Hangjongeren van toen

Wordt vervolgd (13)

Ben had het helemaal gehad; nieuw Nederlands grensgebied…. dat beloofde weinig goeds. Daarbij had hij al die jaren als God in Frankrijk geleefd. En nu een stel maffe Belgen die hem de wacht aanzegden. Nee, dat zag er toch een stuk minder veelbelovend uit, dan hij had gedacht. Terwijl achter hem de rook van de ingeslagen Smelter langzaam optrok, haalde hij zijn schouders op, gooide de versnelling een tandje hoger en tufte op z’n dooie gemak de zon tegemoet, richting het vrijzinnige Franse zuiden.

“Nou, dat zal verdomme tijd worden,” brieste Twiezen, terwijl hij voorzichtig over de slappe lijven van Zoethout en Borstel heenstapte; je weet maar nooit. “Geen zorg, Eef”, grijnsde de Tank; “die zijn voorlopig uitgeteld, met dank aan Charlie en Rinus, en de rest gaat op mijn conto.” Het kwartetje NN-ers in de hoek maakte een meer dan deerniswekkende indruk. “Lekker, eindelijk weer ‘s een ouderwets robbertje knokken, zonder wapengeweld”, lachte de Grote C terwijl hij zijn navenante knuist masseerde. “Kom jongens, nou dat stel op zolder nog even bevrijden, en dan als de sodemieterij oprotten. Of hebben jullie hier soms nog wat verloren? Je kan hier niet eens je ei meer kwijt zonder dat het door die NN-ers gecensureerd wordt… we weten nog steeds niet wie hier allemaal achter zitten. Nee, ik ken daar nog een landje met zúkke verschrikkelijk hoge bergen, daar komt geen Smelter overheen; inpakke’ en wegweze’!” Twiezen staarde de Grote C aan of hij het aan de Omval hoorde donderen. “Laat toch zitten, die mensen boven….” hetgeen onmiddellijk werd afgestraft door Emanuel, die hem naar de strot vloog. “Samen uit, samen over de bergen Eef, of heb je de Code Sigaarblad niet gelezen?” IJlings verplaatste het macho gezelschap zich naar boven, zonder ook maar een moment omlaag te kijken.

“Toch nog gelukt, dankzij die ouwe Ford van Slagboom, hoewel ik me wel afvraag waarom we Twiezen nergens konden vinden”, zuchtte Herman, terwijl hij z’n immense bas in stelling bracht. “Heeft me wel een extra ritje naar Betondorp gekost”, grijnsde Guus; “maar dat bewapende beton van toen bood toch een stuk meer weerstand dan die hele Rembrandttoren!” Met een schalkse blik naar het gezelschap en een knikje voor de maat naar Harry, pakte Jan de Gibson en zette het verzoeknummer van Zegerius in. Neef glunderde. Voor hem kon de avond niet meer stuk; zijn gasten, nu spontaan schuifelend, zichtbaar ingenomen met zijn muzikale keuze. Zelfs de tot dusver uiterst lawaaierige prinsesjes hoorden met open mond toe. Max drukte zich nog inniger tegen hem aan, terwijl La Comparsa haar een traan ontlokte, die traag in diens open boordje sijpelde.

Hummers en paard-en-wagens; het was voorwaar een vreemde stoet die zich via de Hugo de Vrieslaan langzaam oostwaarts bewoog. Ook Harm en zijn kornuiten hadden zich er inmiddels bij aangesloten, waardoor de uittocht uit de ooit zo geliefde Kuil compleet was. Bijgestaan door een kleine, maar uiterst stevige escorte van mede-Amsterdammers trok het bonte gezelschap zich terug van een strijdtoneel, dat, gevoed door intriges, niet langer het hunne was.

In een dim verlichtte Delfter fabriekshal drukte Lex zijn vrouw nog dichter tegen zich aan, onderwijl het bange voorgevoel onderdrukkend dat ze er vanaf nu alleen voor zouden staan. Zijn blik kruiste die van Neef, diens zorgelijke uiterlijk verwoordt door de grote zwarte Baaf op zijn schouders. “Dikke lucht, dikke lucht”, krijste het zwartgevederde monster schor en klonk daarbij als diens voorvaar uit het gedicht van Edgar Allan Poe.

Terwijl het felle avondrood het verlaten kleine dorpje in de Kuil in vlammen leek te zetten, klonk heel in de verte een ijle roep. “Hoort dan niemand me?” klonk het angstig, vanuit de diepe kelders van de Prinses Julianaschool. Met uiterste vertwijfeling ruttelde de morsige gestalte aan de tralies in het kelderraampje die hem van de vrije buitenwereld scheidden. “Man; ik heb nog nooit zo’n kutdroom gehad; wat een klote-einde… alsjeblieft, mensen; als íemand me kan horen… dan…. Rrrrroept u maar!”

Erik Bouwman

-----------------------------

Hij is weer goed.
Dank je wel Erik

Groetjes
Constance

----------------------------

Héérlijk het was weer smullen op deze sombere dag.

