Herinneringen

Ode aan een Groenteman

De worteltjes van Van Geenen
Werden slechts overtroffen
Door diens grote winterpenen
En dat was even boffen.
Wat menig huisvrouw hier mee deed
Zal ik werkelijk niet beschrijven.
Maar wel die hutspot, lekker heet
Zonder te overdrijven.
En ’s zomers sla maar ook radijs
Heel vers, net van het tuintje.
Van Geenen, die was opperbest
Van voet tot aan zijn kruintje.
Maar ’t meeste hield ik van zijn knol,
Waarvan de naam vergeten,
Want een keer sloeg dat dier op hol;
Dat hebben we geweten.
De halve winkel toen in puin,
Overal lagen spullen.
Als Mister Ed sprak toen dat ruin
”Gewoon niet over lullen.”
Van Geenen woest, dat knol een grijns
Met een bek vol grote tanden
De groenteman, zonder gepeins
Legde ‘m spontaan aan banden.
Voor elke buitenstaander
Klinkt dit verhaal misschien wat raar,
Maar geloof me, lieve mensen,
Bij van Geenen waren de rapen gaar!

Joop Jansen

Hallo Joop inderdaad een mooi gedicht maar die kredit komt niet mij toe maar aan degene die het mij heeft gegeven .
Alles goed met je ,en ja ik beleef nog steeds erg veel plezier aan het geheugen van oost ik geef iets aan en een ander haakt daar op in en zo kom je weer tot een verhaal.
Groetjes en tot horens Ria

tijd

Hallo Ria,
Wat krijgen wij nou,voel je het einde naderen? Nee toch?
Toen ik het las,werd ik helemaal week en dacht, toen ik je laatst bij je oom zag zitten :een flinke vrouw,die wordt beslist 100.
Maar alle gekheid op een stokkie,ik vind het een mooi gedicht en zou zeggen.................doorgaan.....!!!!!!!! gr. joop

Tijd

Je mag al blij zijn als je oud wordt zonder schuldgevoel en spijt.
Zonder dat je nog zegt;Ik had eigenlijk toch misschien....
Oud zijn in tevredenheid geen klachten en zelfverwijt.
Rustig zeggen,het is mijn tijd ik hou het voor gezien.
Je mag al blij zijn als het zo zal gaan,maar ik hoop oud te worden met verlangen in mijn bloed.
Ik hoop dat ik dan nog zeg ik zou eigenlijk toch misschien...
Oud zijn in tevredenheid nog elke dag te weinig tijd.
Open ogen armen wijd tot in mijn laatste seizoen.
Dat het tenslotte zo zal gaan,dat ik op mijn sterfbed op zal staan.
En zeg geef mij mijn jas eens aan ik heb nog zo veel te doen.

1970

Twee spiegels tegenover elkaar geplaatst boden een oneindig perspectief.En toch,dacht ik.er moet meer zijn.Open voor de Jazz-tune van daddy,open voor de swing van de pop-songs.O,al de balzalen van mijn jeugd zijn nu bestoft en door velen verlaten.De vrienden die er bleven zijn mij vreemd.Onder de slingers van weleer zetten zij de polka verder van hun dromen.De Quick-step van het verjaarde zeer.Cirkels dansend om nooit aan te komen.Straks komt er een droomkaros,zo heeft men mij beloofd,iemand in de spiegel,die ik dadelijk heb geloofd.
Een Zonovergoten groet Rene

Re: Ode's

Erik, wow.
Hier heb ik geen woorden voor en dat wil wat zeggen. Wat keigoed hé!!!

Ria, ik werkte bij verz.mij. Louis Gräffner, dat was in de Spuistraat meen ik me te herinneren. Tussen de middag kocht ik "Ik, Jan Cremer 2." Bij die verz.mij. waren allemaal nette mensen in pak en van die mantelpakjes. Ik werkte er via Randstad en viel nog al uit de toon, al kon ik wel heel goed met allemaal opschieten. Met het boek veilig in de tas ging ik smiddag weer werken, maar kreeg een privetelefoontje van een vriendin en vertelde dat ik het bewuste boek had gekocht.
Hahahaha. Eerlijk waar, binnen 1 seconde veerden mijn keurige collega's op, grepen het boek uit mijn tas (eigenlijk ook brutaal) en hebben de hele middag zitten bladeren.
Grappig, hier heb ik nooit meer aan gedacht, maar door jouw bericht, schiet heet me weer te binnen.
Groetjes
Constance

