drie op nummer 11). Ik ben eens nagegaan welke winkeltjes er in de oude Wetbuurt waren. Huis aan huis is wat overdreven maar het scheelt niet eens zo heel veel. Mijn oude moeder van 93 heeft bijna 70 jaar in de buurt gewoond en haar heb ik mijn opsomming voorgelegd. De conclusie was dat er weinig of niets ontbreekt. We gaan weer verder.
----------------------------------
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Verder door de Fahrenheitstraat
Ab Zwaan de visboer Halverwege het volgende gedeelte woonde Ab Zwaan de visboer. Hij ventte met vis, maar niet in de buurt. Later heeft zijn zoon, beter bekend als jonge Ab, de zaak overgenomen. Hij had eerst een auto en later beheerde hij de grote viskraam die op de hoek van de Fizeaustraat en de Hugo de Vrieslaan stond.
Verse waar voor hond en kat Verderop in de Fahrenheitstraat, in het portiek voor de speeltuin woonde in het bovenhuis Harm de Jong. Hij had geen winkel maar een omgebouwde bakfiets. Later kwam daar een motortje op. Hij verkocht honden- en kattenvoer in vleesvorm. Op zijn kar stond geschilderd: Verse waar voor hond en kat. Net voorbij Frankendael, in het eerste huis, woonde kolenboer Jansen. Zij kolen lagen achter het huis in de tuin en hij bracht ze rond met een handkar.
Manufacturenzaak Tijsterman We gaan terug via de Von Guerickestraat naar de Reamurstraat. Daar op de hoek was de drogisterij gevestigd. Op de volgende hoek in de Reamurstraat waar deze kruist met de Torricellistraat zat de zuivelwinkel van Oostwaard. In de winkel stond hulp Miep terwijl Oostwaard zelf met een kar zijn wijk reed. Recht er tegenover op de andere hoek was de manufacturenzaak van Tijsterman gevestigd. Op de toonbanklagen altijd rollen met stof en verder werd er van alles verkocht zoals naalden, garen, knopen , kousen. Meneer Tijsterman hielp zelf vaak maar ook zijn dochters Rietje en Annie waren regelmatig in de winkel te vinden.
De snoepzaak van Groesz Pal ernaast in de Reamurstraat was de snoepzaak van Groesz. Hier zwaaide mevrouw Groesz de scepter. Allerlei soorten snoep waren hier te koop. Meneer Groesz had een verhuisbedrijf. Daarnaast was de timmerwinkel van Miltenburg. De bedrijfsruimte was zo krap dat er veel buiten op straat werd gewerkt. Twee huizen verder was een wasserij gevestigd. Later werd daar butagas verkocht. Bijna aan het einde van de straat was de fietsenzaak van Ernst Bosma. Hij was vooral gespecialiseerd in reparatie zoals het plakken van banden, Ook werden er fietsen van buurtbewoners gestald. Daarvoor had hij in de zaak twee lagen gecreëerd met behulp van een houten stelling waardoor er een dubbel aantal fietsen in kon staan.
Aan de overkant op nummer 16 moet, voor mijn tijd, een kruidenierswinkeltje van opoe Hogendijk zijn geweest. Daar stond op het hoekje van de toonbank een grote rode koffiemolen. Er zat een groot wiel aan dat waarschijnlijk moest worden gedraaid om koffie te malen. De meeste mensen hadden zelf thuis geen koffiemolen. Het winkeltje is rond 1954 verdwenen. Op nummer 22 zat Jan Joffer met zijn zaak in huishoudelijke artikelen. Daarvoor zat er de Verfton. De eigenaren, Joodse mensen, zijn in de oorlog weggehaald en nooit meer terug gekomen. Joffer verkocht ook spijkers, schroeven, boutjes. Op de toonbank stond een heel grote fles met een glazen buis eraan. In de fles zat eau de cologne. De klanten kwamen met een leeg flesje. Dan werd er eau de cologne opgepompt in de glazenbuis waarop de inhoud ko\n worden afgelezen. en vervolgens werd het flesje gevuld. Achter lagen petroleum drums. de petroleum werd met behulp van een grote houten zwengel overgepompt en de meegebrachte flessen of kannen.
Een hele puntzak met gebroken koekjes Later werd de zaak overgenomen door zijn zoon Johnnie en werd het assortiment uitgebreid met koelkasten, wasmachines en andere steeds populairder wordende nieuwe artikelen. Op de hoek zat de kruidenierswinkel van de Vana. Daar kochten we als kind voor een dubbeltje een hele puntzak met gebroken koekjes. Het werd een zak koekkruimels genoemd. Op de andere hoek zat de stoffeerderij van Mentink. Hier werden gordijnen en behangpapier verkocht.
Tijdens onze wandeling door de Wetbuurt maakte Leo Post van Reaumurstraat 27 (vroeger het manufacturenwinkel van Tijsterman) ons erop attent dat er op de stoep van Reaumurstraat 22 2 z.g. Stolpersteine (struikelstenen) waren aangebracht ter nagedachtenis aan Lion Godschalk en Anna Zwaaf, die in de oorlog daar een winkel in huishoudelijke artikelen hadden. Ze zijn door de Duitsers weggevoerd met het bekende afschuwelijke gevolg, zoals op de stenen is te lezen.
In het bovenstaande verhaal staat iets over hen geschreven.
Jo Haen
------------------------------------
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Alwin Müller
De middenstand van de Wetbuurt
Een zeer uitgebreid overzicht van de winkels in de Wetbuurt, met dank!
Alwin Müller
De middenstand in de Wetbuurt
Het timmerbedrijf/aannemerij was van Nico van Wiltenburg; er was binnen toch wel een behoorlijke ruimte met o.a. een lange werkbank; hij was mijn oom en ik heb een paar jaar bij hem gewerkt.