Groetjes Ria

hangjongereen van toen

ik ben jal;oers op jullie wandelingen door onze oude buurt maar heb zelf ook een wandeling door de buurt gemaakt vorige week
In de oude laonardesschool is nu een moskee en mijn man is moslim dus ik wilde zeker kijken een beetje apart vrouwen en mannen gescheiden terwijl het altijd alleen voor jongens was maar zeker een aanrader ben zelf geen moslim maar het was zeker interessant als er weer een wandeling door oost is en ik heb er tijd voor ga ik zeker mee

Heleen Zentveld

-------------------------------------

Hoi Heleen dat zou ik zeker op prijs stellen .We hebben nu een heel hecht clubje ook zonder de wandelingen spreken we met elkaar af om iets te ondernemen.En vorige week het was zo ontzettend leuk weer veel verhalen gehoord maar ook veel plezier onder elkaar de mensen die er aan meedoen zijn gemotiveerd en wonder boven wonder is het altijd mooi weer.

Groetjes Ria

Hangoudere

Wanneer de balans tussen vrijheid en verbondenheid is ontdekt, is de vrijheid in de betekenis van patroonloos voelen en denken niet ver weg meer.
Je niet alleen laten leiden door gedachten maar ook door sesaties, prikkels.

Rene

hangoudere

Niet jong, niet onknap lacht hij tegen me, kijkt hij naar me, alsof ik een asperge ben die hij in een smak zou willen opzuigen.

Walter Vedder

-------------------------------------------

waar haal je die fantasie vandaan, je hebt veel eigendunk

Reiger

--------------------------------------------

Paling tegen 't buikie
Paling in het fuikie
Paling in het groen
Hij blijft het alsmaar doen

Heldhaftig vanuit het riet
Waar niemand hem toch ziet
Dus voor ons lieve Snoekie
Een heel nat moederkoekie.

Spierinkie

Hallo Fans

Fans van Erik er staat weer iets van hem op www.amsteldorpactief.nl
pagina en dan brilletje aanklikken.
Het is weer de moeite waard om het te bekijken.
Groetjes Ria

Vroeger

De televisie had nog niet zijn intrede gedaan s,Avonds werd er bij ons collectief naar de radio geluisterd.Favoriete programma,sPaul Vlaanderen,Barend Bluf,Het Hangt Aan De Muur En Tikt,Wie Het Weet Mag Het Zeggen,Tussen Tien Plus en Twintig Min.En sfeer die ik na de binnenkomst van de televisie nog maar een keer per jaar terugvond:bij de viering van Oud en Nieuw als er naar de Draadomroep geluisterd werd,een uur lang Wim Kan.De pick Up die we kregen met daarbij ineen Blue Band doos vol plaatjes,met1 vreemd plaatje van ene Lonnie Donegan.Het intrigeerde me,een vreemde directe stem,een manier van gitaarspelen die ik nog nooit gehoord had en een zeer eenvoudig stuwend stampend ritme (lonnie Donegan,Take Me To The Burien Ground)Alhoewel die keerdat ik op een feestje was de muziek van Fats Domino,Little Richard te gek vond of kwam dat door zijn automatische platenwisselaar,een plastic staaf midden op de draaitafel die me zo onder de indruk bracht.De muziek van Elvis Presley en Taylor doet me weer denken aan de kelder op de Zeedijk waarin leer gehulde jongens luidruchtig aanwezig waren
Mooie tijd .

Rene Parree

-------------------

En op zondag Monus de man van de maan ,de bonte dinsdagavond trein .En de muziek The Everly Brothers ook daar zeer goede herinnering aan ,de muziek van Lonnie Donegan als je dat nog eens terug wilt horen is te beluisteren op www.youtube.com en dan de naam in tikken van de persoon of de muziek die je horen wilt.

Groetjes Ria

------------------------------

Jullie zeggen altijd dat ik nog zoveel weet, maar van Monus de man op de maan, herinner ik me echt niks en jullie hebben het daar toch meer over. Wel Klatergoud op zondagavond, maar dat was wat later.
De jeugd vliegt uit op vrijdagavond.
Koek en ei op donderdagavond.
Tijd voor teenagers met Herman Stok
En inderdaad Tussen tien plus en twintig min met een hele jonge Jos Brink. (pas goed op je zelf)"
Toen ik pas die makkuh met de oogjes had, las ik een grootletterboek, jawel hoor Paul Vlaanderen. Het was toevallig het eerste deel, waarin hij Ina ontmoet. Maar wat mij opviel, was eigenlijk de leuke oubolligheid. Niets gruwelijke, bloederige details en honderden moorden zoals in de tegenwoordige thrillers. De vreselijkste misdaad was een juwefenroof, waar weliswaar iemand om zeep werd geholpen, maar de nadruk werd toch gelegd op inbraak en een Ontvoerinkje.
THE everly brothers, een van mijn eerste plaatjes, tweedehands gekocht bij concerto in de utrechtsestraat.
Temptation met op de achterkant de schuifel devoted to you.