Ode aan een Snoepwinkeltje

Het Snoepwinkeltje van Boerke
Was een piepklein paradijsje.
Je kocht er drop of zwart-op-wit,
En ’s zomers zelfs een ijsje.
De tijd die leek er stil te staan,
Tussen de toverballen.
Potten met zoethout en snoepbanaan,
Daar liet je het oog op vallen.
Vriendelijk oogde vrouw Boerke niet,
Dat was ook niet echt nodig.
Haar handelswaar vergoedde veel,
Een glimlach overbodig.
Een kinderhand was gauw gevuld
In dit vreugdevol verleden;
Met een duppie kon je de wereld aan
In schril contract met heden.
Bazooka Joe die schoot met vreugd’
Soms gaten in je kiezen.
Er tegenover stond een deugd,
Gewicht moest je niet verliezen.
Bij de tandarts was je vaste klant
Met hier en daar een gaatje.
Maar zeg nou zelf; Mc Donalds-vet,
Is toch veel zwaarder naadje?
Daarom breek ik de Boerke lans,
Als weemoedig kleine geste,
Want zeg nou zelf; was ónze jeugd
Niet tóch de allerbeste?

Re.Ode aan een boekwinkel

De tijd voorbij,geen Havank of andere bouqet reeks maar nu het echte spannende werk Bob en Dahpne en niet te vergeten Jan Wolkers ik verslond deze boeken en wat dachten jullie van ik Jan Cremer kijk dat was pas lectuur Cremer lekker stoer en alles kan ,met hem begon de vrijheid pas, echt maling aan alles en iedereen je eigen leven leiden op naar de 70 jaren opkomst van het hippie tijdperk lange rokken en haren iedereen lief voor elkaar en huis vol maffe figuren maakte allemaal niet uit als het maar leuk was ik heb in die tijd nog nooit zoveel slap geouwehoer aan gehoord maarja dat was de tijd discussie's tot laat in de nacht.
Those were the days my friend.

Ode aan een Boekwinkeltje

De Schaduw van Havank,
Ja, die van H. van Keulen
Liep langs de Weespertrekvaart
Met een waterlijk te zeulen.
“Ach hemel”, schrok toen Paul,
“’t Zal Ina toch niet wezen?”
“Geen zorgen”, sprak Dick Bos,
“Die ligt Monus te kezen.
Bij het licht der volle maan,
Doet zij de raarste dingen.”
“Wat heet”, beaamde Vlaanderen,
”Ik hoor haar soms zelfs zingen.
Voor ik de kerk uit ga,
Je wilt het niet geloven.”
“Maar ik geloof je graag”,
Sprak toen de Saint van boven.
“Het is toch echt niet waar,
Daar staan drie detectives,
te raadselen rond een lijk;
Dat is je reinste nieges.” “
Wat kan hij tegen drie,
We vragen het gewoon”,
Sprak heel erg stoer Dick Bos,
Belust op vindersloon.
“Die kleine schim Charlier,
Kan ons toch echt niets maken.”
Plots was daar Geneman,
Niet voor onverrichte zaken.
Met de helden van weleer
Maakte hij korte metten,
En wist zelfs razendsnel
De Schaduw te verzetten.
Met slechts één slinkse duw
De Trekvaart in gesmeten;
Het water voelde koud,
Nog kouder dan de neten.
Met een heel erg brede grijs
Keerde Geneman het lijkje
Dat plots de ogen opende;
Ja, Geneman, daar kijk je!
Het houten bekje open,
Beet Dodo plotsklaps toe.
Die Dappere bleek een vampier
En Geneman kreeg de roe.
Zo kwam er ook een einde
Aan die vunze Geneman,
Maar in het winkeltje van Bouwmeester
Maakten ze er een fabel van.

re

wat leuk het oxhoofd genoemd
heb menig uurtje bij het vervolg ,sjaloom, ervan doorgebracht
met alle goede muziek van toen lekker headbangen en op de grond met een sjakkie een een drankje

Shine on

Shine on you crazy diamond van de Floyd dreunde door het Okshoofd, toen de deur voorzichtig werd geopend. In een flits draaide het elegante vrouwtje, dat zich tot dusver in haar eentje aan de bar een beetje zat te vervelen, haar hoofd om. "Oh, Paul", lispelde ze naar de zojuist binnengekomen, strak in het pak zittende man.
"Ina", antwoorde hij
"Oh Paul... Paul"
"Ina... Ina."
Aan het eind van de bar ging de toiletdeur open en beiden staarden vol onbegrip naar deze interruptie. "Oh Paul, is dat niet Dick Bos?"
"Ina...Ina... dat is potdorie Lex Brands, daar achter hem! Naar wie zouden die twee op zoek zijn?"
Bos liet zijn stekende blik de zaak rondgaan, totdat deze uiteindelijk op Vlaanderen bleef rusten. "Heeft u soms die jongen van Parree gezien, u weet wel, die met die brutale lach en eigenlijk veel te jong om deze uitbating te betreden?
"Lieve hemel, Paul!" "Oh Ina... INA!"
Shine on, you crazy diamond, the doors are still open and the music not yet over.