Groetjes
Constance

----------------------------

Hoi Constance Monus de man op de maan was er op zondagmiddag .Dus als de voetbal was afgelopen en de spruitjes stonden te koken werd er geluisterd naar Monus de man op de maan ,ook was er een radio progamma op de zaterdagavond met Kees de Lange maar hoe mijn hersenen ook kraken ik kan maar niet op de naam van dat progamma komen.Meestal zat ik dan bij mijn boven buurvrouw Tante Polman met een kleindochter van haar iets jonger dan ik zelf ,want mijn ouders waren zeker op de zaterdagavonden kaarten bij familie leden en ik wilde niet mee .Kan je nagaan zo jong en na dat het radio progamma was afgelopen ging ik naar beneden en was ik alleen , daar moet je nu toch niet aan denken om je kinderen alleen thuis te laten , vonden ze het nog gek dat ik heel snel de deur uit was.

Groetjes
Ria

------------------------------

Ja dat kon toen nog gewoon, zeker in het buurtje waar iedereen elkaar kende.
Heette dat progr Showboat? Heb namelijk net ff gekoekeld. Wij luisterden ook via de radiodistributie naar Cees de lange. Ik denk dat het Showboat was.
Die radiodistributie had zo een zwarte dinges met 4 kanalen, Hilversum I, II, III, IV.
maar die laatste twee hadden niks met Hilversum te maken.
Chris howland was op III. (fraulein, en das hab ich in Paris gelernt)

Constance

Wel aanwezig tijdens wandeling in Betondorp

Beste Constance en Erik en Ria,

Kennelijk hebben jullie me gemist, maar ik heb wel degelijk meegelopen met de wandeling, met een badge van het Geheugen van Oost op mijn jas geklemd, net als Jo. Mike was op het laatste moment verhinderd wegens familie omstandigheden.
Wat een spitsvondig gedicht overigens ! Voor degenen die er niet bij waren; Jo Haen had twee speelgoed poppetjes mee genomen ( voorstellende oude dame achter rollator) die een race wedstrijd met elkaar moesten houden op de tafel van café Meerzicht. Het gedicht beschrijft allerlei plekken die we bezocht hebben tijdens de wandeling aan de hand van de zogenaamde race van deze poppetjes.

Vriendelijke groet,
Marella Karpe

------------------------------------

Hallo Marella,

Aan de ene kant jammer, want dat had ik niet gezien, aan de andere kant geeft het niets. Wij waren er dus allemaal en wat een heerlijke, gezellige wandeling was het hè, alleen maar genieten.

Hartelijke groet
Constance

------------------------------

MANNNNNNNN!!!!! Verkeerde bioscoop uitgezocht, dus sorry, sorry, sorry, Marella!
Had natuurlijk naar de Bio moeten gaan, want dáár draaide Calamity Jane, vandaar dat we je sherriffster niet waargenomen hebben.
Vette hand in eigen boezem: we hadden natuurlijk zo fatsoenlijk moeten zijn ons aan iedereen voor te stellen, dan hadden we het wel geweten. Nu helaas gemiste kans om onder het genot van een rollatorkoffie de do's en don'ts van het Geheugen te bespreken, nu dus verschoven.
Gelet op onze gewaardeerde Jo zal dat een Novazemblaoverwintering worden, maar ongetwijfeld staat tegen die tijd ook wel een gedragspatroon op Oost, dat meer houvast biedt.
Wel respect dat je je als enige Ooster in de leeuwenkuil waagde, al bestond die slechts uit rollatorpopjes.

Zonnige groet,
Erik

Net een Film in de Cinema Desmet.…

Oord der handeling: Betondorp, jongstleden zondag.
Onder muziek van Morricone betreden 2 paar van sporen voorziene, afgeleefde en stoffige cowboylaarzen cinemascopebeeldvullend vanuit een kunstig door nevelmachine opgespoten mist, de verder uiterst zonnige in technicolor uitgevoerde Brink, die doet vermoeden dat deze scene in zuid Spanje werd opgenomen.
De Slagersvrouw, die zojuist voor het raam haar baby de borst gaf duikt ijlings weg. Au! Baby heeft zojuist het eerste tandje gekregen.
Het geknars van rollatorwielen die duidelijk betere tijden hebben gekend, doen vermoeden dat ook de twee raceoma’s in dekking gaan. De hele Pinkstergemeente duikt ijlings de kerk in en ook de Hare Krishna's besluiten nog even snel een kuipje Rama bij AH te kopen.
Close up van driedagenbaardomringde mond, waar tussen hagelwitte tanden een dun sigaarstommeltje van de linkermondhoek naar de rechter verhuist.
Het crescendo zwelt aan als de camera via de door gehavend langbruin-leren jas omklede schouder de arm afglijdt om op de hand te blijven steken, die met de vingers flexend boven een Make-my-day-punkachtige .44 zweeft.
De uitzoomende camera toont in slomo een tweetal mannen; nog verder uitzoomend, geflankeerd door een drietal dames, die, in tegenstelling tot wat de in adembenemende spanning verkerende toeschouwer aanvankelijk verwachtte, niet uit de nabijgelegen saloon stammen, maar uit de zojuist voorgereden postkoets zijn gekletterd, waarvan het paard nog ijzig hinnikt.
Het vijftal kijkt spiedend naar links en vervolgens naar rechts.
Het sprietje in de mondhoek verhuist –weer close up- van rechts naar links.
“Thank goodness they’re gone…”, klinkt vanachter het sigaarstommeltje, dat met Cruyffiaans elan via de bovenlip weer naar rechts verhuist. “Thanks to the elaborate efforts of Jo, that scum forgot all about that High Noon appointment we promised.” (de accurate ondertitels op het projectiescherm tonen: “Waar blijven ze nou? Hadden we geen afspraak met die Hangjongeren uit de nabijgelegen Kuil? Nou, die zijn mooi niet op komen dagen”)
Afijn, maakt u het verhaal zelf maar af, en vergeet niet de plaatjes te kleuren.

(vrij naar Quote:)
Mocht u in de tussentijd persoonlijk met ons willen praten, geef u dan op voor de verhalenwandeling van a.s. zondag, want degene van de redactie die dan kunnen zullen daar aanwezig zijn.
Met vriendelijke groet,
Marella Karpe (lid van de redactie, waarvan ook Mike de Kreek, Jo Haen, Dineke Rizzoli, Frits Slicht en voor het Amsterdam Museum Stephanie Vahlkamp deel uit maken)
Marella Karpe
(einde quote)

-----------------------------------

Hallo iedereen,
Mag ik ff een anekdote vertellen, wat niets met het verdere gebeuren te maken heeft.
Erik wat een filmscript, hartstikke goed.
Maar nu de anekdote. Het heeft met cinema Desmet te maken.
Christ, daar komen de herinneringen weer, want ik weet nog dat ik een jaar of 18 was en dat ik daar met Ferry naar de nachtvoorstellingen ging. Dat vond zijn vader niet leuk, die vond dat 's nachts na twaalven alleen nog hoeren en pooiers op straat hoorden.
Mijn ouders waren soepeler. Die nachtvoorstellingen waren er nog niet zo lang, en wat kon het nou voor kwaad in het toen nog veilige oost.
Maar ook dit wilde ik niet vertellen.
Nog een paar jaar later. Veel van school gingen studeren. Zo niet ondergetekende, want ik had niet eens de school afgemaakt, maar er wel vriendjes en vriendinnetjes aan overgehouden.
Omdat toen de studentenbeurzen ook niet zo hoog waren, moest je als student er wat bij verdienen.
Mijn vriendin had een baantje in DESMET. Het was natuurlijk nog niet computergestuurd, en zij moest geloof ik films wisselen of zo.
En dat deed ze prima, maar niet heus.
Zo is het 1 keer gebeurd dat het nietsvermoedende publiek in het midden van de film al de afscheidskus en de befaamde woorden
THE END zagen. Maar dat de film toch nog verder ging met een plot en met het begin na het begin.
Lachen natuurlijk.
Alleen heeft zij haar bijbaantje niet lang gehouden.
Sorry mensen, dit is zo maar een herinnering wat bij me boven kwam toen ik Cinema Desmet las.
En het heeft ook nog met Oost te maken, dus...

Groetjes
Constance

De Rollatorrace 2

Erik wat is deze ontzettend leuk, ik heb hem een paar keer overgelezen en ik kwam niet meer bij van het lachen , maar ik denk dat voor de oudsiders dit niet te begrijpen is en als Jo dit leest ik weet zeker dat met haar humor (want zij bezit dat in tegenstelling tot anderen ) helemaal in een deuk ligt .Want hoe verzon ze het weer om zo iets leuks mee te nemen . Ik ben blij dat je weer aan het schrijven bent geslagen ,je doet er in iedergeval een hoop mensen plezier mee.

Een dikke pakkerd Ria

--------------------------------------

Heel vroeger had je niet die scootertjes van nu
En al klinkt dit best heel cru
Maar je zat op je snelle snelbrommer
met je brede zadel en je harde komkommer

Greetz
Rooie Lange Slungel

----------------------------------

Jezus wat een malloot is dat soms de humor van een oude gefrusteerde snoek

Ria

---------------------------------

Ooooh, wat is die enig. Natuurlijk Erik's gedicht, maar ook de foto van Ria en mij, die er bij geplaatst is door onze redactie? Die ik trouwens behalve onze kanjer Jo, gisteren gemist hebt.
Het loopje in het Betondorp was weer uit de kunst,
Dat moet ik nageven, het GVO met die informele loopjes en juist daardoor zo leuk, maakt dit toch maar mogelijk.
Jo, nog eens hartstikke bedankt, het was weer TOPPIE!!!!

Constance

--------------------------------

Ik had het al gezegd, maar ik kan er niets aan doen.
Als ik op laatste reacties kijk, en ik zie die foto van die twee rollatordames Ria en Constance, dan schiet ik spontaan, zo maar in mijn eentje hiero achter depc, in de lach.
Enig.
En heerlijk dat er weer plezier wordt beleeft aan het GvO, want ik had even zo mijn twijfels. (Louter persoonlijk natuurlijk).