1957

Ik zakte verder weg in die stroom van gelukkig kabbelende gedachten naar het hart van mijn eigen paradijsje dat ik nooit ver in het verschiet heb zien liggen,maar vlakbij,voor het grijpen,gewoon naast de deur.Verdiept in Dick Bos en Lex Brands.Waar kon ik anders aan denken,was ik maar zo oud als mijn broer en zijn vrienden kon ik maar naar een achtien-jaar film,en met de lekkere meisjes in hun bikini in het mirandabad zitten en met ze naar feestjes gaan.Zij in haar nauwe zwarte rok haar geverfde lippen haar ogen zwart.Het jeukte aan mijn hart en ik kon niet krabben.Vier jaar later tot sluitingstijd in het okshoofd.
Eindigend met ""The music is over"" van ""The Doors""
Groet Rene P

Televisie bij de buren

Bij ons had je mevrouw Riksen op de hoek van de Middelhoffstraat en de Rusthofstraat. Haar man werkte in de fietsenstalling. Of was de eigenaar of zo, nou iets in ieder geval. Bij deze mevrouw keken alle kinderen van de straat op zaterdag en woensdagmiddag. Eerst de Verrekijker en dan de verdere programma's. Het enig was dat wij onze schoenen uit moesten doen. Dan zaten we allemaal in een grote kring rond de tv op de vloer. En tussen de bedrijven door altijd nog het schaaltje snoep. Harstikke aardig toch.
Dappere Dodo vond ik wel leuk. Maar ook Professor Plano en het allerleukste was Varen is fijner dan je denkt. Met Piet Römer als de scheepskok, Ageeth Scherphuis en Cecilia Lichtveld als Zeefje. Deze laatste een dochter van de Surinaamse auteur Albert Helman (Lodewijk Lichtveld, woonde in Frankendael. Het park Frankendael dan. Volgens mij is het pas een jaar geleden dat ze er van de stadsdeelraad uit moest omdat...tja om wat, vergaderruimte, trouwen. ik weet het niet.
Constance

Re Bieb van Bouwmeester

Ja de houthandel daar werkte een hele leuke jongen ik wachten hem dan na zijn werk op want hij kwam niet bij ons uit de buurt vandaan ,en samen fietste we dan op hij naar huis en ik naar de balletschool Ik was straal verliefd maar het is nooit wat geworden.
Wat betreft dappere Dodo op woensdag middag mochten we aan de overkant bij Frank Kroon (die hadden als een van de weinige T.V)
voor 5 cent het kinder progamma zien ,en kregen limonade met een koekje dat vergeet ik nooit meer en na afloop zwaaien met tante Hannie.
Ja de zondag middag het hoorspel van Monis de man op de maan de sience fiction van die tijd en vergeet niet Paul Vlaanderen met Ina ook reuze spannend.Wie weet nog meer .
Groetjes uit een behoorlijk winderig Purmerend RIA

Bieb van Bouwmeester

Met stip genoteerd stond daar ook nog Monus, de man van de maan, terwijl die pocket van de Saint van Charteris al bijna uit elkaar viel, maar wat een wereldzaak, die Bouwmeester!

Maar weten jullie aan wie ik écht de pest had?
Aan Dappere Dodo op de televisie.
zonnige groet,

aan Peter Hendriks

Welkom terug op het honk en dank voor het klaren van het Friese vraagstuk. En dan meteen PATS!
Harff, goeie houhandel Harff; hoe konden we die nou met z'n allen vergeten! Zo zie je maar; beter een verre vriend als een anonieme buur, of zou het zich bij laatste om Kareltje Verbrugge handelen die ten behoeve van een laatste tournee uit de zoden is herrezen?
Mogelijk wakker geworden van de steentjes, die wij als kwajongens op het golfijzeren dak van die loods naast Slagboom gooiden onder het roepen van: "Laat die boze stem weer luiden!"en dan als de sodemieterij wegrennen als die grote, in blauwe overall gestoken man met een moker zwaaiend naar buiten rende.
zonnige groet,