Constance

---------------------------------

Schei uit Con, ik heb er een kutnacht van gehad: wordt om 2 uur wakker met die poppetjes in m'n kop en plop: de eerste twee regels van de race.
Gillen en tranen.
Naast mij kon iemand me wel vermoorden. Maar wat hebben we gelachen!

Erik

--------------------------

Oh mijn god niet alleen gisteren een geweldige dag, maar die van vandaag kan ook niet meer stuk dan zit ik hier dan in mijn eentje te schaterlachen wat moeten de buren wel niet denken, valt me mee dat ze nog geen polshoogte zijn komen nemen van wat is er met jou aan de hand .Maar oké ik heb net de bezoekstand van deze site bekeken die stond zaterdag op 9985 en nu al op 10207 kan je nagaan hoe veel mensen er een vrolijke bui aan over hebben gehouden, behalve dan een oude zure snoek.

Groetjes
Ria

-------------------------------

Heerlijk stukje, Erik!
Ik heb me kapot gelachen! :-) :-) :-)

René van Eunen

123 - De Rollatorrace.

Twee oudjes in Betondorp, hielden een Rollatorrace,
De een had een lam voetje, de ander hoogtevrees.
Zij reden om het hardste achter wandellopers aan,
En deden snel een sliding omdat die lopers bleven staan.

Twee besjes met rollators, al racend geen succes,
Die nummers kloppen echt niet, zo sprak de oudste bes.
Dat scheelt een goeie honderd, mopperde de lamme voet,
De wandellopers schreeuwden luid: hou toch je ouwe snoet.

Twee racende ouwe wijven, die gingen door de bocht,
De lopers sprongen snel opzij, vergingen van de tocht,
Van Pinksterkerk naar Zaaiersweg; ze verdwenen uit het oog,
Om hun conditie zwaar benijd, dat hoefde geen betoog.

Twee grijnzende bejaarden, hun pakjes geel en blauw,
Die zoefden door dat Legodorp, veel zon en weinig kou.
Het Huismanhof, dan Onderlangs, een drempel snel genomen,
Door alle lopers nagestaard; wie zal er ‘t eerste komen?

Twee fanatieke oudjes, die streden om de eer,
Sneden allochtone auto’s, zelfs ’t voetje deed geen zeer.
Op de Brink nog even tietjekijk, dan vuilstort, Cinetone,
En dan dat mooie Zuivelplein, die school als een icoon.

Twee zoevende oude grijzen, die landden in een tuin,
Gevlogen uit een scherpe bocht, en vielen op hun kruin.
De besjesbek vol hondenpoep… dat scheelde echt geen zier,
Want onze Jo was hen nu voor, die bolus haar vertier.

Twee snelle ouwe krengen, die raceten als een dief,
De trap op naar een kunstenaar, dát was pas onsportief.
Zij doeken niet subsidierijp, dus zinloos hun gesjouw,
Maar heel snel naar beneden, want de aap kwam uit de mouw.

Twee sluwe oude mokkels, voelden zich Job Cohen,
En vroegen om wat kopjes thee bij Hari Harsh Makhen.
Hun Shingalees niet te verstaan, slissend met derde tanden,
Werden zij voor de deur gezet, met hele harde handen.

Twee snelle retro oudjes, speelden een beetje vals,
Lam pootje lichte beentje, zus brak bijna haar hals.
Op weg naar nummer veertien, met links en rechterpoot,
Elluk voordeel heb ze nadeel en de scheid die is een kloot.

Twee lieve oude dametjes die namen een time out,
Voor het huisje van van ’t Reve, het bordje fout gebouwd.
Waar Geer gewoond zou hebben, werd snel gecorrigeerd,
Door een echte Betondorper, die er voor had gestudeerd.

(Attelemenooieine…. Daar BENNE jullie! Zal me effe lekker wezen, om zonder Siem een reesie door Betondorrep te maken! Effe een vluggertje tusse’door; gaatie:
Gerard van het Reve, die had wel zeven neven,
Ook had hij een elftal nichten, waarvoor hij niet zou zwichten,
Hij hield het bij zijn neven en die was het om het even.
Nou, kar nou maar weer verder, stelletje wegpiraten!)

Twee snelheidmaniakken, zoefden rond de politieschuur,
Een oude synagoge; diens onderhoud te duur.
De rollators in hun vijfde, werd de eindsprint ingezet,
Want de koffie stond bij Meerzicht; ja, er was zelfs banket.

Twee oudjes in Betondorp, in ’t zonnetje gezet,
Door Jo en nog wat lopers, die hadden reuze pret.
Lam pootje op het bankie voor, en hoogtevrees -voor straf-
Flikkerde met haar rollator, mooi van dan bankie af.

De Hangjeugd en van Eunens, hadden veel leedvermaak,
De besjes baalden als een stier; dat was geen goede zaak.
Lam pootje siste binnensmonds: dat zal ze nog berouwen,
Bij ’t volgend wandelloopje, laten we ze lekker douwen!
Erik Bouwman

Hangjongeren

Heel vroeger,
Op je snelle scooter,
met je brede zadel
en je harde toeter

Rene

----------------------------

Pfffff, dat was zoeken en toen kwam ik nog eens langs de rollatordames, dat is echt humor voor een hele week lang denk ik, want ik schoot weer in de lach.
Maar ik zat aan dat stukje over de brommer te denken en toen dacht ik opeens aan die vossestaarten.
Volgens mij had iedere nozem o nee brozem van toen, zo een vossestaart aan zijn stuur, klopt dat?

Groetjes
Constance

Wandeling Betondorp

Vandaag was het weer een bijzondere geslaagde dag .10.30 de deur en vol verwachting wat deze wandeling weer brengt . Verzamelen voor Meerzicht en er waren weer wat oudgedienden en wat nieuwe gezichten ,
Jo heeft met haar enthousiasme er weer iets geweldigs van gemaakt de verhalen en de plekjes die ze ons liet zien ik heb werkelijk nooit geweten hoe bijzonder Betondorp is de bouwstijl de hofjes en de achterafpaadjes die tussen de huizen lopen.
Ook werden we gastvrij ontvangen in de Hindoe tempel daar aanwezig ze boden ons zelfs thee aan maar we waren met zo'n grote groep dat we ondanks hun hartelijkheid hun dat niet aan konden doen ,maar zeker dat ik daar nog eens naar toe ga , zoveel gastvrijheid .
Ook werden onverwachts uitgenodigdt door een kunstenaar die in de voormalige school is gehuisvest .Terug lopend weer naar meerzicht en toen met zijn allen aan de koffie en later een andere versnappering.
Veel gelachen en herinneringen op gehaald het was weer oergezellig je krijgt toch een band met de mensen die zich enthousiast aanmelden voor de wandelingen in oost maar ja de volgende beginnen weer in het voorjaar ( dus help !!! hoe moeten we de winter door) later nog met Erik en Conny naar een leuk bruin café in de Van Woustraat ook beregezellig en erg bijzonder hoe het GVO mensen die elkaar 50 jaar niet meer gezien hebben weer bij elkaar heeft gebracht .
Maar alle hulde aan Jo want zij is toch echt de peetmoeder van dit hele gebeuren en die ons zo enthousiast maakt.

Ria Evertse-Staartjes

Geen

Die ene dag, dat het geluk hen toelacht.

Waarmee ze verder moeten leven onttrekken ze aan het verleden.

Maar geluk is wat je er van verwacht.

Enigma

-----------------------------------

Geluk overkomt je als je het niet meer verwacht, maar als het geluk je weer toelacht, en het wordt je ontnomen is er alleen maar verdriet.

Walter Vedder

------------------------------------

Geluk is als een schaduw vluchtig, ongrijpbaar in diens nietsubstantie.
En heeft men soms teveel geluk, neem in die schaduw eens vakantie

Havank

-------------------------------------

Eigenlijk is geluk bijna heilig.
Koester het zoveel mogelijk.
Jaren later zou je kunnen ontdekken, dat, wat je dacht je ongeluk was, eigenlijk je geluk was.

Charteris

-----------------------------------

Waarvan inmiddels akte en schaduwrijk afgeklop.
In de schaduw van Betondorp, uiteraard.

Franz von Bayros

-----------------------------------

Niemand kan in de toekomst kijken.
Maar wat mij betreft zal het morgen een louter zonneschijn zijn.
Is dat geluk?
Of is schaduw meer geluk.
Er zal altijd een schaduwzijde zijn.
Kabouter Plop beaamt dit.

Carl Storch

--------------------------------

Het is niet de ene dag dat het geluk je toelacht, maar de dagen van je dromen.
Het verborgen geluk, die je niet kan verwezelijken door dat de andere partij stopt.
Dan blijft het maar bij dromen.

Omval

-------------------------------------

Men meent dat dromen bedrog zijn.
Soms is dit de waarheid. Droomt men van geluk, gegarandeerd dat bij het ontwaken de teleurstelling met wrede werkelijkheid tot je komt.
Echter, nou nee nu moet ik niet gaan fantaseren.
Liever de illusie.
Met een hoogdravende salute

Ben Groeburg

-------------------------------

Hoelang moeten we zuinig zijn op de woorden die wij zeggen, schrijven, fluisteren.
Hoeveel zijn er ons gegeven vooer één leven of raken woorden op, moet ik denken, dromen, over het vinden van de liefde of het verlies er van.
Hoeveel woorden nog hoe lang.