Herinneringen

He; jongens en meisjes van toen. Tussen het behang en de tuin-
tjes zat houthandel Harff. Dit was een heel grote houten schuur waarvan de planken rechtopstaand en met enige tussenruimte be-
vestigd waren, waardoor je de houtvoorraad van buiten af kon zien.
Erik, ik ben je nog het antwoord schuldig op je vraag van 6 juni j.l.
Het werk en andere omstandigheden hebben mij naar Friesland
gebracht. De liefde vond ik in ons aller Frankendaal en ben daar
na ruim 52 jaar nog steeds mee verbonden. Ik ben er een paar we-
ken tussen uit geweest; dat heb je met al die vrije dagen; en heb
met verbazing al die commotie gelezen die Kareltje (N.N) heeft
veroorzaakt.
Jongelui; van toen en nu; ook van mij een zonnige groet uit
Bolsward.

Re: Buiten plaatsen

Ria Evertse-Staartjes:
Hallo Amsteldorpers.Wisten jullie dat de straten waar jullie woonde vernoemd zijn naar de prachtige buitenplaatsen die er waren in de watergraafsmeer de 17de en 18de eeuwse buitenplaatsen waarvan alleen nog maar Frankendael van over is .De heer J.H Kruizinga heeft in 1972 en boek met prachtige foto's Met tekeningen van Rembrandt en kopergravure's van Daniël Stopendael geschreven.

Hoi Ria en iedereen,
Ik had weleens gehoord namen van boerderijen. Leuke informatie. De heer Kruizinga ken ik niet. Maar herinneren jullie je nog dat er nog een soort vila/boerderij stond op de hoek van de Weesperzijde en de Treublaan? Volgens mij stond ie een beetje in de diepte, maar niet zo diep dat je hem (hm volgens mij is huis vrouwelijk) nou ja, dat je haar kon zien. Er was toen nog heel wat te doen omdat het een van de laatste villa's of buitenplaatsen van de Watergraafsmeer was, maar juiteindelijk werd het toch gesloopt. Maar dat staat misschien ook in het boek van meneer Kruizinga.
Groetjes
Constance

Buiten plaatsen

Hallo Amsteldorpers.
Wisten jullie dat de straten waar jullie woonde vernoemd zijn naar de prachtige buitenplaatsen die er waren in de watergraafsmeer de 17de en 18de eeuwse buitenplaatsen waarvan alleen nog maar Frankendael van over is .De heer J.H Kruizinga heeft in 1972 en boek met prachtige foto's Met tekeningen van Rembrandt en kopergravure's van Daniël Stopendael geschreven.
De hr Kruizinga woonde in mijn tijd op de Fahrenheitsingel en hij kon prachtig vertellen eens per maand vertoonde hij in de Julianaschool toverlantaarn plaatje van uit de Soete Suikerbol en vertelde hij daar het verhaal bij.
De hr Kruizinga had een grote belangstelling voor de Watergraafsmeer daar ging echt zijn hart naar uit en mijn herinnering aan hem was die van een zeer aardige beminnelijke man.

Re: Ode aan Ben

Erik:
Ben van Benthem, je bent een kanjer; hoe had ik dát nou kunnen vergeten... de Luycks fabriek vol met meesterlijke uitjes en zoetzure bommen, om van de pik-van-Lilly niet eens te spreken; heerlijk bij de kapsones met spek!
Ook uit die tijd stamt een naamgenoot van je, door mijn moeder en m'n tante steenvast aangeduid als Natte Broeken Ben, die cowboy uit het Twentse achterland. Jaren later een nachtclub verbouwend in Hengelo kwam ik hem live tegen -Ben Steeneker in person- en kreeg een uitnodiging om zijn in Tukkerland wereldberoemde uiensoep te proeven. Is er helaas nooit van gekomen, maar je naamgenoot zal nooit zonder die vochtige associatie uit mijn tanende geheugen verdwijnen.
zonnige groet,

dankje Erik ik was vroeger een boefje die door de hele buurt liep en rottigheid uithaalde. ik mis dat wel hier bruine bone en kapsones met fijn gesneden uitjes en veel picallilie vroeger kocht ik altijd die grote zure uien bij de zuurjood toen noemde iedereen hem zo. zonder te diskriminiseren heerkijk het water loopt nu al in mijn mond.zo is het genoeg groetjes Ben