Walter Vedder

--------------------------------------

Het is niet of je vroeger mooi was en nu, door de ouderdom die toch immers komt met gebreken, niet echt meer om aan te zien. Dat denk je dan zelf, de realiteit is altijd anders.
Het is niet of je te verlegen bent, als je dat als excuus met een synoniem van smoes, wilt gebruiken.
Het is misschien die hang naar nostalgie.
Wat het is, valt niet te beschrijven, niet met éen woord, niet met meerdere woorden, niet met hoogdravende woorden.
Het is een gezamenlijk vroeger.
Dat is het; een gezamenlijk vroeger.
En of je elkaar nu kent van vroeger, of je sommige dingen niet herinnert, of je sommige dingen wel herinnert, dit is het;
het gezamenlijk vroeger.
Ook voor de verlegenen onder ons, de bleuen, is het aan te raden, om toch maar voor een keertje, de gok te wagen.
het gezamenlijk vroeger.
Jaren vallen weg. Of je elkaar wel of niet kent, elkaar wel of niet herinnert, als je na al die jaren, vijftig jaar, het is toch verdulleme niet niks.
Als je elkaar dan weer ontmoet, is het of je elkaar je leven lang hebt gekend.
Het gezamenlijk vroeger.

Geschreven door An du Zilk

www.amsteldorpactief.nl

Voor de oud wetbuurters en Hangjongeren van toen er is weer een nieuw gedicht geplaatst van Erik en het is zeker de moeite waard om het te lezen.
Nogmaals www.amsteldorpactief.nl aanklikken pagina en dan het brilletje aanklikken.
Veel leesplezier gewenst.

Groetjes voor de fans.
Ria

Hangjongeren

ja ria ik was het buurmeisje van je oma en ik had je beloofd de groeten aan je nichtje te doen maar je zal het altijd zien normaal kom ik haar vaak tegen maar ik heb haar al een hele tijd niet gezien let er altijd op als ik in het centrum loop

Heleen Zentveld

---------------------------------

Hallo Heleen
Ja ik had al zo'n vermoeden dat jij het was ,maar het is al weer een lange tijd terug.Ik weet niet of jij het weet de site Het grote verdriet en dan aanklikken razia op het krugerplein,als je de bovenste foto bekijkt en uitvergroot zie je mijn Oma met mijn vader en oom op dat kleine balcon staan ,ik kwam er bij toeval achter en ik weet dat het een grote impact op zijn leven had net als het overlijden van zijn vader ik was toen drie .Hij was een zeer introvente man heel anders dan zijn broer zij waren zulke tegenpolen konden het ook niet zo goed met elkaar vinden in hun jeugd.als ik nu je naam lees weet ik wie je bent dat vergeet ik niet meer .

Groetjes Ria

Bombardement volgens Erik...

Hoi Erik,

Ik snap je volkomen, maar dit is echt toeval.
24 september was de DJK reunie en heb ik van verschillende oud leden extra foto's gekregen.
Doordat als je een foto bij het artikel plaatst wordt dit "langer" (i.p.v. de 6 regels tekst alleen) en lijkt het of er van alles wordt weggedrukt.
Waarom dit anders is weet ik niet.
PLUS doordat er foto's bij staan vallen deze veel meer op en lijkt het misschien op een waar bombardement.

Nu niet om lullig te doen hoor Erik, maar ik tel "mijn" DJK stukjes nu net en dit zijn er maar 5 in de afgelopen week.
Dit is toch niet veel al lijkt het door de foto's op meer geef ik toe.
Nogmaals door het wegdrukken snap ik jou wel wat je bedoeld maar om nu het woord "bombardement" te gebruiken vind ik niet helemaal eerlijk.

Gr.,
Ron

--------------------------

Oké Ron zaak gesloten ,ben je zondag aanwezig bij de wandeling want laten we eerlijk zijn de foto's die je gemaakt hebt van ons op de ooster die liegen er niet om we staan er beeldig op.Als je zondag aanwezig bent drinken we gezellig een kop koffie met zijn allen ik zorg wel weer voor de koekjes.

Groetjes Ria

---------------------------

Ik reageerde op het DJK bombardement daar ik mij daar logisch op aangesproken voel.
Ik vind het ook echt een beetje een onheuse beschuldiging.
Maar zoals je zegt... zand erover.

Zondag ben ik er niet bij daar de WGM dan wel een hobby van mij is maar ik heb niets met wandelingen.
Jeruzalem kwam puur doordat ik daar ben opgegroeid.

Gr.,
Ron

------------------------------

Sorry Ron, bombardement was misschien een beetje kort door de bocht, maar de 21 stukjes, allen rijkelijk van foto's voorzien, die we sinds begin oktober mochten aanschouwen zijn wat betreft jullie reunie volledig begrijpelijk, en vulden -wat dat betreft volkomen terecht- het leeuwendeel van de nieuwe berichten.
Dat tegelijkertijd een groot deel van de ANDERE NIEUWE berichten op pagina's 2, 3 en 5 werden samengevoegd met eerdere berichten, gaf echter de indruk dat deze ook oud waren.

Even goede vrienden, en laat het met liefde aan de beschouwers over zich hiervan een beeld te maken, jammer van aanstaande zondag want je vrouw en jij waren een welkome toevoeging tijdens het Jeruzalemloopje.

Zonnige groet,
Erik.

-------------------------------

Dank je wel voor jou terug-reactie

Gr.,
Ron

Alwin, Heleen en Ron: Storm in een Glas Water

Voorweg en herhaald, mijn verontschuldiging voor de websitevervuiling, zeker aan jullie, die bewezen hebben van het geschreven woord te houden. Ongelukkigerwijze drijft de kruik net zo lang tot hij tijdens de storm in het waterglas ten onder gaat, hetgeen geschiedde.
Ook ligt het mij als onsportieveling ver om de voor velen gewaardeerde sport, in welke vorm dan ook, onderuit te halen.
Dit neemt niet weg dat er een waar bombardement aan DJK heeft plaats gevonden, sinds een klein stel hangouderen aangaf ook nog mondig te zijn.
Toeval? Ik laat dit graag over aan de beschouwer.

Feit is, dat de Hangjongeren virtueel verdwenen sinds zij kenbaar maakten, het niet klakkeloos met het beleid van het bestuur eens te zijn. En zie: na herhaald protest is de site weer genormaliseerd.
Eveneens toeval? Ik zou zeggen: Rrrrroept u maar!

Misschien nauwelijks te geloven, maar in mijn prille jeugd betrad ik menigmaal het terrein van JOS, daadwerkelijk om er een wedstrijd te zien. Wat mij bij het betreden van het terrein opviel, en Ron zal mij hier zeker in kunnen bijplichten, was hetgeen zich aan de kant van de sloot liet waarnemen.
Riet. Mooi, hoog riet.
Riet, met daar tussenin een heleboel kluitjes.

Mij staat een wedstrijd bij, waar JOS er werkelijk de ballen van bakte. De tegenpartij liet echter een aantal prima passes zien, op gegeven moment gehonoreerd met een doelpunt.
Enthousiast hierover begon ik te applaudiseren.
Nu, vele jaren later, begrijp ik waarom men mij te kennen gaf beter het riet op te zoeken. Maar om als volwassene de kluitjes te gaan zoeken, gaat mij echt een beetje te ver.

Hand in eigen boezem: ik kom schriftelijk niet altijd LEUK uit de hoek. Het staat u allen echter vrij, mij er -eveneens schriftelijk- onmiddellijk weer in te trappen. DAAR -dacht ik- is deze site voor opgezet; dat deze jong en oud bij de les houdt zou inmiddels als bewezen kunnen worden beschouwd. Dus, beste redactie en welgemeende criticasters: doe er iets moois mee en denk heel, heel diep na, alvorens u censuur pleegt.
Kritiek is prachtig, maar censuur heeft iets heel, heel griezeligs.
En daar hebben we toch het spookhuis op de Dam voor???
Met zonnige groet en nogmaals dank voor uw interesse,
Erik

@Erik

Ik vind je stukjes "gebakken lucht" origineel gevonden, en moest er wel een beetje om lachen. Aan de andere kant vind ik het niet nodig om op deze manier het één en ander nu op de spits te drijven. Laten we het gezellig houden.

Overigens heb ik wel wat met sport (geen voetbal); mijn voorbeeld was volstrekt willekeurig gekozen. In de afgelopen jaren is er ook op andere verhaallijnen soms heel veel gereageerd, waarbij het leek of er niets anders meer bestond dan dat onderwerp.

Alwin Müller

wat een commotie

ik begrijp niet waar alle commotie vandaan komt en het heen en weer zeuren van de mensen
Ik vind het heel erg leuk om alles te lezen en ook over het voetballen
ben jaren betrokken geweest bij het voetballen en zie een hele hoop bekende namen voorbij komen zoals bijv Jan de Ridder bij djk die ik heel vaak in almere tegenkwam
Mensen lees lekker wat je leuk vind en wat je niet eluk vind lees je niet en hoef je ook geen commentaar op te geven misschien vind een ander het wel leuk

Heleen Zentveld

-----------------------------------------------

Dank je wel Heleen zo denk ik er ook over.
Een vraagje ben jij van het krugerplein ooit het buurmeisje van mijn Oma .En wat betreft de voetbal ik probeer de J.O.S mensen aan het reageren te krijgen maar het lukt niet erg .

Groetjes Ria Evertse-Staartjes

t.a.v. Erik

Hoi Erik,

Ik ben mij echt van geen kwaad bewust. Ik doe niets.
Ik heb ± 6 jaar geleden via de webbeheerder Christina Mercken (AHM) toestemming gevraagd of ik stukjes en foto's van a.s.v. D.J.K. mocht plaatsen.
Dit was en is nog steeds geen probleem omdat de vereniging uit de Watergraafsmeer komt.
Idemdito met a.v.v. Madjoe en a.s.v. FORTIUS.
Wat ik in een eerdere reactie ergens aangaf, ik hoop (persoonlijk) ook dat bijvoorbeeld JOS en nog een paar WGM verenigingen dit ook doen daar nu de mensen nog leven die dit kunnen vertellen met o.a. oude foto's.

Indien gewenst kun je mij anders ook prive mailen daar ik volgens mij niets anders doe dan een jaar geleden.

Gr.,
Ron
ron281160@gmail.com